Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

«Λουκέτο», και στο ξενοδοχείο Filoxenia στη Καλαμάτα!

Σοκ..! στην κοινωνία της Καλαμάτας αποτελεί η απόφαση του ομίλου Δασκαλαντωνάκη , που διοικεί τα τελευταία χρόνια το ξενοδοχείο “filoxenia” 4 αστέρων, να το κλείσει για την χειμερινή σεζόν λόγο της οικονομικής κρίσης όπως ισχυρίζονται. Το εν λόγο ξενοδοχείο αυτήν την στιγμή απασχολεί 30 άτομα περίπου και εκτός ότι αυτοί και οι οικογένειές τους θα μείνουν στον δρόμο αποτελεί και μεγάλο πλήγμα για τον τουρισμό καθώς το Filoxenia είναι από τα μεγαλύτερα στον νομό Μεσσηνίας και στη Καλαμάτα γενικότερα. Κατασκευασμένο 40 χρόνια πριν, ανακαινισμένο πριν τρία χρόνια, και συνυφασμένο με την διαμονή στην Καλαμάτα πολλών ανωνύμων και επωνύμων επισκεπτών παγκοσμίως, καθώς βρίσκετε μέσα στην πόλη και επάνω κυριολεκτικά από την θάλασσα. Το «Filoxenia» αξίζει να σημειωθεί ότι δεν έχει κλείσει ποτέ (!), στα χρόνια λειτουργίας του, παρά μόνο για ανακαινίσεις, και έχει περάσει επιχειρηματικά από τα χέρια των κ.κ. Μπουφέα, Σταύρου Παπαδόπουλου, και τέλος του ομίλου Δασκαλαντωνάκη. Η ανακοίνωση της παύσης λειτουργίας του στο τέλος Νοεμβρίου έγινε χθες.. από υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρίας, ενώ την δυσάρεστη είδηση δεν θέλει να πιστέψει κανείς. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι πολλοί αναρωτιούνται μήπως είναι κάποιο σχέδιο της Εταιρίας προκειμένου να επαναπροσλάβει με διαφορετικές… συμβάσεις το προσωπικό, διότι η διεύθυνση του ξενοδοχείου έχει ήδη κλεισμένες διάφορες εκδηλώσεις για την χειμερινή σεζόν…

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Εκτός ελέγχου το χρέος στα 337 δις ευρώ


Του Στέλιου Κράλογλου


Εκρηκτικές διαστάσεις λαμβάνει το δημόσιο χρέος της χώρας, τροφοδοτούμενο από το τεράστιο έλλειμμα του προϋπολογισμού, το οποίο το 2009 έφθασε το 15,4% του ΑΕΠ (ξεπέρασε τα 36 δισ. ευρώ).

Παρά τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα που έχουν ληφθεί, οι δανειακές ανάγκες του δημοσίου είναι τεράστιες, λόγω της δυναμικής που έχει λάβει πλέον το δημόσιο χρέος, το οποίο στο τέλος Σεπτεμβρίου 2010 έφθασε τα 336,8 δισ. ευρώ (144% του ΑΕΠ) από τα 317 δισ. ευρώ ή 137% του ΑΕΠ που ήταν στο τέλος Ιουνίου.

Με λίγα λόγια κάθε έλληνας χρωστάει 33.600 ευρώ, μόνο και μόνο λόγω του δημοσίου χρέους. Αν σ’ αυτό το ποσό προστεθεί και το ιδιωτικό χρέος τότε το μέλλον των ελλήνων πολιτών είναι …υποθηκευμένο.

Το χρέος του ελληνικού δημοσίου επιβαρύνθηκε μέσα σε ένα τρίμηνο κατά περίπου 20 δισ. ευρώ, καθώς προστέθηκαν σ’ αυτό περίπου 10 δισ. ευρώ που είναι οι συσσωρευμένες ζημιές του ΟΣΕ. Δεν αποκλείονται μάλιστα περαιτέρω επιβαρύνσεις από δάνεια που έχουν συναφθεί με την εγγύηση του δημοσίου από άλλες ΔΕΚΟ, και δεν έχουν αποπληρωθεί.

Οι μεγάλες δημοσιονομικές πιέσεις που προκαλεί η εξυπηρέτηση του τεράστιου δημοσίου χρέους, αυξάνουν τις δανειακές ανάγκες του κράτους οι οποίες φέτος θα ξεπεράσουν τα 70 δισ. ευρώ, έναντι περίπου 65 δισ. ευρώ που ήταν ο περυσινός δανεισμός.

Μέχρι τώρα ο δανεισμός ξεπέρασε τα 57 δισ. ευρώ εκ των οποίων τα 29 δισ. προέρχονται από το μηχανισμό στήριξης. Εάν όλα πάνε καλά και είναι θετική η αξιολόγηση της «τροϊκας», αρχές Ιανουαρίου θα εκταμιευθεί η τρίτη δόση του δανείου ύψους 9 δισ. ευρώ (6,5 + 2,5 από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Τα μεγάλα ελλείμματα της χώρας τροφοδοτούν σταθερά το δημόσιο χρέος, το οποίο μέσα σ’ ένα τρίμηνο «φούσκωσε» κατά 20 δισ. ευρώ.

Στο τέλος Σεπτεμβρίου το δημόσιο χρέος έφθασε τα 336,8 δισ. ευρώ από 316,954 δισ. ευρώ στο τέλος Ιουνίου και από 310,384 δισ. ευρώ που ήταν στο τέλος Μαρτίου. Το Δεκέμβριο του 2009 το χρέος ήταν 298,524 δισ. ευρώ, ενώ στο τέλος του 2008 έφθανε τα 282,071 δισ. ευρώ.

Παράλληλα, στο …ύψος τους στέκονται και οι εγγυήσεις του δημοσίου. Από 25,408 δισ. ευρώ που ήταν στο τέλος Μαρτίου αναρριχήθηκαν στο τέλος Ιουνίου στα 25,496 δισ. ευρώ για να υποχωρήσουν ελαφρώς στα 25,447 δισ. ευρώ στο τέλος Σεπτεμβρίου.

Όσον αφορά στα ταμειακά διαθέσιμα, στις 30 Σεπτεμβρίου ήταν 11,176 δισ. ευρώ (7,465 δισ. ευρώ ήταν στο τέλος Ιουνίου).

Ρεκόρ δημοσίου χρέους θα καταγράψει η Ελλάδα το 2011 όταν το κρίσιμο δημοσιονομικό μέγεθος θα «χτυπήσει» 152,6% του ΑΕΠ ή 348,5 δισ. ευρώ από 142,5% φέτος και 330,4 δισ. ευρώ.

Το χρέος αναμένεται να μπει σε καθοδική πορεία ως ποσοστό του ΑΕΠ από το 2014 και μετά.

Η Ελλάδα θα φτάσει το 2014 να πληρώνει μόνο για τόκους κοντά στα 20 δισ. ευρώ ( 19,9 δισ. ευρώ για την ακρίβεια) από 14,2 δισ. ευρώ φέτος, 15,3 δισ. ευρώ του χρόνου , 17 δισ. ευρώ το 2012 και 18,9 δισ. ευρώ το 2013.
Το «κλειδί» για την πορεία της δημοσιονομικής προσαρμογής και κυρίως για τη διαχείριση του δημοσίου χρέους το οποίο αποτελεί το μεγάλο άγος της ελληνικής οικονομίας, θα αποτελέσει ο ρυθμός ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια.

Ο προβληματισμός έγκειται στην ύφεση στην οποία αναμένεται να βυθιστεί η Ελλάδα τουλάχιστον την επόμενη διετία, λόγω των σκληρών δημοσιονομικών μέτρων της κυβέρνησης.

Στο τρίτο τρίμηνο του έτους η ανάπτυξη συρρικνώθηκε κατά 4,5%, ενώ στο σύνολο του 2010 η ύφεση εκτιμάται σε 4,2% και 3% το 2011.

Καλή τύχη Ελλάδα!


Η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου, η γεωπολιτική συνείδηση του Έλληνα και
η επικείμενη «εθνική συνεννόηση»!

Του Σάββα Καλεντερίδη


Εισαγωγή
Ο ελλαδικός χώρος, δηλαδή ο χώρος στον οποίο επεκτείνεται η επικράτεια της Ελλάδας και της Κύπρου, αν θεωρηθεί ως ενιαίο σύνολο, συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου χώρου που περικλείει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη των δυο χωρών, μπορεί, χωρίς αμφιβολία να λάβει τον τίτλο μιας από τις πιο σπουδαίες περιοχές, από γεωπολιτικής άποψης και αξίας, περιοχές του πλανήτη.
Όποιος κατέχει την ευρύτατη αυτή περιοχή, ελέγχει τους θαλάσσιους άξονες και τη θαλάσσια κυκλοφορία προς τον Εύξεινο Πόντο και το Σουέζ, αλλά και τον κόλπο των Αδάνων, στον οποίο καταλήγουν σημαντικοί αγωγοί μεταφοράς αργού πετρελαίου από τον Καύκασο και το Ιράκ.

Η γεωπολιτική αξία της περιοχής αυξάνεται ακόμα περισσότερο, αν επαληθευθούν δημοσιεύματα που φέρουν την περιοχή αυτή να διαθέτει υποθαλάσσια αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, που ξεπερνούν κατά πολύ το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, με το οποίο, σημειωτέον, μηδενίζεται το δυσβάστακτο ελληνικό χρέος και Ελλάδα και Κύπρος μετατρέπονται σε πλούσιες από κάθε άποψη χώρες.

Οι Έλληνες έχουμε συγκροτήσει τοπική συνείδηση, με βάση την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής από την οποία καταγόμαστε και εθνική συνείδηση κυρίως με βάση την μακρόχρονη ιστορία και τον πολιτισμό του ελληνικού έθνους. Και η συνείδηση αυτή, που έχει πάρει τα συγκεκριμένα σύγχρονα χαρακτηριστικά, σφυρηλατήθηκε κυρίως τα τελευταία διακόσια χρόνια, δηλαδή με την ίδρυση του ελλαδικού κράτους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στις προηγούμενες ιστορικές περιόδους, οι Έλληνες δεν είχαν ελληνική συνείδηση, όπως υποστηρίζουν διάφοροι ιστορικοί συγκεκριμένης 'σχολής' σκέψης. Μπορούμε δε να ισχυριστούμε ότι η εθνική συνείδηση ήταν ο κύριος παράγοντας που κινητοποίησε τους Έλληνες για να συμμετέχουν στους εθνικούς αγώνες, που οδήγησαν στη δημιουργία του ελληνικού και του κυπριακού κράτους.

Στο σημείωμα που ακολουθεί, θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε συνοπτικά τους βασικούς σταθμούς που έκριναν την τύχη του αιγαιακού χώρου, τους παράγοντες που την επηρέασαν και το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ελληνικός λαός, για να προλάβει δυσάρεστες εξελίξεις στο θέμα της συν-εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας αυτού του χώρου.

Από τη γεώτρηση στον Πρίνο, στο Πολυτεχνείο και την Εισβολή

Τις αρχές της δεκαετίας του '70 η τότε κυβέρνηση προχώρησε στην εκμετάλλευση του πετρελαϊκού κοιτάσματος στην τοποθεσία Πρίνος, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καρβάλης και Θάσου. Δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η τότε κυβέρνηση των Συνταγματαρχών, που κατέλαβε την εξουσία με την έγκριση των ΗΠΑ, προχώρησε σε αυτήν την κίνηση και αν αυτό προκάλεσε την αντίδραση της Ουάσιγκτον.

Πάντως, μετά από αυτό ακολούθησε η ανατροπή της κυβέρνησης που επιχείρησε την εξόρυξη του πετρελαίου, μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, για να αναλάβει τα ηνία της χώρας ο ταξίαρχος Ιωαννίδης, με πολιτικές και αναλυτικές ικανότητες που τον καθιστούσαν απόλυτο ενεργούμενο των ΗΠΑ και του Εβραϊκού παράγοντα, που δια του Χένρι Κίσινγκερ -αμφότεροι- σχεδίασαν και προκάλεσαν το προδοτικό πραξικόπημα και την επακολουθήσασα τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974.
Τον Αύγουστο του 1974, και ενώ οι Τούρκοι κατείχαν το 7,5% του κυπριακού εδάφους, ένα προγεφύρωμα που στην ουσία ο κυπριακός λαός και η εθνοφρουρά ήταν σε θέση να εξαλείψουν ανά πάσα στιγμή, διεξάγεται ο Αττίλας 2, τον οποίο η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή παρακολούθησε κυριολεκτικά ως απλός θεατής, να καταλαμβάνει το υπόλοιπο 30% του μαρτυρικού νησιού, προκαλώντας το θάνατο χιλιάδων Ελλήνων και στέλνοντας στην προσφυγιά 220 χιλιάδες Έλληνες.
Με την εισβολή και κατοχή, ο έλεγχος στο μαρτυρικό νησί πέρναγε στην κυριολεξία στα χέρια του διεθνή παράγοντα, ο οποίος θα έχει και τον κύριο ρόλο και μερίδιο, εκτός των άλλων, και στο θέμα της εκμετάλλευσης των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου που βρίσκονται υποθαλασσίως στην ΑΟΖ της Κύπρου.

