Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Μπόνους στις τράπεζες από υπερχρεωμένους!

Σημαντικό «μπόνους» για τους τραπεζικούς ισολογισμούς περιμένουν τώρα οι τραπεζίτες, χάρη στη νομοθετική ρύθμιση για τους υπερχρεωμένους καταναλωτές, που αρχίζει, όπως αναφέρουν οι πρώτες πληροφορίες για την εφαρμογή της, να… «ανασταίνει» δάνεια που θεωρούνταν «νεκρά».
Πληροφορίες του «Β» αναφέρουν, ότι οι τράπεζες υποδέχθηκαν αρκετά οργανωμένα την εφαρμογή της νομοθετικής ρύθμισης, προσφέροντας στους καταναλωτές ακόμη ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για να εξυπηρετήσουν τις οφειλές τους, ενώ αρκετοί υπερχρεωμένοι υποχρεώνονται να δεχθούν τις προτάσεις αυτές, για να αποφύγουν την «κακή» πλευρά της νομοθετικής ρύθμισης:
n Μετά τα πρώτα «παρατράγουδα», όπου σε αρκετά τραπεζικά καταστήματα καταγράφηκαν σοβαρά προβλήματα στην υποδοχή αιτήσεων από υπερχρεωμένους καταναλωτές για εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών, φαίνεται ότι «ξεμπλοκάρεται» πλέον η διαδικασία κατάθεσης των αιτήσεων. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, μέχρι το τέλος του χρόνου είναι πολύ πιθανό να ξεπεραστούν οι αρχικές εκτιμήσεις για το συνολικό αριθμό των αιτήσεων: αντί των 100.000 αιτήσεων που υπολογίζονταν, σε σύνολο περίπου 300.000 καταναλωτών με «κόκκινα» δάνεια, είναι πιθανό ο αριθμός των αιτήσεων να φθάσει και τις 150.000.
Τραπεζικά στελέχη αναφέρουν, ότι σε πολλές περιπτώσεις οι δανειολήπτες τελικά θα δεχθούν τις προτάσεις των τραπεζών για ρύθμιση εκτός δικαστηρίου, παρότι ο νόμος προσφέρει το δέλεαρ της υπό όρους διαγραφής μεγάλου μέρους του χρέους. Και αυτό, γιατί οι καταναλωτές αντιλαμβάνονται πλέον, ότι με βάση το νόμο θα υποχρεωθούν να ρευστοποιήσουν όλη την ακίνητη περιουσία τους, πλην της κύριας κατοικίας, αλλά και να δώσουν στους πιστωτές πλήρη εικόνα της εισοδηματικής και περιουσιακής τους κατάστασης, αντιμετωπίζοντας δυσμενείς επιπτώσεις, αν αποδειχθεί ότι δεν ήταν ειλικρινείς. «Τελικά, η διαγραφή χρεών με δικαστικές αποφάσεις θα καλύψει λίγες περιπτώσεις πραγματικά φτωχών δανειοληπτών», αναφέρουν τραπεζικές πηγές.
Οι καταναλωτές που προσέρχονται στις τράπεζες, με δάνεια σε οριστική καθυστέρηση, καλούνται να συνεκτιμήσουν τις προσφορές για υπαγωγή σε προγράμματα ρύθμισης, που έχουν γίνει ακόμη πιο δελεαστικές από το πρόσφατο παρελθόν. Ειδικά για αυτούς που έχουν οφειλές από κάρτες, οι τράπεζες δίνουν πλέον τη δυνατότητα εξόφλησης με επιτόκια ακόμη και 8% χαμηλότερα από τα επιτόκια των καρτών και σε μακρά περίοδο αποπληρωμής. Για οφειλές από καταναλωτικά ή στεγαστικά δάνεια παρέχεται η δυνατότητα σημαντικής περιόδου χάριτος, όπου ο δανειολήπτης πληρώνει μόνο τόκους.
Το κλειδί των προγραμμάτων ρύθμισης δανείων σε οριστική καθυστέρηση, όπως αναφέρουν τραπεζικά στελέχη, είναι ότι τελικά η… μπάνκα δεν χάνει: δάνεια που θα ήταν οριστικά χαμένα υπάρχει πλέον ελπίδα να αποπληρωθούν, χωρίς να μειωθεί η ονομαστική αξία της απαίτησης των τραπεζών και με αρκετή επιβάρυνση στους τόκους που τελικά θα πληρώσουν οι οφειλέτες, αφού οι ρυθμίσεις επιμηκύνουν τη διάρκεια εξόφλησης των οφειλών. Καταναλωτικές οργανώσεις επισημαίνουν ότι οι ρυθμίσεις αυτές τελικά, ενώ μπορεί να μειώνουν τη μηνιαία επιβάρυνση για ένα νοικοκυριό, τελικά «φουσκώνουν» το λογαριασμό που θα πληρωθεί στην τράπεζα.
Πάντως, για τις τράπεζες η νομοθετική ρύθμιση για τους υπερχρεωμένους ίσως αποτελέσει ευκαιρία για μια σημαντική τόνωση των ισολογισμών τους, που δοκιμάζονται από την υψηλή «πτήση» των προβλέψεων για επισφάλειες. Δάνεια για τα οποία ήδη έχουν σχηματισθεί προβλέψεις θα περάσουν στα εξυπηρετούμενα, δίνοντας σημαντική «ανάσα» στους ισολογισμούς.
Άλλωστε, ο μεγάλος φόβος που είχαν οι τραπεζίτες, όταν άρχισε να συζητείται πριν από ένα χρόνο το νομοσχέδιο για τους υπερχρεωμένους έχει πλέον εξαφανισθεί: τότε, οι τιτλοποιήσεις δανείων λιανικής τραπεζικής ήταν ακόμη «ζωντανές» στους τραπεζικούς ισολογισμούς και υπήρχε ανησυχία για «ξήλωμά» τους, καθώς ενόψει της ρύθμισης πολλοί σταματούσαν να πληρώνουν. Τώρα, όμως, οι περισσότερες τιτλοποιήσεις έχουν ήδη «σκάσει», λόγω της κρίσης που μεσολάβησε και των υποβαθμίσεών τους από τους οίκους αξιολόγησης, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό βρίσκονται πίσω από την κρίση ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος. Έτσι, οι «βρεγμένες» τράπεζες δεν φοβούνται πλέον τη… βροχή, αλλά αντίθετα περιμένουν ότι με την ευκαιρία της εφαρμογής της νομοθετικής ρύθμισης θα έχουν κάτι να εισπράξουν ακόμη και από δάνεια που θεωρούνταν προ πολλού χαμένα.
By:Banknews

