Από πεδίο βολής,πεδίο... ψαριών έγινε η Σχίζα

Η πιο βοµβαρδισµένη νησίδα της Ελλάδας µετατράπηκε σε παράδεισο για ψαράδες

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΛΟΥΚΑΣ ∆ΗΜΑΚΑΣ

Η Σχίζα είναι η πιο... βοµβαρδισµένη νησίδα της Ελλάδας. Το µικρό νησάκι των µόλις 12 τετραγωνικών χιλιοµέτρων απέναντι από τη Μεθώνη και τον Φοινικούντα Μεσσηνίας είναι µόνιµος... στόχος για εκπαίδευση της ελληνικής Πολεµικής Αεροπορίας από το1979!Εχει θαµνώδη βλάστηση και ένα µικρό δάσος κουµαριάς, όπου βόσκουν εκατοντάδες ηµιάγρια κατσίκια, ενώ η γύρω θαλάσσια περιοχή του είναι ονοµαστός ψαρότοπος. Η νότια µύτη της νησίδας, έκτασης 1,2 τ. χλµ., αποτελεί το πεδίο βολής Σχίζας – ένα πεδίο στο οποίο δεν υπάρχει έλληνας πιλότος που να µην έχει εκπαιδευτεί σε αυτό! Τις τελευταίες εβδοµάδες η Πολεµική Αεροπορία, σε µια περιβαλλοντική εκστρατεία, µάζεψε από τον χώρο βολών πάνω από 30 τόνους παλιατζούρας από ριγµένες βόµβες – υλικά που η ρίψη και η πολυετής παραµονή τους µόλυνε εκ των πραγµάτων το έδαφος. Πολύ µεγάλες ποσότητες «σιδερικών» υπάρχουν και στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά, όπου µέχρι το 2004 υπήρχε και πλωτός στόχος. Σήµερα, έπειτα από περιορισµούς που έχουν τεθεί στη χρήση της Σχίζας, τα πρωτεία του πιο«ελκυστικού» στόχου στη θάλασσα κατέχουν οι βραχονησίδες Καράβια στο Μυρτώο Πέλαγος. Στην ξηρά, η Αεροπορία έχει πεδία βολών στην Κρανέα Ελασσόνας, στο Παλαιοχώρι Ηλείας, στον ΑµπελώναΛάρισας, στη Νέα Αγχίαλο, στην ΠοτίδαιαΧαλκιδικής και στο Μάλεµε Χανίων. Η Σχίζα πέρασε πάντως από πολλές φάσεις εκµετάλλευσης: µέχρι τα µέσα του ‘80 ο επίγειος και ο πλωτός στόχος χρησιµοποιούνταν από πιλότους µαχητικών Α-7 Κορσέρ, Φάντοµ, F-16 και εκπαιδευτικών από τις βάσεις Ανδραβίδας, Αραξου, Αγχιάλου, Σούδας και Καλαµάτας – ρίχνονταν µάλιστα και πραγµατικά πυροµαχικά. Στη συνέχεια και έως το 2004 ρίχνονταν εκπαιδευτικές βόµβες και σφαίρες πολυβόλου. Τα αεροπλάνα πετούσαν τότε ουσιαστικά πάνω από τον Φοινικούντα. Καθώς είχε αναπτυχθεί κίνηµα κατά της χρήσης του πεδίου λόγω τουρισµού και ενώ επίκειτο η επέκτασή του, τον Οκτώβριο του 2004, ο νέος µεσσήνιος υφυπουργός Αµυνας Ι. Λαµπρόπουλος ανέστειλε τη λειτουργία του πεδίου. Από τις αρχές του 2006 επετράπη η πραγµατοποίηση µόνο εικονικών βολών και µόνο από εκπαιδευτικά Τ-2 που εδρεύουν στην Καλαµάτα. Ετσι όµως η πραγµατική εκπαίδευσή τους γινόταν αναγκαστικά στην Κρανέα µε µεγάλο οικονοµικό κόστος (2 εκατ. ευρώ ανά χρήση). Στα µέσα του 2010 και προ του διαφαινόµενου κινδύνου να κλείσει εντελώς η βάση της Καλαµάτας, µε έγκριση των κ. Βενιζέλου και Μπεγλίτη άρχισε να χρησιµοποιείται πάλι η Σχίζα, µόνο όµως για ρίψη εκπαιδευτικών βοµβών – χωρίς γόµωση –, πάντα από τα εκπαιδευτικά τα οποία τροποποίησαν πλήρως το δροµολόγιο ώστε να µην περνούν πάνω από τον τουριστικό Φοινικούντα. Το υπουργείο δέχθηκ επίσης και τη διακοπή των ρίψεων Ιούλιο - Αύγουστο. Πλέον, όπως λέει οαντιδήµαρχος Πύλου - Νέστορος Τ. Καρβέλας, η αλίευση στον πλούσιοψαρότοπο του συµπλέγµατος των Μεσσηνιακών Οινουσσών – Σαπιέντζα, Αγία Μαρίνα, Σχίζα – έχει αποκατασταθεί πλήρως. Από το ψάρεµα σαργού, ροφού, τσιπούρας, στείρας, βλάχου, χάννου και πέρκας ζουν 70 - 80 οικογένειες, ενώ υπάρχουν και πολλοί ερασιτέχνες ψαροτουφεκάδες. Οσον αφορά τη ρύπανση από βαρέα µέταλλα, όπως είχε παλιότερα καταγραφεί, λέει ότι «ακόµα και να υπήρχε σήµερα έχει εξαλειφθεί».Καθησυχαστικά είναι πάντως τα συµπεράσµατα έρευνας µεγάλης διάρκειας (2006-10) του ΕΛΚΕΘΕ στην περιοχή – και της Σχίζας –, όπου µεταξύ άλλων επισηµαίνει ότι σε όλα τα δείγµατα ιζηµάτων η οποιαδήποτε επιβάρυνση σε ιχνοστοιχείαήταν αµελητέα ή απουσίαζε. Οισυγκεντρώσεις καδµίου (Cd) που µετρήθηκε σε δείγµατα νερού στο νησί είναι χαµηλές και αντίστοιχες µε αυτές που µετρώνται σε µη µολυσµένες περιοχές, ενώ των ιζηµάτων είναι αντίστοιχες µε αυτές του Νότιου Σαρωνικού. Παρ’ όλ’ αυτά,φορείς και κάτοικοι της Φοινικούντας θα προτιµούσαν να σταµατήσει η λειτουργία.Η ρύπανση από βαρέα µέταλλα που είχε καταγραφεί «έχει πλέον εξαλειφθεί»

ΤΑ ΝΕΑ