Η αποχώρηση της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ και ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου

Αμέσως μετά την 'ολοκλήρωση' της εισβολής, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, προβαίνει σε μια εντελώς ακατανόητη ενέργεια και αποφασίζει την έξοδο της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με βάση το σκεπτικό ότι η Ατλαντική Συμμαχία δεν απέτρεψε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Το σκεπτικό αυτό, όμως, δεν στέκει, αφού η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, επιτέθηκε στην Κύπρο, δηλαδή σε μια χώρα που δεν ανήκε στο ΝΑΤΟ. Άρα, ειδικά στο ζήτημα αυτό, το ΝΑΤΟ ήταν 'αθώο', γι' αυτό και χαρακτηρίζουμε παραπάνω την ενέργεια αυτή ως 'εντελώς ακατανόητη'.

Αποτέλεσμα;

Μέχρι τότε η Ελλάδα, ως μέλος του στρατιωτικού σκέλους του ΝΑΤΟ, είχε τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, γεγονός που ισχυροποιούσε την εθνική μας κυριαρχία στον εν λόγω χώρο. Με την έξοδο της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος, για ακατανόητους λόγους, άνοιξε στην κυριολεξία ο 'ασκός του Αιόλου' σε αυτό το χώρο που αποτελεί το διαχρονικό πνεύμονα του Ελληνισμού.

Ενώ η Ελλάδα προχωρεί σε αυτήν την εντελώς ακατανόητη ενέργεια, η Τουρκία, δια του ο τότε υπουργού Εξωτερικών, Ιχσάν Σαμπρί Τσαγλαγιανγκίλ, χαρακτηρίζει για πρώτη φορά δημόσια ως "απαράδεκτη" την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, του οποίου πλέον η Αθήνα δεν έχει τον (νατοϊκό) επιχειρησιακό έλεγχο.

Από το Πρωτόκολλο της Βέρνης, στο Casus Belli και στο Μάρτη του '87

Αμέσως μετά αρχίζει η Τουρκία το χορό των έμπρακτων διεκδικήσεων στο Αιγαίο, που οδηγεί στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Βέρνης, το 1977, από τους Καραμανλή-Ντεμιρέλ, με το οποίο οι δυο χώρες δεσμευόντουσαν να απέχουν από 'προκλητικές ενέργειες' σε συγκεκριμένες περιοχές στο Αιγαίο.

Το 1982, ακριβώς μετά την υπερψήφιση της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, που ισχυροποιεί το δικαίμωα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., και ενώ η Ελλάδα έχει επανέλθει στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με επαχθείς όρους και χωρίς να της έχει δοθεί και πάλι ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου, η Άγκυρα δηλώνει επίσημα για πρώτη φορά πως θεωρεί αιτία πολέμου (Casus Belli) την επέκταση των χωρικών υδάτων από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια από πλευράς της Ελλάδος. Έκτοτε, αυτό παραμένει αμετακίνητη «στρατηγική θέση» της Άγκυρας, που έχει υπογραμμιστεί και επικυρωθεί με αποφάσεις του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.

Να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη ενέργεια της Άγκυρας έρχεται σε μια στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη σειρά κομματικών επιλογών της ελληνικής κυβέρνησης, ως αποτέλεσμα των οποίων η ελληνική Πολεμική Αεροπορία, που μέχρι τότε είχε τον ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ, αποδυναμώνεται σε τέτοιο βαθμό, σταδιακά, μέχρι να ολοκληρωθεί ο απόλυτος κομματικός έλεγχος της Πολεμικής Αεροπορίας, που σε κάποιο βαθμό αδυνατεί να κυριαρχήσει στον εναέριο χώρο του Αιγαίου. Αυτό έχει ως συνέπεια την αντικειμενική αδυναμία αποτελεσματικής αντιμετώπισης των 'τουρκικών' σχεδιασμών και προκλήσεων στο Αιγαίο.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα παρα-σύρεται στην Κρίση του Μάρτη του 1987, η οποία, παρά το φαινομενικά αποτελεσματικό χειρισμό της κρίσης σε επιχειρησιακό επίπεδο, 'τελειώνεται' με μια δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης που στην ουσία 'γκριζάρει' ολόκληρο το Αιγαίο. Η ΈΝΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΚΡΊΣΗ ΣΤΟ Αιγαίο, στο πολιτικό επίπεδο έληξε με την δημόσια δήλωση-δέσμευση της Ελληνικής Κυβέρνησης, ότι δεν προτίθεται να διενεργήσει υποθαλάσσιες έρευνες στο Αιγαίο, όπως ευφυώς, οφείλουμε να ομολογήσουμε, είχε απαιτήσει ο Τουργκούτ Οζάλ.

Όμως η δήλωση της Κυβέρνησης, πρακτικά, «ακύρωσε» το Πρωτόκολλο της Βέρνης του 1976, μεταξύ των δυο χωρών, που καθόριζε συγκεκριμένες περιοχές αποφυγής 'προκλητικών ενεργειών' εκατέρωθεν, ενώ η δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης, το Μάρτη του 1987, αναφερόμενη στο Αιγαίο, αφορά πλέον σε όλες τις περιοχές του.

Από την εφαρμογή της Σύμβασης για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας στη Μαδρίτη

Τον Νοέμβριο του 1994 η Ελλάδα ισχυροποιεί τη θέση της στο θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ, η οποία, παρεμπιπτόντως, αν γίνει, λύνονται ως δια μαγείας όλα τα ελληνοτουρκικά προβλήματα και κλείνονται ερμητικά όλα τα 'παράθυρα' που χρησιμοποιεί η Τουρκία για να προβάλλει τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της στο Αιγαίο. Τότε η Ελλάδα αποκτά και επίσημα με βάση το γραπτό πλέον διεθνές δίκαιο το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., αφού τίθεται σε εφαρμογή η σχετική Συμφωνία για την εφαρμογή του Τμήματος ΧΙ της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (Νέα Υόρκη, 29/7/1994) ν. 2321/1995 (ΦΕΚ Α/136/1995).

Η Τουρκία από την πλευρά της, για να αποκλείσει το ενδεχόμενο της επέκτασης, προετοιμάζεται στην ουσία για εφαρμογή του διακηρυγμένου Casus Belli, ενώ ταυτόχρονα ο επιτετραμμένος των ΗΠΑ στην Αθήνα πιέζει αφόρητα τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου να δηλώσει ότι η Ελλάδα δεν θα κάνει χρήση του δικαιώματος αυτού. Τελικά, τη δήλωση κάνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος δηλώνει ότι η Ελλάδα δεν θα προβεί σε επέκταση, διατηρεί όμως το δικαίωμα αυτό για το μέλλον, δικαίωμα το οποίο δεν έχει χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα, Νοέμβριο του 2010.

Μαδρίτη 1997: Η Ελλάδα αυτοκτονεί

Το 1996, η κυβέρνηση Σημίτη έρχεται αντιμέτωπη με μια κρίση Made in USA. Μηχανισμοί της Ουάσιγκτον κινητοποιούν πρόσωπα και μηχανισμούς σε Άγκυρα και Αθήνα και προκαλούν την Κρίση των Ιμίων, μια κρίση στην οποία επιχειρείται να συρθεί η Ελλάδα στο χείλος μιας πολεμικής σύγκρουσης με την Τουρκία, υπό το φόβο της οποίας θα κληθεί να υποχωρήσει, με καταστροφικά αποτελέσματα για το ζήτημα της κυριαρχίας της στο Αιγαίο. Η κρίση εξελίσσεται και ενώ η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να βυθίσει το σύνολο των πολεμικών σκαφών του τουρκικού στόλου που βρίσκονται στην περιοχή των Ιμίων και το Δ' Σώμα Στρατού τη Θράκη έχει τον απόλυτο έλεγχο των κινήσεων, η κυβέρνηση Σημίτη υποχωρεί και στην ουσία παραιτείται της κυριαρχίας ελληνικού εδάφους στα Ίμια, ενώ ταυτόχρονα με την πράξη της αυτή γκριζάρει ακόμα περισσότερο ολόκληρο το Αιγαίο.

Ενώ ο πρωθυπουργός Σημίτης ευχαριστεί τους Αμερικανούς γιατί με τη μεσολάβησή τους απέτρεψαν τον πόλεμο μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας, ένα χρόνο μετά, 'επισφραγίζει' το ολίσθημα των Ιμίων με την Διακήρυξη της Μαδρίτης, όπου η Ελλάδα αναγνωρίζει «νόμιμα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο», νομιμοποιώντας στην ουσία το Casus Belli της Άγκυρας. Να σημειώσουμε ότι είναι σε όλους γνωστό, προφανώς εκτός από εκείνους που συνυπέγραψαν την εν λόγω διακήρυξη, ότι όταν έχεις ζωτικά συμφέροντα, αναγνωρισμένα και από τον 'άλλον', νομιμοποιείσαι να τα υπερασπιστείς ακόμα και με πόλεμο. Δηλαδή, με άλλα λόγια, η ίδια η Ελλάδα νομιμοποίησε στην ουσία το Casus Belli της Άγκυρας.

Παρεμπιπτόντως, όταν την ίδια μέρα, στη Μαδρίτη, ρωτήθηκε, από κάποιον φίλο που ήταν παρών, ο αείμνηστος Γιάννος Κρανιδιώτης γι' αυτό το εθνικό ολίσθημα, είπε ότι 'μας πίεσε αφόρητα η Ολμπράιτ', η οποία, πρέπει να ομολογήσουμε, όντως αποδείχτηκε συνεπής συνεχιστής της αποστολής που είχε αναλάβει από τη δεκαετία του '70 ο Χένρυ Κίσσιγκερ.

Η περιπέτεια των «Διερευνητικών Επαφών»

Ενώ σταδιακά αποψιλώνεται και αποδυναμώνεται η κυριαρχία της Ελλάδος στο Αιγάιο, υπό την υψηλή εποπτεία της Ουάσιγκτον, ακολουθεί η υιοθέτηση της πρακτικής των «Διερευνητικών Επαφών Ελλάδος-Τουρκίας» και το καταστροφικό Σχέδιο Αννάν, που εκπορεύτηκε και εκπονήθηκε από τους ίδιους κύκλους και το οποίο, παρότι αποδέχτηκε και στήριξε η πλειοψηφία των πολιτικών παραγόντων σε Κύπρο και Ελλάδα, είχε τη γενναιότητα και τη σοφία να απορρίψει ο κυπριακός λαός, που έτυχε να έχει για μπροστάρη τον Τάσο Παπαδόπουλο, που είχε την έστω και άτυπη στήριξη του διδύμου Καραμανλή-Μολυβιάτη.

Επανερχόμενοι στις διερευνητικές επαφές, να σημειώσουμε ότι αυτές διανύουν ήδη τον 46ο κύκλο, εμπεδώνοντας προφανώς στην ελληνική αλλά και στη διεθνή κοινή γνώμη ότι όλο και κάποια βάση θα έχουν οι τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, αφού η Ελλάδα δέχεται να στροβιλίζεται στους κύκλους των διερευνητικών επαφών, ενώ η Τουρκία συνεχίζει ταυτόχρονα να διακηρύσσει ότι θα θεωρήσει ως αιτία πολέμου ακόμα και την επέκταση πάνω από τα έξι μίλια στο Ιόνιο Πέλαγος, ενώ η Άγκυρα διεκδικεί ακόμα και τη Γαύδο σε διαδικασίες του ΝΑΤΟ και ενώ συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό οι αέναοι κύκλοι των παραβιάσεων του εθνικού εναέριου χώρου της Ελλάδος από την τουρκική πολεμική αεροπορία και οι 'κρουαζιέρες' του τουρκικού πολεμικού ναυτικού σε Μύκονο και Ραφήνα.

Πλησιάζοντας στο «Δια ταύτα:»


Η πορεία της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων παγκοσμίως, επιβάλλει το άνοιγμα καινούργιων 'κύκλων' στο θέμα αυτό. Με άλλα λόγια, έρχεται η σειρά των κοιτασμάτων της ΝΑ Μεσογείου, της Κρήτης-Λυβικού Πελάγους και του Αιγαίου, με τον Ελληνισμό να βρίσκεται σε κατάσταση αντικειμενικής αδυναμίας να διεκδικήσει αυτό που ιστορικά και νόμιμα, με βάση το διεθνές δίκαιο, του ανήκει στο θέμα αυτό. Βρίσκεται σε αντικειμενική αδυναμία να διεκδικήσει το δικαίωμά του να εκμεταλλευτεί τον υποθαλάσσιο πλούτο που βρίσκεται στην ελλαδική και κυπριακή επικράτεια, ως αποτέλεσμα της καλοσχεδιασμένης παρέμβασης του διεθνούς παράγοντα εδώ και δεκαετίες.