'Eχεις δύο επιλογές...

Γράφει ο:Spyros Kellidis
kellidis@yahoo.com

Τι θα έκανες εσύ; Θα διάλεγες, σίγουρα...Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ' αυτό
το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασέ το.Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή;

Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς απο όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται απο εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.Ο πατέρας συνέχισε."Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί." Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της...Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω απο ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.Πλησίασα λοιπόν ένα απο τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρείς πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.Το χαμόγελό του ήταν απο το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα απο την εξέδρα.Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.Με δύο παίκτες έξω, και τρείς έξω απο την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.Για μεγάλη μου έκπληξη, ...τον άφησαν!Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω απο το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω απο το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακρυά κι απο τους άλλους συμπαίκτες του.Όλοι στις εξέδρες, και απο τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..." Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακρυά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα απο χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε..τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, πρός τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.Ο Shay έτρεξε πρός την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "απο δώ, απο δώ Shay..." Καθώς ο Shay πέρασε απο την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα..." Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και απο τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.Και τώρα, ...κυρίες, ...κύριοι, ...ο επίλογος...
Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.Εάν σκέφτεσαι
να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία
θα το στείλεις.Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα άτομα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά.Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλά-
βουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπι-δράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς; ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιό κρύο;Ένας σοφός είπε κάποτε, "κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μετα-χειρίζεται τους πιό αδύναμους ανάμεσά της".
Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες...Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή...Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...
Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια "Shayday!"
Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος
μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός...
...και, χαμογέλα!!!...μας παρακολουθούν παιδιά.