Η αναφερόμενη αντικειμενική αδυναμία έγκειται στο γεγονός ότι η Κύπρος είναι δέσμια του Αττίλα και όσων τον προκάλεσαν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και η Ελλάδα με αποψιλωμένη κυριαρχία σε εκτεταμένες περιοχές του ελλαδικού χώρου και υπό το φάσμα της απειλής της χρεοκοπίας και του Μνημονίου, που όπως δήλωσε με τον πιο επίσημο τρόπο ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου, δεν μας επιτρέπει να ασκήσουμε ελεύθερα την εθνική μας κυριαρχία. Και όλα αυτά συμβαίνουν με ένα πολιτικό σύστημα σκοπίμως και τεχνηέντως κατακερματισμένο και έναν λαό που βομβαρδίζεται από τα πυρά των ΜΜΕ, που ασκούν στην ουσία ένα ψυχολογικό πόλεμο εναντίον του, ένας πόλεμος που κορυφώθηκε με την απειλή της χρεοκοπίας.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι προηγήθηκε η απόπειρα του Καραμανλή να 'βάλει' στο παιχνίδι και τον ρωσικό παράγοντα, το 2007, για να ακολουθήσει η 'αποκάλυψη' του υπαρκτού σκανδάλου τον ομολόγων, οι πυρκαγιές, η αποκάλυψη του 'σκανδάλου' Ζαχόπολου, η αποκάλυψη του σκανδάλου του Βατοπεδίου κλπ. Η αναφορά μας αυτή δεν γίνεται για να επιδαψιλεύσουμε δάφνες στον Κ. Καραμανλή. Αυτό το κάνει ο ελληνικός λαός όταν κληθεί σε εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και η ίδια η ιστορία. Αναφερόμαστε στο θέμα για να τονίσουμε την εμπλοκή του διεθνούς παράγοντα, ο οποίος δεν ενοχλείται από αντίστοιχες κινήσεις της Τουρκίας, που έχει ήδη έναν αγωγό με τη Ρωσία, έχει υπογράψει συμφωνία για κατασκευή ρωσικού πυρηνικού αντιδραστήρα στη Μερσίνα και σχεδιάζει την κατασκευή δεύτερου ρωσο-τουρκικού αγωγού. Αυτό μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι οι ΗΠΑ, που δεν ενοχλούνται από την εκτεταμένη ενεργειακή και οικονομική συνεργασία της Τουρκίας με τη Ρωσία, ενοχλούνται με την εμπλοκή του ρωσικού παράγοντα στα ενεργειακά και οικονομικά της Ελλάδος, όχι μόνο λόγω του Nabucco αλλά και γιατί προφανώς θεωρούν ότι η οικονομική και γεωπολιτική εμπλοκή της Ρωσίας στα ελληνικά πράγματα, είναι δυνατόν να περιπλέξει τα πράγματα και να θέσει σε κίνδυνο τον αμερικανικό σχεδιασμό στο Αιγαίο.

Βρισκόμαστε στο Φθινόπωρο του 2010, και όπως προαναφέραμε, το ζητούμενο για το θέμα μας είναι το πώς θα εξουδετερωθεί πλήρως ο παράγοντας Ελλάδα και Ελληνισμός, για να μην είναι σε θέση να διεκδικήσει τα δικαιώματά του στο ζήτημα της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων στην περιοχή ΝΑ Μεσόγειος-Κρήτη-Λυβικό Πέλαγος-Αιγαίο.

Είναι κοινά παραδεκτό ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό και κατά την άποψή μας εκείνο που επιδιώκεται από το διεθνή παράγοντα είναι ο πλήρης έλεγχος του πολιτικού συστήματος και η ολοκληρωτική εξουδετέρωση ακόμα και της εκδήλωσης διάθεσης του ελληνικού λαού να διεκδικήσει το δικαίωμα διαχείρισης του εθνικού πλούτου. Για έλεγχο των ΜΜΕ δεν μιλάμε, γιατί αυτός ούτως ή άλλως είναι δεδομένος.

Θα προσπαθήσουμε να μιλήσουμε για το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ελληνικός λαός.

Ο ελληνικός λαός, αφού υπέστη μήνες τώρα το ανηλεές σφυροκόπημα αυτού του ιδιότυπου ψυχολογικού πολέμου που δέχεται από τα ΜΜΕ από τις δημόσιες συχνότητες, που, παρεμπιπτόντως, θεωρούνται εθνική περιουσία και δημόσιο αγαθό, υπό την πίεση της χρεοκοπίας, της Τουρκίας, των Σκοπίων, της Αλβανίας και των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, που για έναν εξαιρετικά περίεργο λόγο δεν επιλέγουν τη Βουλγαρία, που ανήκει και αυτή στην Ε.Ε., αλλά αποκλειστικά και μόνον την Ελλάδα, φαίνεται αδύναμος να αντιληφθεί τί πραγματικά 'παίζεται', με τα κόμματα να αδυνατούν να τον κινητοποιήσουν, για τους λόγους που λίγο-πολύ προαναφέρθηκαν.

Η κυβέρνηση, που φέρει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, υπό το βάρος των τεράστωιν οικονομικών προβλημάτων που καλείται να διαχειριστεί και με τους περιορισμούς που θέτει το Μνημόνιο, έχει περιορισμένες δυνατότητες να αντιδράσει και να συσπειρώσει τον κόσμο γύρω της. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που μπορούν εν δυνάμει να αντιδράσουν και συσπειρώσουν γύρω τους κόσμο, δέχονται ασφυκτικές πιέσεις από πολιτικούς παράγοντες που δρουν διαλυτικά και αποσταθεροποιητικά στο εσωτερικό τους και από κόμματα που φυτρώνουν στην κυριολεξία σαν μανιτάρια δεξιά και αριστερά.

Με άλλα λόγια, ο ελληνικός λαός, στην ουσία είναι αποκλεισμένος από τις εξελίξεις και δεν ερωτάται καν για τις σοβαρότατες αποφάσεις που πρόκειται να ληφθούν. Και όλα αυτά γιατί το πολιτικό σύστημα και κυρίως τα κόμματα, αποκομμένα από το λαό, έχουν καταντήσει να είναι μηχανισμοί που καταναλώνουν και κατατρώγουν αδηφάγα τα τεράστια κονδύλια της χρηματοδότησής τους από τον κρατικό κορβανά, χωρίς να τον εκπροσωπούν και χωρίς να εκφράζουν πλέον την αυθεντική λαϊκή βούληση.

(Ελπίζουμε όχι τραγικός) Επίλογος

Ενώ η κατάσταση έχει έτσι όπως προσπαθήσαμε να περιγράψουμε στο σημείωμα αυτό, ακούμε, μαθαίνουμε και διαισθανόμαστε ότι το επόμενο διάστημα θα επιχειρηθεί να επιτευχθεί ενός είδους «εθνική συνεννόηση» για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος, στα οποία θα συμπεριλαμβάνεται και το θέμα της συν-εκμετάλλευσης του Αιγαίου.

Το πολιτικό σύστημα και ο πολιτικός κόσμος, που έδωσε εξετάσεις και απέτυχε και το 1919-1922, και το 1944-1949, και το 1960-1967, και το 1974-1981 και το 1981-1996 και το 1996-2010, κατά πάσα πιθανότητα θα κληθεί να λάβει σοβαρότατες αποφάσεις για την επιβίωση της Πατρίδας και του Ελληνισμού. Και όλα αυτά ερήμην του ελληνικού λαού.

Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο τώρα. Σε όλες τις προηγούμενες περιόδους, ο ελληνικός λαός, αντί να είναι ο ίδιος ο παράγοντας που ρυθμίζει τις εξελίξεις, πάντα επ' ωφελεία των συμφερόντων του Έθνους και της Πατρίδος, χρησιμοποιήθηκε από κόμματα, κλίκες και σκοτεινά συμφέροντα ως άλλοθι και σύρθηκε σε καταστροφικές για τη χώρα εσωτερικές αντιπαραθέσεις και διχασμούς.
Αν αναρωτηθούμε για πιο λόγο δεν διεκδικεί ο ελληνικός λαός το ρόλο που του ανήκει στις εξελίξεις, ενώ όταν καλείται να αγωνιστεί και να προσφέρει το αίμα του, δηλώνει πάντοτε παρών, θα διαπιστώσουμε ότι ο ελληνικός λαός, ενώ διαθέτει συγκροτημένη εθνική συνείδηση που τρέφει έναν απαράμιλλο πατριωτισμό, δεν διαθέτει γεωπολιτική συνείδηση, που θα του επέτρεπε να διεκδικεί και έχει ρόλο στις μεγάλες αποφάσεις και θα έβαζε φρένο στον αυθορμητισμό του, που αποτέλεσε πηγή τεράστιων κακών στο παρελθόν.
Πιστεύουμε λοιπόν ότι ο ελληνικός λαός ήταν εύκολο θύμα και έπεσε στις παγίδες που στήθηκαν τις προηγούμενες περιόδους για να εξυπηρετήσουν τα γεωπολιτικά συμφέροντα του διεθνή παράγοντα κάθε φορά. Και στις παγίδες αυτές παρασύρθηκε και έπεσε ο ελληνικός λαός γιατί δεν είχε την γεωπολιτική συνείδηση που επιβάλλεται να έχει κάθε φορά, με βάση πάντα τη θέση της Ελλάδος και της Κύπρου στο χάρτη των γεωπολιτικών συμφερόντων.

Η περίοδος που διανύουμε και η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την επιβίωση της Πατρίδας και του Ελληνισμού.

Αν η κυοφορούμενη συν-εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου, που 'μαγειρεύεται' γίνει υπό όρους που δεν εξασφαλίζουν το μερίδιο που δικαιούται η Ελλάδα και επιβάλλουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, η χώρα και ο ελληνισμός οδηγείται στην ολοκληρωτική καταστροφή.

Επειδή ακούγονται διάφορα, μια που ασκείται μυστική διπλωματία στο θέμα, αν εκτός από τις περιοχές που γειτνιάζουν με τις μικρασιατικές ακτές, η Ελλάδα αναγνωρίσει δικαιώματα νομής στην Τουρκία και σε περιοχές που βρίσκονται δυτικά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και επειδή η νομή συνιστά και ιδιοκτησία-κυριαρχία, υπάρχει ο κίνδυνος μετά τη συνεκμετάλλευση να μιλάμε πλέον για συγκυριαρχία σε περιοχές στις οποίες η Τουρκία πριν μερικές δεκαετίες δεν είχε κανένα απολύτως δικαίωμα.
Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε στο «Δια ταύτα:»

Ο πολιτικός κόσμος και το πολιτικό σύστημα έχουν τα χαρακτηριστικά που όλοι γνωρίζουμε.
Επειδή συνεχίζουμε θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός διαθέτει ανεξάντλητες δυνάμεις, ελπίζουμε τη φορά αυτή, με πυξίδα τις πικρές εμπειρίες του παρελθόντος, που παρασύρθηκε σε αδελφοκτόνες συγκρούσεις, εξυπηρετώντας άθελά του τα συμφέροντα των ξένων, να αντλήσει μαθήματα από το παρελθόν και να βρει τη δύναμη και τη σοφία που απαιτούν η περιστάσεις και η ιστορική συγκυρία, για να επιβάλλει τη δική του βούληση στις αποφάσεις που θα κληθούν να λάβουν οι πολιτικοί δρώντες, οι οποίοι μέχρι σήμερα έκαναν ό,τι είναι δυνατόν για να μην δικαιούνται της εμπιστοσύνης μας.

Ας ελπίσουμε, λοιπόν, την καλύτερη λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και κυρίως σε αυτό της συν-εκμετάλλευσης του Αιγαίου, να βρει -πάντα στα πλαίσια του Συντάγματος και της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος- τον προσφορότερο τρόπο για τα συμφέροντα του Έθνους και της Πατρίδας και να τη δώσει ο κυρίαρχος λαός.
Καλή τύχη Ελλάδα!

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ,ΤΟΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ???

Αναγνώστες μας,... γράφουν!!!
Αγαπητό blog Ithomi News,
Η εποχή του ΔΝΤ τα έχει αλλάξει όλα. Οδεύουμε προς έναν εργασιακό μεσαίωνα. Δυστυχώς όλοι έχουν βρει την ευκαιρία που ήθελαν ώστε να αλώσουν κεκτημένα χρόνων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόφαση της τράπεζας Πειραιώς…
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
UDemand

Διαβάζουμε στο protothema μία πρωτοφανή απόφαση της Τράπεζας Πειραιώς:
Μία πρωτόγνωρη για την εγχώρια αγορά εργασίας μέθοδο επιλέγει η διοίκηση του Μιχάλη Σάλλα στην Τράπεζα Πειραιώς προκειμένου να αντιμετωπίσει την πρωτοφανή οικονομική κρίση, χωρίς να προβεί σε απολύσεις εργαζομένων της.
Όπως πληροφορείται το protothema gr. τα διευθυντικά στελέχη των κατά τόπους υποκαταστημάτων του ομίλου ενημέρωσαν τους υπαλλήλους ότι έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν ένα πρόγραμμα “προσωρινής εθελουσίας εξόδου” για διάστημα τριών ετών, το οποίο μετά την λήξη τους θα τους επαναφέρει στην τράπεζα με το σύνολο των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους σε ισχύ.
Στην διάρκεια της παραμονής εκτός εργασίας, όσοι υπάλληλοι επιλέξουν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα θα έχουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, ενώ θα αμείβονται με το 40% των αποδοχών τους τον 1ο χρόνο, το 45% στον 2ο χρόνο και το 50% στο 3ο χρόνο.
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα είδος sabbatical (άδεια απουσίας) το οποίο χορηγείται σε περιπτώσεις εργαζομένων που λ.χ. θέλουν να καταρτιστούν περισσότερο, να εξειδικευθούν σε κάποιο τομέα κλπ.
Έως τώρα δεν υπάρχει κάποια αντίδραση από συνδικαλιστικούς φορείς, ωστόσο παράγοντες της τραπεζικής αγοράς σχολίαζαν ότι το συγκεκριμένο σύστημα ενδεχομένως να δίνει και μία λύση ανάγκης και για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, με προϋπόθεση, φυσικά, ότι η εξέλιξη δεν μπορεί να εκληφθεί ως άρση της μονιμότητας.
Αν αυτό δεν είναι δικτατορία, κατάληψη του κράτους, τότε τι είναι?
Παλαιότερα οι χώρες καταλαμβάνονταν με τακνς, τώρα σπέρνεται στους πολίτες ο τρόμος και ο πανικός.
Αλήθεια πως θα ζήσει ένας εργαζόμενος με 40% του μισθού του, δηλαδή με 300 και 400 ευρώ?
Και όλοι αυτοί είναι άνθρωποι με πτυχία και μεταπτυχιακά που μόχθησαν να τα αποκτήσουν και επένδυσαν τα όνειρά τους σε αυτή την τράπεζα δουλεύοντας ωράρια εξοντωτικά.
Εμείς οι Έλληνες φορολογούμενοι δεν κληθήκαμε τόσες φορές να πληρώσουμε από την τσέπη μας την περιβόητη στήριξη των τραπεζών με κρατικές επιχορηγήσεις?
Και πως είναι δυνατόν ο κ. Σάλλας να απομακρύνει εργαζομένους με αυτούς τους εξευτελιστικούς εργασιακούς όρους και από την άλλη να εμφανίζεται πριν από λίγο καιρό ως επίδοξος αγοραστής της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου?
Και βέβαια οι κύριοι συνδικαλιστές δεν αντιδρούν γιατί είναι κι αυτοί κύριο κομμάτι του συστήματος... Δεν θέλουν να αντιδράσουν γιατί φοβούνται ότι θα απολέσουν τα δικά τους αυτοκρατορικά προνόμια..
Αυτοί οι κύριοι με τους παχυλούς μισθούς που δεν εμφανίζονται ποτέ στις υπηρεσίες τους, δεν έχουν καμία σχέση με τους αγνούς αγωνιστές που έχυσαν αίμα για να έχουμε σήμερα το οκτάωρο, την αργία την Κυριακή κλπ.
Έχουν γνώσιν οι φύλακες ...
Μπορεί κάποιοι πολίτες να τρώνε το κουτόχορτο που τους σερβίρουν τα "προοδευτικά" παραπληροφοκάναλα, κάποιοι άλλοι όμως καταλαβαίνουν και κρίνουν...
Και είναι πολλοί αυτοί και γίνονται όλο και περισσότεροι...

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Η ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΟΥΡΚΟΛΑΓΝΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΣΤΕΡΓΙΑΔΗ


Γράφει ο:Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων
Ματαίως προσπαθούσαν ορισμένοι αφελείς αρθρογράφοι να μας πείσουν ότι αίρεται επιτέλους η απειλή κηρύξεως πολέμου από την Τουρκία σε περίπτωση επεκτάσεως των χωρικών μας υδάτων σε 12 μίλια. Το περίφημο casus belli τελικά δεν απαλείφθηκε από το επίσημο τουρκικό δόγμα και οι αφελείς εξετέθησαν για την τουρκολαγνεία τους. Όπως εκτίθενται για την εθνική τους αναξιοπρέπεια και όσοι προτείνουν ή επιχειρούν το ψαλίδισμα της Ιστορίας μας στο όνομα των «καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων». Το αποτέλεσμα είναι εμείς μεν να διδάσκουμε στα παιδιά μας μία αποστειρωμένη ιστορία χωρίς ήρωες και αγωνιστές και από την άλλη η Τουρκία να διακηρύσσει δια στόματος Νταβούτογλου ότι θα χρησιμοποιήσει την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης κατά τον ίδιο τρόπο κατά τον οποίο χρησιμοποίησε τους Τουρκοκυπρίους από το 1954 μέχρι την εισβολή. Εμείς δείχνουμε πάντα έτοιμοι για υποχωρήσεις και τουρκολαγνείες και η Άγκυρα στέλνει Υπουργούς της στα Κατεχόμενα να εορτάσουν την επέτειο της ανακηρύξεως του ψευδοκράτους στις 15 Νοεμβρίου και να μας πουν κατάμουτρα ότι η μόνη λύση στο νησί είναι η δημιουργία δύο κρατών, η παγίωση της διχοτόμησης.
Η τουρκολαγνεία δεν βρίσκει σύμφωνη φυσικά την πλειοψηφία του λαού. Ίσως γι’ αυτό ανέλαβαν ορισμένα τηλεοπτικά κανάλια να προετοιμάσουν το έδαφος για περισσότερες ελληνικές υποχωρήσεις. Κάθε βράδυ ο κουρασμένος Έλληνας εργαζόμενος και η ταλαίπωρη μάνα με τα παιδιά της υφίστανται βομβαρδισμό από τουρκικές τηλεοπτικές σειρές. Για να βλέπουμε τη συμπαθητική πλευρά της Τουρκίας και να δεχθούμε ευκολότερα τη διχοτόμηση του Αιγαίου, της Κύπρου, της Θράκης ή οτιδήποτε άλλο ζητήσει η σταθερή, επίμονη και διαχρονική εξωτερική πολιτική των νεο-οθωμανών. Πίσω από την πλάτη μας και ενόσω εμείς νανουριζόμαστε με τα τουρκικά σήριαλ και τους ζουμερούς μπακλαβάδες τους η Τουρκία κάνει το παν για να μας φέρει σε δύσκολη θέση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τουρκικός Συνασπισμός Αμερικής (TCA) χρηματοδότησε με 150.000 δολλάρια την ομογενειακή οργάνωση των Σκοπιανών UMD για να οργανώσει επίσκεψη των συνεργατών 18 Αμερικανών Γερουσιαστών στα Σκόπια με σκοπό την προώθηση της Σκοπιανής προπαγάνδας στη Γερουσία των ΗΠΑ.
Οι πρόσφατες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές ανέδειξαν και νέα φαινόμενα τουρκολαγνείας. Είδαμε με έκπληξη ανθρώπους που δηλώνουν προοδευτικοί να θαυμάζουν τον Κεμάλ Ατατούρκ, τον σφαγέα των Αρμενίων και του Ελληνισμού του Πόντου και της Μικρασίας. Θέλω να πιστεύω ότι θα βρεθούν ωριμότεροι συνεργάτες τους με γνώση της Ιστορίας για να τους βοηθήσουν να καταλάβουν το σφάλμα τους. Ειδάλλως τέτοιοι τουρκολάγνοι κινδυνεύουν να θεωρηθούν συνεχιστές και ιδεολογικοί επίγονοι του Αριστείδη Στεργιάδη, του Έλληνα Αρμοστή στη Σμύρνη το 1919-22, ο οποίος κατεγράφη στην ιστορία ως μία από τις σκοτεινότερες και αντιπαθέστερες φυσιογνωμίες του Νέου Ελληνισμού. Γράφει για τον Στεργιάδη η «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» τα εξής ενδιαφέροντα:
«Η συνηθέστερη κατηγορία εναντίον του Στεργιάδη ήταν η μεροληψία του υπέρ του τουρκικού στοιχείου, που εκδηλωνόταν κυρίως με πίεση στις αρμόδιες αρχές για την αθώωση Τούρκων κατηγορουμένων, και η επιμονή του αντίθετα για τη σκληρή τιμωρία των Ελλήνων ενόχων..... Η υπερβολή που, όπως καταγγελλόταν ομόφωνα, χαρακτήριζε κάθε ενέργεια του Στεργιάδη, εκδηλωνόταν και απέναντι στον κλήρο. Είναι γνωστή η ρήξη του με τον Μητροπολίτη Κυδωνιών Γρηγόριο, ακόμη και με τον Χρυσόστομο Σμύρνης, του οποίου δεν εδίστασε να διακόψει κήρυγμα σε επίσημη δοξολογία για τον εορτασμό της νίκης, επειδή κατά τη γνώμη του το περιεχόμενο ξέφευγε από τα θρησκευτικά πλαίσια και έπαιρνε τη μορφή εθνικοπατριωτικής πολιτικολογίας. Ενδεικτική για την αντίθεσή του με τον Χρυσόστομο είναι και η εισήγησή του στην ελληνική κυβέρνηση να περικόψει τον μισθό του Μητροπολίτη». ( τόμος ΙΕ, σελ 124).
Οι σύγχρονοι ιδεολογικοί επίγονοι του Στεργιάδη εν ονόματι της «ελληνοτουρκικής φιλίας» καταδιώκουν κάθε εθνικοπατριωτική εκδήλωση και υβρίζουν συγκεκριμένους κληρικούς. Ο Σαράντος Καργάκος σημειώνει ότι «στο πρόσωπο του Στεργιάδη οι Έλληνες της Ιωνίας είδαν να έρχεται στη θέση του αλλόθρησκου χαλίφη ένας άλλος χειρότερος αλλά ομόθρησκος χαλίφης». (Η Μικρασιατική Εκστρατεία, τόμος Α΄, σελ 213, Αθήνα 2010). Η συνέχεια της ιστορίας είναι εξόχως διδακτική. Όταν πλησίαζαν οι Τούρκοι άτακτοι στη Σμύρνη ο διώκτης του πατριωτισμού και τιμητής των Επισκόπων Στεργιάδης το έβαλε πρώτος στα πόδια και έφυγε με αγγλικό πλοίο αδιαφορώντας για την τύχη των Ελλήνων. Αντιθέτως οι Μητροπολίτες, τους οποίους πολέμησε και εξύβρισε, έμειναν κοντά στο ποίμνιό τους και βρήκαν μαρτυρικό θάνατο. Ο Στεργιάδης δεν τόλμησε να πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα και πέθανε μετά από παραμονή 28 ετών στη Νίκαια της Γαλλίας. Ας βλέπουν οι ιδεολογικοί του επίγονοι πού μπορεί να τους οδηγήσει η ιδεοληψία τους και ο φιλοκεμαλισμός τους.
Ελπίζω αυτό το πνεύμα τουρκολαγνείας, που έχει καταλάβει κάποια στρώματα των ηγετικών ελίτ της κοινωνίας μας, να μην επικρατήσει κατά την επέτειο των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Μακεδονίας (Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος, 1912). Προτείνω από την 1.1.2011 να οργανωθεί επιτροπή σοβαρών επιστημόνων υπό την αιγίδα των Περιφερειαρχών Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας (αυτές κυρίως τις περιοχές αφορά ο εορτασμός) και να είναι όλα έτοιμα ώστε τον Οκτώβριο του 2012 να τιμηθούν ουσιαστικά όσοι αγωνίσθηκαν και όσοι θυσιάσθηκαν για την ελληνική Μακεδονία χωρίς θολοκουλτούρες και εθνοαποδομητές.
Κ.Χ.

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΟΛΕΜΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ 15η ΣΥΝΕΧΗ ΧΡΟΝΙΑ

O εθελοντικός οργανισμός «Το Χαμόγελο του Παιδιού», με αφορμή την 19η Νοεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στην Παιδική Κακοποίηση και την
20η Νοεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού, σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης και αφύπνισης της κοινής γνώμης,παρουσιάζει τα στατιστικά στοιχεία καταγγελιών παιδικής κακοποίησης-παραμέλησης που έχουν καταγραφεί στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή SOS 1056 κατά το τελευταίο δεκάμηνο του 2010.
Συγκεκριμένα, κατά το χρονικό διάστημα από 1/1/2010 μέχρι και 31/10/2010, μέσω της Εθνικής Τηλεφωνικής Γραμμής, καταγράφηκαν συνολικά 383 ανώνυμες και επώνυμες τηλεφωνικές καταγγελίες που αφορούσαν στο σύνολο τους 770 παιδιά όλων των ηλικιακών ομάδων και των δύο φύλων.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της γραμμής, κατά το αναφερόμενο χρονικό διάστημα, τα μεγαλύτερα ποσοστά παιδικής κακοποίησης αφορούσαν στην παραμέληση των παιδιών, σε ποσοστό 48%, και στην άσκηση σωματικής βίας (σωματική κακοποίηση) σε ποσοστό 44%.

ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΓΟΡΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΓΝΩΣΤΟ ΦΥΛΟ ΣΥΝΟΛΟ
Σωματική Κακοποίηση παιδιού 176 129 35 340 (44%)
Σεξουαλική κακοποίηση παιδιού 10 15 25 (3%)
Παραμέληση/ Εγκατάλειψη 159 138 71 368 (48%)
Εξώθηση σε επαιτεία 5 8 10 23 (3%)
Εξώθηση σε πορνεία ανηλίκου 1 1 (0%)
Ψυχολογική / Συναισθηματική Κακοποίηση 5 8 13 (2%)
ΣΥΝΟΛΟ 355 (46%) 299 (39%) 116 (15%) 770

Επιπλέον, η ανάλυση των στατιστικών στοιχείων καταδεικνύει ως θύτη σε μεγαλύτερο ποσοστό 39% και τους δύο γονείς, σε ποσοστό 38% μόνο την μητέρα, σε ποσοστό 17% τον πατέρα, ενώ το ποσοστό 6% αφορά σε άλλο πρόσωπο.

ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΩΝ
ΓΟΝΕΙΣ(αφορά και τους δύο) 148 (39%)
ΜΗΤΕΡΑ 146 (38%)
ΠΑΤΕΡΑΣ 65 (17%)
ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ 24 (6%)
ΣΥΝΟΛΟ 383 (100%)

Τα τραύματα της παιδικής κακοποίησης συνοδεύουν τα θύματα και κατά την ενήλικη ζωή τους. Για τον λόγο αυτό απαιτείται η κινητοποίηση και η άμεση αντίδραση όλων μας.

Καλέστε την Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή SOS 1056 και αναφέρατε οποιαδήποτε πληροφορία έχετε για κάποιο παιδί που κινδυνεύει.

Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056
(Τμήμα Κοινωνικής και Ψυχολογικής Στήριξης)
Λεωφ. Καρέα & Δάφνης 2-Τ.Κ. 16233-Καρέας
Τηλ: 210-7609550, Φαξ: 210-7609554, e mail: sos1056@hamogelo.gr
www.hamogelo.gr
Για περισσότερες πληροφορίες:
Γραφείο Τύπου, Σοφία Τσιβιτζή, τηλέφωνο 210-3306140, e-mail: press@hamogelo.gr

Συνέντευξη του Διοικητή του Γεν.Νοσοκομείου Καλαμάτας στα ΜΜΕ Μεσσηνίας

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2ου ΤΡΙΜΗΝΟΥ 2010

Με την συμπλήρωση του 2ου τριμήνου στη Διοίκηση του Γενικού Νοσοκομείου Καλαμάτας ο Διοικητής Γιώργος Μπέζος παραχώρησε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης του Nομού Μεσσηνίας συνέντευξη τύπου για όλα τα θέματα που αφορούν το νοσοκομείο και τις υγειονομικές δομές ευθύνης αυτού.
Συγκεκριμένα η εισήγησή του έχει ως εξής:
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Με την συμπλήρωση του 2ου τριμήνου από τότε που ανέλαβα την Διοίκηση του Νοσοκομείου σας κάλεσα σήμερα προκειμένου να ενημερωθεί ο κόσμος της Μεσσηνίας για την εξέλιξη των θεμάτων που αφορούν το Νοσοκομείο Καλαμάτας όπως αυτά έχουν αποτυπωθεί στον επιχειρησιακό μας σχεδιασμό.
Εισαγωγικά όμως θα ήθελα να τονίσω με κάθε ειλικρίνεια ότι καθημερινά τους τελευταίους μήνες ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ (ιατρικό-νοσηλευτικό-παραϊατρικό-διοικητικό-τεχνικό προσωπικό) δίνουμε ένα μεγάλο και μαραθώνιο αγώνα σε πολλά επίπεδα και σήμερα είμαι στην ευχάριστη θέση να σας δημοσιοποιήσω τους πρώτους καρπούς αυτής της συλλογικής προσπάθειας. Για την συμμετοχή τους σε αυτή την κοινή προσπάθεια εκφράζω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλο αυτό το ανθρώπινο δυναμικό.
Πριν ξεκινήσω να αναφέρομαι αναλυτικά σε κάθε θέμα θα ήθελα να σας κάνω γνωστό ότι το χρονοδιάγραμμα έτσι όπως το έχουμε θέσει από τον Μάιο μήνα τηρείτε με απόλυτη συνέπεια και ακρίβεια.

Συγκεκριμένα:

1. Μονάδα εμφραγμάτων

Η Μονάδα Εμφραγμάτων η οποία αποτελούσε στόχος 10 ετίας από τη Δευτέρα τίθεται σε λειτουργία. Η Μονάδα είναι πλήρως στελεχωμένη από έμπειρο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και έρχεται να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες της σε καρδιοπαθείς πολίτες συμπολίτες και συμπατριώτες μας.


2. Αιμοδυναμικό Εργαστήριο

Είμαστε έτοιμοι να το θέσουμε σε λειτουργία. Η δωρεά που εκκρεμούσε από το 2000 τους τελευταίους μήνες πήρε σάρκα και οστά. Έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς το πρόγραμμα εκπαίδευσης του ιατρικού –νοσηλευτικού-παραϊατρικού προσωπικού, έχει τοποθετηθεί και τεθεί σε λειτουργία όλος ο εξοπλισμός του αιμοδυναμικού εργαστηρίου έχουν ολοκληρωθεί όλες η διαδικασίες και μετρήσεις από την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας και έχουμε πάρει την άδεια λειτουργίας. Με βάση το χρονοδιάγραμμα, το Αιμοδυναμικό εργαστήριο θα αρχίσει να λειτουργεί με το νέο χρόνο.


3. Πλήρη ανάπτυξη της ΜΕΘ

Όπως γνωρίζεται εδώ και δύο εβδομάδες ήδη έχει αναλάβει την ευθύνη λειτουργίας της, Διευθυντής ΜΕΘ, έχουν αυξηθεί τα κρεβάτια νοσηλείας, την άλλη εβδομάδα προβαίνουμε στην κρίση μιας ακόμη θέσης ιατρού επιμελητή Β΄ ΜΕΘ και στην προκήρυξη μιας ακόμα θέσης Β΄ και με ορίζοντα 6μηνου θα πετύχουμε τον κεντρικό μας στόχο που είναι η πλήρη ανάπτυξη της ΜΕΘ.


4. Προσλήψεις νοσηλευτικού & παραϊατρικού προσωπικού

Τους τελευταίους μήνες το Νοσοκομείο μας έχει προσλάβει 32 άτομα μόνιμο νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό και σε ενάμισι μήνα θα προσλάβουμε άλλα 16 άτομα μόνιμο νοσηλευτικό προσωπικό δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Επίσης τον μήνα Σεπτέμβριο προσλάβαμε 16 άτομα νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού με σύμβαση ορισμένου χρόνου.


5. Προσλήψεις ιατρικού προσωπικού

Τους τελευταίους 3 μήνες το Νοσοκομείο μας έχει προχωρήσει στην πρόσληψη 14 ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων, κάποιοι από τους οποίους έχουν ήδη αναλάβει εργασία ενώ οι υπόλοιποι αναμένονται τις αμέσως επόμενες ημέρες ύστερα από την δημοσίευση της πρόσληψής τους στην Εφημερίδα στην Κυβερνήσεως.
Έχουμε προχωρήσει την μετατροπή 4 θέσεων, οι οποίες κατ’επανάληψη έχουν προκηρυχθεί άγονες, σε θέσεις μονίμου ειδικευμένου προσωπικού για το τμήμα Επειγόντων Περιστατικών.


6. Αξονικός & Μαγνητικός Τομογράφος

Η ΔΕΠΑΝΟΜ Α.Ε έχει ξεκινήσει ήδη την διαγωνιστική διαδικασία προμήθειας Αξονικού και Μαγνητικού Τομογράφου για το Γενικό Νοσοκομείο Καλαμάτας. Οι πολίτες θέλω να γνωρίζουν ότι το ερχόμενο 6μηνο το Γενικό Νοσοκομείο Καλαμάτας θα έχει νέο αξονικό τομογράφο και θα λειτουργήσει για πρώτη φορά μαγνητικός τομογράφος.


7. Λειτουργία Ψυχιατρικού Τμήματος

Στο πλαίσιο της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης έχουμε προγραμματίσει άμεσα να ανοίξει το ψυχιατρικό τμήμα του Νοσοκομείου μας. Το έργο έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ με το ποσό των 782.071 ευρώ.


8. Λειτουργία Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας

Το Νοσοκομείο μας έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ προκειμένου να χρηματοδοτηθεί για να λειτουργήσει κινητή μονάδα ψυχικής υγείας. Με βάση το χρονοδιάγραμμα που υπάρχει από το Φεβρουάριο του 2011 θα ξεκινήσει να λειτουργεί. Ήδη έχει υποβληθεί το τεχνικό δελτίο και το έργο έχει ενταχθεί με το ποσό των 202.000 ευρώ.


9. Λειτουργία Ιατροπαιδαγωγικού Κέντρου

Το νοσοκομείο μας έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ προκειμένου να χρηματοδοτηθεί για να λειτουργήσει ιατροπαιδαγωγικό κέντρο. Θα στεγαστεί στην υφιστάμενη δομή του κέντρου ψυχικής υγείας. Ήδη έχει υποβληθεί το τεχνικό δελτίο.

10. Κέντρο Υγείας Αίπειας

Με την ένταξη στο ΕΣΠΑ του Κέντρου Υγείας Αίπειας καλύπτουμε ένα χρόνιο υγειονομικό κενό στον τουριστικό άξονα από Ριζόμυλο έως Κορώνη. Το έργο έχει ενταχθεί με το ποσό περίπου του 1.000.000 ευρώ, ήδη έχουμε στα χέρια μας την οικοδομική άδεια και από και πέρα την συνέχεια την έχει αναλάβει η ΔΕΠΑΝΟΜ Α.Ε.

11. Περιφεριακά Ιατρεία Βλαχόπουλου-Μεθώνης-Πεταλιδίου και Άριος

Α. Περιφερειακό Ιατρείο Βλαχόπουλου: έχουμε υπογράψει με το Δήμο Παπαφλέσσα τα συμβόλαια παραχώρησης του οικοπέδου και εντός της επόμενης εβδομάδας εκδίδεται και η οικοδομική άδεια.

Β. Περιφερειακά Ιατρεία Μεθώνης-Πεταλιδίου-Άρη: έχουν υπογραφεί τα συμβόλαια παραχώρησης των οικοπέδων με τους αντίστοιχους δημάρχους και έχει ξεκινήσει η διαδικασία έκδοσης οικοδομικών αδειών.

12. Ο.Κ.Α.Ν.Α

Πρόκειται για μία μονάδα χορήγησης υποκαταστάτων για την οποία έχουμε παραχωρήσει χώρο στο βόρειο μέρος του Νοσοκομείου μας, ετοιμάζονται από τον ΟΚΑΝΑ τα σχέδια προκειμένου να τα καταθέσουμε στη Πολεοδομία Καλαμάτας για την έκδοση της άδειας.


13. Εφαρμογή κανονισμού φύλαξης και επισκεπτηρίου του Νοσοκομείου:

Στο Νοσοκομείο Καλαμάτας από την ερχόμενη Δευτέρα τηρείται αυστηρά το ωράριο επισκεπτηρίου. Θα σταματήσει να υφίσταται το Νοσοκομείο την κακή νοοτροπία επίσκεψης σε ασθενείς οποιοσδήποτε ώρα και στιγμή εκτός των ωρών του επισκεπτηρίου. Το Νοσοκομείο παύει να λειτουργεί με όρους καφετέριας.

14. Διαγωνισμοί-Προμήθειες

Για το Νοσοκομείο μας έχουν προκηρυχθεί σε διάστημα 4 μηνών 95 διαγωνισμοί και έχουμε συμβασιοποιήσει περίπου τους μισούς. Έως τέλος Δεκεμβρίου θα έχουν συμβασιοποιηθεί το σύνολο των διαγωνισμών.



15. Δημιουργία πάρκινγκ

Ήδη ο ανάδοχος εργολάβος εγκαθίσταται αύριο και το επόμενο 20ημερο στο Νοσοκομείο Καλαμάτας θα έχει κατασκευαστεί νέο πάρκινγκ 70 θέσεων στάθμευσης.