Posted by:
Αγγελική Ρουμελιώτου
Κοινωνική λειτουργός
Email :
aggeliki-roumeliotou@hotmail.com
&
agge_sw@otenet.gr


Υπήρξαμε και εμείς μετανάστες...


Θα τελειώσει κάποτε αυτή η
καραμέλα του "υπήρξαμε και
εμείς μετανάστες";

Το χάλι που βιώνουμε όλοι οι Ελληνες με την "έτσι θέλω" εισβολή 3 εκατομμυρίων ξένων στην πατρίδα μας δεν πρόκειται να αλλάξει με δακρύβρεχτες συγκινητικές αναλύσεις αλλοτινών εποχών.... βλέπετε, εμείς μιλάμε για το σήμερα, για το παρόν και το μέλλον χιλιάδων μόνιμων Ελλήνων κατοίκων του 6ου και 5ου διαμερίσματος της Αθήνας αλλά και για χωριά και πόλεις της υπόλοιπης Ελλάδας και εσείς απαντάτε με στοιχεία και γεγονότα του παρελθόντος, του βαθύτατου παρελθόντος, όχι του πρόσφατου.Κι επειδή μερικοί πιστεύετε πως δεν έχουμε μνήμη (ενώ οικειοθελώς προσφέρεστε να μας βοηθήσετε να την ανακτήσουμε) να σας θυμίσω λίγα στοιχεία που τεχνηέντως αποφεύγετε να αναφέρεται όταν μιλάτε για Έλληνες μετανάστες.
Στην Αμερική δεν ξέρω
πως πήγαν οι Έλληνες όμως στην Αυστραλία, Γερμανία και Καναδά πήγαν κατόπιν ειδικής συμφωνίας με τον Καραμανλή ζητώντας εργάτες για την ανάπτυξη των κρατών τους.
Κάθε Έλληνας που έφευγε για αυτές τις χώρες περνούσε από ειδικές ιατρικές εξετάσεις και δεν έπρεπε να έχει το παραμικρό ελλάτωμα/ πρόβλημα υγείας, ούτε καν κούφιο δόντι και η κυβέρνηση Καραμανλή πληρωνόταν αμοιβή με το κεφάλι. Δηλαδή για κάθε νέο και υγιή εργάτη/τρια που έστελνε πληρωνόταν ένα ποσόν.΄Οι χώρες αυτές, ζήτησαν συγκεκριμένο αριθμό εργατών και έλαβαν από τις υποανάπτυκτες τότε χώρες πληρώνοντας. Οι Έλληνες έφευγαν από εδώ με ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ και όλα τα ιατρικά έγγραφα τους και στη Γερμανία καθώς και στον Καναδά τους περίμεναν εργατικές κατοικίες δίπλα στα εργοστάσια με το όνομα τους στο κουδούνι.Έχει καμμιά σχέση η μετανάστευση αυτή με αυτό το αίσχος που βιώνουμε σήμερα;; Έχει κανείς υπόψη του (γιατί οι πονόψυχοι αριστερίζοντες ξεχάσανε να σας το πούνε) ότι η ψώρα και η φυματίωση έχουν τρομερή έξαρση στη χώρα μας μετά από δεκάδες χρόνια επειδή είναι γεμάτοι από αυτές οι Πακιστανοί, Ιρανοί, Ιρακινοί, Αφγανοί και λοιποί από αυτές τις χώρες;Έχετε υπόψη ότι το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτούς τους λαούς, καθώς και από τους Βαλκάνιους έχουν σοβαρό πρόβλημα με τα ναρκωτικά; Γιατί φυσικά εδώ είναι ελεύθερα για αυτούς, στην πατρίδα τους τους κόβουν το χέρι στην κυριολεξία αν τους συλλάβουν.