16. Κινητή Μονάδα Αιμοληψίας

Σε 10 ημέρες παραδίδεται στο Νοσοκομείο μας, κινητή μονάδα αιμοληψίας.

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Οι εκπαιδευτικοί της πολιτείας του Ιλλινόις μαθαίνουν σχετικά με την Ελληνική Γενοκτονία


Στις 15 Οκτωβρίου, ο δρ. Κωνσταντίνος Χατζηδημητρίου άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις στην Ετήσια Σύνοδο Κοινωνικών Σπουδών του Συμβουλίου του Ιλλινόις μπροστά σε ένα κοινό περισσοτέρων από 120 εκπαιδευτικών. Η συγκεκριμένη Σύνοδος είναι κάτω από την αιγίδα του Εθνικού Συμβουλίου Κοινωνικών Σπουδών και αυτή ήταν η Ετήσια Σύνοδος της Πολιτείας με περισσότερα από 30 εργαστήρια πάνω σε διάφορα θέματα σχετικά με τις κοινωνικές σπουδές.

Το θέμα του δρ. Χατζηδημητρίου ήταν «Η Ξεχασμένη Γενοκτονία: Διδάσκοντας στους σπουδαστές για Ανθρώπινα Δικαιώματα, Διαφορετικότητα και Ιστορική Σκέψη». Στην εισαγωγή του ο δρ. Χατζηδημητρίου, σύγκρινε την Οθωμανική και Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία και την πρώην Σοβιετική Ένωση, οι οποίες ακολούθησαν πολιτική διακρίσεων και συχνά διώξεων κατά των μειονοτήτων τους, με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες παραδοσιακά περηφανεύονται ότι είναι ένα έθνος μεταναστών. Βεβαίωσε ότι το έθνος μας με αυτήν του τη διαφορετικότητα θα έπρεπε πραγματικά να ειδωθεί ως ένδειξη δύναμης περισσότερο παρά ως αδυναμία.



Αφού έκανε μια σύντομη περιγραφή της Ελληνικής Γενοκτονίας και την σύνδεση που είχε αυτή με την Γενοκτονία των Αρμενίων, ο δρ. Χατζηδημητρίου επικέντρωσε τα σχόλιά του, στην Καταστροφή της Σμύρνης το 1922. Χρησιμοποιώντας μια ηλεκτρονική παρουσίαση με πολύ πρωτότυπο υλικό από πρωτογενείς πηγές – περιλαμβανομένων φωτογραφιών και επίσημα έγγραφα από το αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών, επιλεγμένα από τη δική του προσωπική έρευνα, εξήγησε τα φοβερά γεγονότα που συνέβησαν καθώς καιγόταν η πόλη.

Χιλιάδες νεκροί στην αποβάθρα στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από την πυρκαγιά. Με τη βία, αποχωρισμένοι από τις γυναίκες και τα παιδιά τους, οι Αρμένιοι και οι Έλληνες άνδρες, εκτοπίστηκαν στο εσωτερικό της χώρας – χιλιάδες από αυτούς δολοφονήθηκαν στη διάρκεια αυτής της πορείας. Παρά τις αρνήσεις της επίσημης Τουρκίας, υπάρχουν μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων οι οποίες αποκαλύπτουν ότι οι Τούρκοι στρατιώτες έκαψαν την Αρμενική, την Ελληνική και την Ευρωπαϊκή συνοικία της πόλης.

Παρά το ότι τα πλοία τους ήταν στα ανοιχτά, οι Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές δυνάμεις δεν έκαναν τίποτα για να βοηθήσουν – ακόμα και μουσική έπαιζε δυνατά πάνω στα καράβια σε μια προσπάθεια να σιγήσουν τις κραυγές που έρχονταν από την καμένη πόλη. Μόνο αφού οι Τούρκοι ηγέτες έδωσαν την έγκρισή τους, μόνο τότε βοήθησαν στην εκκένωση των επιζώντων. Αργότερα οι ΗΠΑ σκοπίμως βοήθησαν στην συγκάλυψη της Τουρκικής ευθύνης για αυτά τα φοβερά εγκλήματα, εξαιτίας της επιθυμίας τους να αποκτήσουν δικαιώματα εκμετάλλευσης του πετρελαίου της περιοχής εκ μέρους της τουρκικής κυβέρνησης.



Οι επισημάνσεις αυτές του δρος Χατζηδημητρίου έγιναν ακόμη περισσότερα ισχυρές όταν μοιράστηκε την προσωπική ιστορία της δικής του οικογένειας. Η μητέρα του και αρκετοί από τους συγγενείς του ήταν ανάμεσα σε αυτούς που διασώθηκαν από τη φλεγόμενη πόλη.

Ο δρ. Χατζηδημητρίου είναι Διευθυντής του τμήματος Σχολικής Ανάπτυξης και Διευθυντής του Σχεδιασμού αρκετών Ιστορικών Αμερικανικών Εκπαιδευτικών Σχεδίων, μέσα στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης της πόλης της Νέας Υόρκης. Έχει γράψει τρία βιβλία, περιλαμβανομένου του: Αμερικανικές μαρτυρίες που στοιχειοθετούν την Καταστροφή της Σμύρνης, καθώς επίσης και αρκετά άρθρα σχετικά με την εκπαίδευση, της Βυζαντινής και Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας.

Επίσης στην Σύνοδο, η Αναστασία Σκούπας και ο Ρον Λεβίτσκι, εκπαιδευτικοί που εκπροσωπούσαν τον Σύλλογο Ποντίων Σικάγο, παρουσίασαν δύο εργαστήρια, το «Απελπισία, Θάνατος και Άρνηση- η Αρμενική, η Ασσυριακή και η Ελληνική Γενοκτονία». Το πρώτο εργαστήριο προσέφερε μια εισαγωγική ενημέρωση σχετικά με αυτές τις γενοκτονίες. Το δεύτερο εργαστήριο είχε σαν θέμα, αποτελεσματικές μέθοδοι για την διδασκαλία των γενοκτονιών. Οι εκπαιδευτικοί παρέλαβαν αρκετό εκπαιδευτικό υλικό για τις τάξεις τους. Επιπρόσθετα, ο Σύλλογος Ποντίων Σικάγο, είχε τον δικό του χώρο στην αίθουσα Έκθεσης της Συνόδου. Οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στην Σύνοδο σταματούσαν στο χώρο του Συλλόγου για να μάθουν περισσότερα για την Αρμενική, Ασσυριακή και Ελληνική Γενοκτονία.

Το Σάββατο, 6 Νοεμβρίου, ο Σύλλογος Ποντίων Σικάγο θα φιλοξενήσει την Τρίτη Ετήσια Ακαδημαϊκή Σύνοδο με θέμα την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολίας. Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στο Westin Hotel στο Rosemont, IL, από τις 8 π.μ έως τις 5 μ.μ.



Ακαδημαϊκοί από διάφορες χώρες θα κάνουν τις παρουσιάσεις τους με διαφορετικές προσεγγίσεις αυτής της γενοκτονίας. Η είσοδος στην Σύνοδο είναι ελεύθερη και ανοιχτή στο κοινό (προαιρετικό γεύμα με τους συμμετέχοντες καθηγητές με κόστος 30$).

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε με τον κ. Γιώργο Μαυρόπουλο στο 630-303-4361 ή στο gmavropoulos@hotmail.com. Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε το www.pontiangreeks.org.


llinois Teachers Learn about the Greek Genocide

On October 15, Dr. Constantine Hatzidimitriou gave the keynote address at the Illinois Council for the Social Studies (ICSS) Annual Conference to an audience of over 120 high school teachers. The ICSS is the state affiliate of the National Council for the Social Studies and this was its annual state conference with over 30 workshops on various topics dealing with the social studies.

Dr. Hatzidimitriou’s topic was “The Forgotten Genocide: Teaching Students about Human Rights, Diversity and Historical Thinking.” In his introduction, Dr. Hatzidimitriou compared the Ottoman and Austro-Hungarian Empires and the former Soviet Union, which discriminated against and frequently persecuted their minorities, with the United States, which traditionally has prided itself as being a nation of immigrants. He asserted that our nation’s diversity should, indeed, be viewed as strength rather than a weakness.



After giving a brief description of the Greek Genocide and its connections to that of the Armenians, Dr. Hatzidimitriou focused his comments on the destruction of Smyrna in 1922. Utilizing a power point with numerous primary source materials – including photographs and U.S. State Department documents culled from his own research, he explained the horrific events that occurred while the city burned. Thousands died on the quay while trying to escape the fire. Forcibly separated from the women and children, Armenian and Greek men were deported to the interior – thousands of them murdered along the way. Despite Turkish denials, eyewitness accounts clearly revealed that Turkish soldiers burned the Armenian, Greek, and European sections of the city.

Although their ships were offshore, European and American powers did nothing to help – even playing music on board in an attempt to silence the screams coming from the burning city. Only after the Turkish leaders gave their approval did these ships evacuate the survivors. Later, the United States intentionally helped to cover-up Turkish responsibility for these terrible crimes, because of the desire to obtain oil leases from the Turkish government.

Dr. Hatzidimitriou’s remarks were made even more powerful as he shared his own family’s history. His mother and many of her family were among those rescued from the burning city.

Dr. Hatzidimitriou is the Director of School Improvement and Project Director for several Teaching American History grants within the New York City Department of Education. He has written three books, including American Accounts Documenting the Destruction of Smyrna, as well as numerous articles relating to education, Byzantine and Modern Greek history.

Also at the conference, Anastasia Skoupas and Ron Levitsky, educators representing the Pontian Greek Society of Chicago, presented two workshops, “Despair, Death, and Denial – the Armenian, Assyrian, and Greek Genocides.” The first workshop offered an introductory history of these genocides. The second discussed effective ways of teaching genocide. Teachers received many classroom materials. In addition, the Pontian Greek Society of Chicago sponsored a table in the Exhibit Hall. Teachers browsing through the Hall stopped to learn more about the Armenian, Assyrian, and Greek Genocides.

On Saturday, November 6, the Pontian Greek Society of Chicago will host its third annual Academic Conference on the Pontian and Anatolian Greek Genocide. The event will take place at the Westin Hotel in Rosemont, IL, from 8 a.m. – 5 p.m. International scholars will present papers on various aspects of this genocide. The conference is free and open to the public (an optional lunch with the presenters is $30). For more information, contact George Mavropoulos at 630-303-4361 or gmavropoulos@hotmail.com. You can also visit www.pontiangreeks.org


Pontian Greek Society of Chicago
Σύλλογος Ποντίων Σικάγο «Ξενιτέας»
P.O. Box 6127
Bloomingdale, IL 60108-6127
www.pontiangreeks.org

--
HELLENIC AFFAIRS FORUM
http://groups.google.gr/group/hellenic-affairs-forum
hellenic-affairs-forum+owner@googlegroups.com
Η Δνση του φόρουμ δεν φέρει καμμία ευθύνη για ενυπόγραφα κείμενα
4112 Αποδέκτες

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ

ΟΜΙΛΗΤΡΙΕΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΔΑΣΚΑΛΕΣ
ΕΛΕΝΗ ΦΩΚΑ & ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
'' ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ - 2010 ''


27 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την μέρα που ο
Ραούφ Ντενκτάς καταργώντας τις συμφωνίες 77-79
ανακήρυξε στο βόρειο, κατεχόμενο μέρος του νησιού
την λεγόμενη «ΤΔΒΚ». Ένα κράτος που ουδείς πλην της
Τουρκίας αναγνωρίζει.
***
Δυστυχώς η πολιτική μας ηγεσία φαίνεται πως ξεχνά τα εγκλήματα της Τουρκίας, το χείριστο όμως όλων είναι ότι οι ξεπουλημένοι πολιτικοί παρασέρνουν μαζί τους και μεγάλο μέρος των πολιτών. Παρόλο που η πράξη της Τουρκίας να εγκαθιδρύσει δια αποσχίσεως τουρκικό μόρφωμα κρίθηκε καταδικαστέα από την διεθνή κοινότητα η πολιτική μας ηγεσία για λόγους του οποίους ουδείς γνωρίζει τείνει με της θέσει που υιοθετεί να το αναγνωρίσει. Στο σημείο αυτό οφείλουμε να τονίσουμε ότι το ψευδοκράτος αναγνωρίζεται καθημερινά είτε από τους πολιτικούς είτε από πολίτες. Οι μεν πολιτικοί το αναγνωρίζουν από την στιγμή που συνομιλούν με τον εκάστοτε παρανόμως εκλεγμένο ψευδοπρωθυπουργό εφόσον συνομιλώντας μαζί του πρωτίστως υποβαθμίζουν το πρόβλημα της Κύπρου από πρόβλημα παράνομης εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής σε δικοινοτικό και κατά δεύτερο αναγνωρίζουν στον εκάστοτε αττιΛάρχη το πολιτικό του αξίωμα. Οι πολίτες της ΚΔ κύριοι εκλέγουν πρόεδρο και ΟΧΙ κοινοτάρχη. Από την άλλη οι πολίτες οι οποίοι περνούν καθημερινά τα οδοφράγματα της ντροπής επιδεικνύοντας ταυτότητα ή διαβατήριο αφενός μεν στηρίζουν οικονομικά το ψευδοκράτος αφετέρου το αναγνωρίζουν εφόσον η επίδειξη των δύο προαναφερθέντων εγγράφων γίνετε όταν πολίτης περνά σε κάποιο άλλο κράτος.
H ΔΡΑΣΙΣ – Κ.Ε.Σ. , η μοναδική αντι-ομοσπονδιακή φωνή των Αθηνών, ιδρυθείσα το 1968, δηλώνει για άλλη μια φορά πως δεν πρόκειται να επιτρέψει σε κανέναν να ξεπουλήσει την Πατρίδα μας με καμιά ομοσπονδία. Στις προσπάθειες σας για ξεπούλημα της Κύπρου θα μας βρίσκετε συνεχώς μπροστά σας.
Καλούμε τους ΕΛΛΗΝΕΣ την Κυριακή 14/11/2010, ώρα 20:00 στην εκδήλωση καταδίκης του ψευδοκράτους που διοργανώνουμε στο οίκημα μας (Παιανίας 5-7, Ζωγράφου).
Θα μιλήσουν οι ηρωικές δασκάλες κα Ελένη Φωκά και κα Χαρά Νικοπούλου.
Με την ευκαιρία επισυνάπτομε για ενημέρωσή σας και των φίλων σας την ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ 2010. Είναι αστική μή κερδοσκοπική Εταιρία ανοιχτή σ' όλους. Σας καλούμε να γίνετε εταίροι. Αν θέλετε ζητείστε μας το Καταστατικό.
Για διευκρινίσεις τηλ. 6979 87 78 78 και 6906 97 49 97 Ευχαριστούμε.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ - 2010
======================= ==========
Η Φιλική Εταιρία είναι γέννημα ελεύθερα σκεπτόμενων πολιτών που διεπίστωσαν ότι το ισχύον πολιτικό-διοικητικό σύστημα από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ποτέ λειτουργικό και κοινωνικά ωφέλιμο. Αυτό οφείλεται στον αυθαίρετο αποκλεισμό των πολιτών από την διοίκηση της Χώρας, από μία δήθεν επίλεκτη «παρέα» με συνέπεια την ανυπαρξία (α) πληροφόρησης των Πολιτών και (β) αποτελεσματικού ελέγχου της πολιτικής και των πολιτικών. Βαθμιαία το κρατούν σύστημα, διαμορφώθηκε από μία ολιγαρχική ομάδα «επαγγελματιών» πολιτικών, οι οποίοι είχαν στόχο την διαιώνιση της «παρέας» τους στην Εξουσία, άσχετα με το συμφέρον, την χρηστή διοίκηση και την ευημερία του Εθνους.

Η δημιουργία φατριών, των γνωστών κομμάτων και ο τρόπος δικτατορικής και οικογενει-οκρατκής λειτουργίας τους, αποθάρρυναν / απώθησαν την ανάμειξη στα «κοινά» των αξιο-κρατικά καλυτέρων πολιτών, με αποτέλεσμα οι κατώτεροι, δουλικότεροι με ηθικές αξίες μικρού έως ανύπαρκτου βαθμού, να κυβερνούν όλα τα ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΑ χρόνια τη Χώρα. Τελικά η κομματοκρατία, σαν το σαράκι, εισχώρησε σ’ όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις, κρατώντας σκόπιμα τους πολίτες απληροφόρητους ή παραπληροφορημένους, ώστε τελικά τίποτα να μην λειτουργεί με στόχο την ανάπτυξη πίστης και αγάπης των πολιτών για την πατρίδα τους και ευπειθούς συμπεριφοράς προς τους νόμους της.

Η σημερινή άθλια κατάσταση είναι ακριβώς η νομοτελειακά αναμενόμενη, μη υπάρχουσας μόνιμης, οργανωμένης και θεσμικά κατοχυρωμένης δύναμης Πολιτών, ελέγχου των κυβερ-νώντων / διοικούντων ! Παραδείγματα σαν την άμμο της θάλασσας.
Η υπογραφή του Μνημονίου – ρωτήθηκαν οι Πολίτες ; ΟΧΙ ! ψηφίστηκε απ’ τη Βουλή ; ΟΧΙ !
Η χορήγηση Ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες, νόμιμους και λαθραίους και δικαιώ-ματος εκλέγειν / εκλέγεσθαι – ρωτήθηκαν οι Πολίτες ; ΟΧΙ !
Η αφαίρεση της Ελληνικής Ιστορίας απ’ τα βιβλία της Μέσης εκπαίδευσης, που αποφεύχ-θηκε μετά την καθολική αντίδραση -- ρωτήθηκαν οι Πολίτες ; ΟΧΙ !
Για τα ψέματα που μας έπνιξαν διαχρονικά οι κυβερνώντες όλων των χρωμάτων, λογοδότησε ή τιμωρήθηκε κανείς από τους περιούσιους εξουσιαστές ; ΟΧΙ !
Τόλμησε πολίτης ή ομάδα Πολιτών να τους ελέγξει για τις χαριστικές διατάξεις που ψήφισαν για τους εαυτούς τους ; ΟΧΙ !
Οταν συντελέστηκε η είσοδός μας στην ΟΝΕ και ΕΥΡΩ, ενημερώθηκαν οι Πολίτες για τους όρους, λεπτομέρειες και συνέπειες της μονομερούς «κυβερνητικής» ενέργειας ; ΟΧΙ !
Οταν εξερράγη το θέμα «Βατοπέδι», ενημερώθηκαν οι Πολίτες τι ακριβώς συνέβη και ποιοι είναι υπεύθυνοι γι αυτό ; ΟΧΙ !
ΜΑΚΡΟΤΑΤΟΣ ο κατάλογος των παρανομιών γεμίζει άπειρους χοντρούς τόμους !

Και το χειρότερο, η χαλάρωση / αποδυνάμωση των ηθών, η διόγκωση του ατομισμού σε βάρος του κοινωνικά ωφέλιμου και η συστηματική αποδόμηση του εθνικού μας παραγωγικού ιστού και της εθνικής μας ταυτότητας έχει μετατρέψει έναν υπερήφανο λαό όπως οι Ελληνες σε οικονομικούς σκλάβους–καταναλωτές εισαγόμενων προϊόντων και εξανδραποδισμένους ψηφοφόρους.

Ωρίμασε πλέον ο καιρός που οι Πολίτες πρέπει να μάθουν πως υπάρχουν λύσεις διαφορετικές από το δρόμο της καταστροφής που ακολουθούμε σήμερα. Να ενημερωθούν για τα δικαιώ-ματά τους. Να μάθουν τι σημαίνει χρέος, πώς δημιουργείται, τι σημαίνει ΜΗ υποκείμενη σε κατάσχεση δημόσια περιουσία, τι σημαίνει ανάπτυξη, πληθωρισμός και ύφεση, τι σημαίνει φοροδιαφυγή, και πώς το κλειδί επιτυχούς αντιμετώπισης κατάργησης του λαού, είναι οι ΙΔΙΟΙ ενεργοί Πολίτες. ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΕΛΟΣ :
Τι σημαίνει δύναμη πίεσης και αντίστασης των Πολιτών όταν αποφασίσουν να συσπειρωθούν
Αυτό που είναι λοιπόν σημαντικό, είναι όλοι εμείς οι Πολίτες ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΜΕ και να πάρουμε τις τύχες της χώρας μας, στα χέρια μας. Να ενωθούμε ανεξαρτήτως πολιτικών, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων και να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για μάς και τα παιδιά μας. Να γίνουμε ενεργοί πολίτες με μόνη ταμπέλα την ΕΛΛΗΝΙΚΗ, και να βροντοφωνάξουμε προς πάσα κετεύθυνση :
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ! ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ !
Η Φιλική Εταιρεία 2010 δεν πρόκειται ποτέ να εξελιχθεί σε κόμμα και παραμένει ο άγρυπνος φρουρός της χρηστής διοίκησης και προστασίας των πολιτών από κάθε είδους παρανομία σε βάρος του Εθνους, υιοθετώντας, όπου πρακτικά εφικτό, αρχές άμεσης δημοκρατίας που κατά τον Αριστοτέλη :
«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΝ ΜΕΝ ΤΟ ΚΛΗΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΣ ΑΡΧΑΣ, ΤΟ ΔΕ ΑΙΡΕΤΑΣ, ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΝ»
Με τον εξοβελισμό του εργαλείου «εκλογών» από τις διαδικασίες ανάδειξης των «ηγεσιών»
οιασδήποτε συλλογικής δράσης, πιστεύεται ότι η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ελαχιστοποιείται μέχρι μηδενισμού !

Η εποχή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας ετελεύτησεν. Η τεχνολογία κατέστησε δυνατή την έκφραση της γνώμης των Πολιτών και το ταχύτατο άθροισμά της.
Στόχος της Φιλικής Εταιρείας 2010 είναι η απελευθέρωση της πατρίδας μας από το σημερινό ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ του κομματοκρατούμενου καθεστώτος και της συνοδεύουσας αυτό στεγνής, ανέμπνευστης γραφειοκρατίας που συνθλίβει κάθε προσπάθεια προόδου και η αποκατά-σταση των Πολιτών στη θέση που φύσει και θέσει τους ανήκει και κουτοπόνηρα, δόλια κι εκβιαστικά τους αφαιρέθηκε, δηλαδή:ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Εμείς οι Έλληνες,οι Γερμανοί και ...


ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ,
ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