Και επιτέλους, αν σαν χώρα δεν έχεις την παραμικρή υποδομή για να δεχτείς τόσους ανθρώπους (σπίτια, δουλειές, κ.λ.π.) με ποιό δικαίωμα τους επιτρέπεις να μπουν και να ζουν χύμα στο δρόμο και στις πλατείες; Ποιός σε νομιμοποιεί (κράτος) να τους αφήνεις να κατουράνε και να χέζουνε στους δρόμους;;; Έτσι χέζανε και οι Έλληνες όπου τους ερχόταν;; Στην Times Squere ας πούμε κατουράγανε χύμα; Μεθούσανε και κάνανε εμετό μέσα στο δρόμο όπως οι Πολωνοί, έτσι, παντού, σε κάθε γωνιά;; Έξω από τα μαγαζιά του κόσμου όπως στην Αχαρνών;Κανείς δε λέει νομίζω πως αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν. Όμως, αν δεν έχεις τρόπο και τόπο να τους περιθάλψεις και να τους συμμαζέψεις, φόρτωσε τους σε ένα αεροπλάνο και όξω από την πόρτα. Να μοιραστούν και σε άλλα κράτη, όλοι Ε.Ε. είμαστε. Ας πάρουν και οι Βέλγοι μερικούς και οι Ιταλοί και οι Γάλλοι και οι Νορβηγοί και οι Σουηδοί. Τι είμαστε εμείς;;; η χέστρα του πλανήτη;;;Και τέλος πάντων, ο Γιωργάκης που είναι "πολίτης του κόσμου" (ενώ οι άλλοι είμαστε πρωτόγονοι) ας πάρει μερικούς στο κτήμα του στο Καστρί, έχει μεγάλη έκταση που μπορούν να στήσουν και 4-5 αντίσκηνα, έχει και δεντράκια να τα κατουράνε για να μας δώσει σε όλους τους ρατσιστές και τους πρωτόγονους το καλό παράδειγμα.Και θέλετε να σας δώσω και ιδέα ;; (στους κατοίκους του 6ου διαμερίσματος και του κέντρου της Αθήνας) Ναυλώστε 3-4 πούλμαν και φορτώστε τους μέσα να τους πάτε να δούνε και άλλες ωραιότατες πλατείες με άπλα και καθαρό αέρα (γιατί να κάθονται στην Αττική, στον Αγιο Παντελεήμονα και στη Βικτώρια) στο Ψυχικό έχει ωραιότατα άλση, στου Παπάγου, στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής, στην Κηφισιά στο Κεφαλάρι, στη Γλυφάδα έχει και θάλασσα να κάνουν μπάνιο (μπας και ξεβρωμίσουνε) και γενικά απλώστε τους και σε άλλες γειτονιές μορφωμένων και πιο "ανώτε! ρων" ανθρώπων από εσάς που μπορούν να καταλάβουν τον πόνο του μετανάστη.Αυτοί δε γνωρίζουν την Αθήνα, δεν ξέρουν που να πάνε, ξεναγήστε τους. Δείξτε τους πόσα ωραία μέρη έχει η Αθήνα μας που μπορούν να απλωθούν και να στρώσουν κάτω τις κουρελούδες τους.Απαιτούμε ανθρώπινες υποδομές για όλα αυτά τα εκατομμύρια των αναξιοπαθούντων. Δεν ανεχόμαστε άλλο να μοιραζόμαστε τη μιζέρια τους μαζί με τη δική μας.Ή βολέψτε τους ή διώξτε τους αλλιώς σύντομα θα τους φέρουμε έξω από τις βίλες σας να τους ταϊζετε και να τους δανείζετε τις τουαλέτες σας.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