Η επιστολή που έστειλε στο
Γερµανικό περιοδικό Stern
κάποιος Walter Wüllenweber
Από το 1981 ανήκουµε στην ίδια οικογένεια. Μόνο που εµείς έχουµε συνεισφέρει όσο κανείς άλλος στο κοινό ταµείο, δηλαδή γύρω στα 200 δις €, ενώ εσείς έχετε, αντίθετα, εισπράξει κατά κεφαλήν όσα κανείς άλλος, δηλαδή σχεδόν 100 δις €. Ουδέποτε λαός ßοήθησε µέχρι τώρα µε τη θέλησή του σε τέτοιο ßαθµό και για τόσο µακρύ διάστηµα άλλον λαό. Είσαστε, κυριολεκτικά οι πιο ακριßοί µας φίλοι.
Το ζήτηµα πάντως είναι ότι τελικά δεν εξαπατάτε µόνο τον εαυτό σας αλλά και εµάς. Στην ουσία ουδέποτε φανήκατε αντάξιοι του ευρώ µια και παρά την εισαγωγή του, δεν καταφέρατε µέχρι τώρα να εκπληρώσετε τα κριτήρια σταθερότητας. Στην ΕΕ είσαστε ο λαός που ξοδεύει τα µεγαλύτερα ποσά σε καταναλωτικά αγαθά. Θα θέλαµε ο πρωθυπουργός σας Γ. Παπανδρέου να προχωρήσει στο πρόγραµµά του, όµως προφανώς αυτό δεν το θέλετε εσείς αφού συνεχίζετε απτόητοι να απεργείτε. Μη µας λέτε, λοιπόν, ότι µόνο οι πολιτικοί ευθύνονται για την καταστροφή.
Εσείς έχετε εφεύρει τη Δηµοκρατία κι ως εκ τούτου θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ο λαός είναι αυτός που κυßερνά κι, εποµένως, έχει και την ευθύνη. Κανείς δεν σας αναγκάζει να φοροδιαφεύγετε, να χρηµατίζεστε, να αντιδράτε σε κάθε συνετή πολιτική και να εκλέγετε διεφθαρµένους πολιτικούς. Σε τελευταία ανάλυση, οι πολιτικοί είναι λαϊκιστές και κάνουν ότι τους πει ο λαός. Θα µας πείτε, ßεßαίως, ότι και εµείς οι Γερµανοί δεν είµαστε πολύ καλύτεροι, όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν. Κι έχετε δίκιο.
Οι Έλληνες είναι εκείνοι που µας είχαν δείξει τον δρόµο της Δηµοκρατίας και της Φιλοσοφίας, καθώς και τις πρώτες γνώσεις Εθνικής Οικονοµίας. Τώρα µας δείχνετε και πάλι τον δρόµο. Μόνο που αυτή τη φορά είναι λάθος δρόµος. Κι από το σηµείο που εσείς έχετε τώρα φτάσει, δεν πάει παραπέρα.
Η απάντηση κάποιου Ελληνα στα ελληνικά sites που δεν θα δηµοσιευτεί !
Αγαπητέ W a lter, Ονοµάζοµαι Γεώργιος Π. Ψωµάς Είµαι Δηµόσιος Λειτουργός και όχι υπάλληλος όπως κατά κόρον τα ΜΜΕ των «συµπατριωτών» σου (µας) και άλλων «συµπατριωτών» (µας) αναφέρουν σαν ßρισιά και µε περίσσεια χλεύη.
Ο µισθός µου είναι 1.000 €. Το µήνα, όχι την ηµέρα, όπως ίσως σ’ έχουν παρασύρει να νοµίζεις. ΟΥΤΕ 1.000 € λιγότερα από σένα. Είµαι σίγουρος ότι εσύ δε µε πιστεύεις ακόµα, αλλά δείξε λίγο υποµονή και περίµενε, διάßασέ µε κι αν δε σε πείσω τότε διώξε µε από την Ευρωζώνη, τον τόπο της Αλήθειας και της Ευηµερίας, του Δίκαιου και του Σωστού.
Λοιπόν Walter
Μισός αιώνας και πάνω πέρασε από τη λήξη του Β΄ Παγκοσµίου πολέµου από τότε που η Γερµανία έπρεπε να ξοφλήσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα. Οι οφειλές αυτές που αρνείται µόνον η Γερµανία να ξωφλήσει στην Ελλάδα (η Βουλγαρία και η Ρουµανία τακτοποίησαν ήδη τις αντίστοιχες υποχρεώσεις τους) , συνίστανται:
α) Σε χρέη ύψους 80 εκατοµµυρίων γερµανικών µάρκων, από τον Α΄ Παγκόσµιο Πόλεµο.
ß) Σε χρέη από τη διαφορά του κλήριγκ στο µεσοπόλεµο ύψους 593.873.000 δολαρίων, που ήταν σε ßάρος της Γερµανίας.
γ) Στα αναγκαστικά δάνεια τα οποία συνήψε το Γ΄ Ράιχ από την Ελλάδα, ύψους 3,5 δισεκατοµµυρίων δολαρίων, στη διάρκεια της κατοχής.
δ) Στις επανορθώσεις που οφείλει η Γερµανία στην Ελλάδα για τις κατασχέσεις, αρπαγές και καταστροφές, που της προξένησε το Γ Ράιχ την περίοδο της κατοχής, ύψους 7,1 δισεκατοµµυρίων δολαρίων, όπως επεδίκασαν οι Σύµµαχοι.
ε) Στις ανυπολόγιστες υποχρεώσεις της Γερµανίας για την αφαίρεση της ζωής 1.125.960 Ελλήνων (38.960 εκτελεσµένων, 12.000 νεκρών από αδέσποτες, 70.000 σκοτωµένων σε µάχες, 105.000 νεκρών στα στρατόπεδα της Γερµανίας, 600.000 νεκρών από πείνα και 300.000 απωλειών από υπογεννητικότητα).
στ) Στην ατίµητη ηθική προσßολή που προξένησε στον ελληνικό λαό και στις ανθρωπιστικές ιδέες που εκφράζει η ελληνική ιδέα. Αυτό το πρόßληµα δεν είναι οικονοµικό, είναι ηθικής τάξης, ύψιστης ηθικής αξίας
Ξέρω Walter, σε πειράζουν αυτά που γράφω, αλλά και µένα µε πείραξαν αυτά που έγραψες! Αλλά περισσότερο µε πειράζουν αυτά που σκέφτεσαι και θέλεις να κάνεις για µένα και τους «συµπατριώτες» σου Έλληνες!
Walter, φίλτατε Walter, στην Ελλάδα δραστηριοπιούνται 130 γερµανικές επιχειρήσεις - εκ των οποίων περιλαµßάνονται σχεδόν όλοι οι γερµανικοί κολοσσο ί- οι οποίες πραγµατοποιούν ετήσιο τζίρο της τάξεως των 6,5 δισ. ευρώ. Ξέρεις Walter, σύντοµα δε θα µπορώ ν’ αγοράζω προϊόντα Γερµανικά γιατί δε θα έχω λεφτά. Εγώ Walter µεγάλωσα στα λίγα, θα τ’ αντέξω… και µην ανησυχείς για τους νέους Έλληνες… είµαστε ακόµα πολλοί παλιοί για να τους ßοηθήσουµε να µάθουν τη νέα κατάσταση (!)…αλλά ßρε Walter …εσείς τους ανέργους που θα δηµιουργηθούν από την κατάσταση στην Ελλάδα πως θα τους αντιµετωπίσετε; Πες µου σε παρακαλώ… έχω απορία!....
Αγαπητέ Walter, εµείς οι Έλληνες πρέπει να φύγουµε από την Ευρώπη, την Ευρωζώνη (κι από όπου αλλού θέλετε εσείς οι Γερµανοί, οι Σουηδοί, οι Ολλανδοί και λοιποί «συµπατριώτες».
Πρέπει να φύγουµε… για να σωθούµε από µια Ένωση κατ’ επίφαση! Από µια οµάδα κερδοσκόπων! Από µια οµάδα στην οποία είµαστε συµπαίκτες όσο καταναλώναµε τα προϊόντα τον συµπαικτών!!!!!!!!!!!!!!!
Εγώ φίλτατε Walter πιστεύω ότι οι Έλληνες θα πρέπει να σταµατήσουν ν’ αγοράζουν Mercedes, BMW, OPEL, FORD, SCODA κλπ συµµαχικά προϊόντα γιατί δε µπορούν και δεν πρέπει!... Δεν το αξίζουν!
Θα πρέπει να σταµατήσουν ν’ αγοράζουν προϊόντα από το LIDL, το PRAKTIKER και το IKEA. Γιατί δε µπορούν να τ’ αγοράσουν αυτά τα προϊόντα ßρε αδερφέ!...τι να κάνουµε!
Φίλτατε Walter θα πρέπει να κανονίσουµε και κάποιες άλλες «λεπτοµέρειες»… αν µου επιτρέπεις ßέßαια, γιατί εσύ είσαι ο «πιστωτής» της ζωής µου!..
Ξέρεις ßρε φίλε Walter, θέλω να µου επιστρέψεις τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ» µου, που έκλεψες εσύ (όχι ΕΣΥ ßεßαίως αλλά κάποιοι ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ), θέλω τα ΑΘΑΝΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΟΥ που ßρίσκονται στα Μουσεία του Βερολίνου, του Μονάχου, του Λονδίνου, του Παρισιού, της Ρώµης!
Τα θέλω τώρα που µπορεί να πεθάνω… αλλά θέλω να πεθάνω κοντά στους πατέρες µου!

By:arxi-dia-logou.com

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Ξεκίνησε η διαδικασία συγκέντρωσης υπογραφών για την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας για Το Χαμόγελο του Παιδιού


9 Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα
για '' Το Χαμόγελο του Παιδιού ''


Σήμερα Τρίτη, 9 Νοεμβρίου 2010, ξεκίνησε επίσημα η διαδικασία συγκέντρωσης υπογραφών για την υποβολή αίτησης στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, ώστε να καθιερωθεί η 9 Νοεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα για Το Χαμόγελο του Παιδιού. Να διαδοθεί το όραμα ενός δεκάχρονου παιδιού σε ολόκληρο τον κόσμο : η ιδέα ενός παιδιού για όλα τα παιδιά, μια ημέρα από τα παιδιά για τα παιδιά και τους μεγάλους!

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Συνεδρίων και Εκθέσεων του Ζαππείου, με κεντρική ομιλήτρια την Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Διά Βίου Μάθησης, κ. Αννα Διαμαντοπούλου. Το μήνυμα που ακούστηκε δυνατά στην εκδήλωση αυτή ήταν πως "όλοι μαζί μπορούμε και αξίζει τον κόπο να καθιερώσουμε την 9η Νοεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα για Το Χαμόγελο του Παιδιού, για να διαδοθεί το μήνυμα του μικρού Ανδρέα, σε ολόκληρο τον κόσμο".

Όπως τόνισε η κ. Διαμαντοπούλου: «Είχα πει από πέρσι ότι θα κάνω μία προσπάθεια ώστε να αναγνωριστεί σε παγκόσμιο επίπεδο αυτή η ημέρα. Χάριν στη μνήμη ενός παιδιού έγινε η αφορμή να γίνει ένας από τους πιο σημαντικούς εθελοντικούς οργανισμούς στην χώρα.»

Ο κ. Κώστας Γιαννόπουλος, ο οποίος δήλωσε ότι παραβρίσκεται στην εκδήλωση περισσότερο ως πατέρας του Ανδρέα και λιγότερο ως πρόεδρος του Συλλόγου «το Χαμόγελο του Παιδιού», προέτρεψε τους μεγάλους να ενώσουν τις φωνές τους με τις φωνές των παιδιών. «Αυτή η ημέρα δεν είναι υπόθεση των μεγάλων,» είπε. «Είναι υπόθεση των παιδιών. Και τα μηνύματα που μας έχουν έρθει, από το Βέλγιο μέχρι την Ταϊλάνδη -από τόσες χώρες- είναι μηνύματα αισιοδοξίας ότι η ευχή θα γίνει πραγματικότητα.»

Η εκδήλωση έλαβε «παγκόσμιο» χαρακτήρα με τη συμμετοχή παιδιών από όλο τον κόσμο. Παιδιά διπλωματών, παιδιά από διεθνή σχολεία και κοινότητες στην Ελλάδα, αλλά και παιδιά από τα δημόσια σχολεία της χώρας και από το «Χαμόγελο του Παιδιού» μίλησαν για τη σημασία που έχει ένα καθημερινό χαμόγελο στη ζωή τους. Μερικά από τα μηνύματα που ακούστηκαν: "Αν η ημέρα αυτή γιορτάζεται, όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα μαθαίνουν για «Το Χαμόγελο του Παιδιού» και θα βοηθούν τα παιδιά", "θέλω η συγκεκριμένη μέρα να γίνει παγκόσμια για τα παιδιά που έχω γνωρίσει, αλλά πολύ περισσότερο για τα παιδιά που δεν έχω γνωρίσει", "δεν θα υπήρχα εδώ, αν δεν υπήρχε αυτή η ημέρα που ο Ανδρέας έγραψε την τελευταία σελίδα στο ημερολόγιό του" κ.α.

Πολλά ήταν και τα μηνύματα από διεθνείς οργανισμούς και πρεσβείες. Στην εκδήλωση αναγνώστηκε θερμή επιστολή υποστήριξης της κ. Maria-Luisa Chavez, Chief NGO

Relations των Ηνωμένων Εθνών η οποία, μεταξύ άλλων ανέφερε: "Σας προτρέπω όλους να συνεχίσετε να ενθαρρύνετε τα κράτη-μέλη να εισηγηθούν ένα προσχέδιο ψηφίσματος στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, έτσι ώστε στο εγγύς μέλλον η 9 Νοεμβρίου να αναδειχθεί επίσημα σαν Παγκόσμια Ημέρα για Το Χαμόγελο του Παιδιού".

Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο δημοσιογράφος, κ. Σταύρος Θεοδωράκης.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν εκπρόσωποι του Διπλωματικού Σώματος, της Δικαιοσύνης, της Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος και της Πυροσβεστικής καθώς και ηθοποιοί, αθλητές, επιχειρηματίες και δημοσιογράφοι, οι οποίοι έχουν βρεθεί κοντά στο Σύλλογο «το Χαμόγελο του Παιδιού» όλα αυτά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια και ευχήθηκαν να συμπράξουν όλοι ώστε να γίνει πραγματικότητα η Παγκόσμια Ημέρα για Το Χαμόγελο του Παιδιού.

Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η ιστοσελίδαwww.thesmileofthechildworldday.org, μέσω της οποίας θα συγκεντρωθούν υπογραφές για την καθιέρωση της 9 Νοεμβρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας για Το Χαμόγελο του Παιδιού.

9η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Πρόταση προς τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών
για την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας για
'' Το Χαμόγελο του Παιδιού ''


Η 9η Νοεμβρίου του 1995 ήταν η ημέρα που ο δεκάχρονος Ανδρέας Γιαννόπουλος, ο οποίος έπασχε από καρκίνο και βρισκόταν ήδη στο τελικό στάδιο, γράφοντας στο ημερολόγιο του, εξέφρασε την έντονη επιθυμία του να δημιουργηθεί ένας οργανισμός που θα αγωνιζόταν για την προστασία όλων των παιδιών, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, εθνικότητας και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Σύμφωνα με τα δικά του λόγια: “Όλα παιδιά είναι και αξίζουν ένα χαμόγελο… Ελάτε λοιπόν να βοηθήσουμε, αν ενωθούμε όλοι θα τα καταφέρουμε.”

Τα λόγια του Ανδρέα παραμένουν ζωντανά, μέσα από τη δουλειά του Συλλόγου «Το Χαμόγελο του Παιδιού», που εδώ και 15 χρόνια δραστηριοποιείται με στόχο την αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων των παιδιών και την προάσπιση των δικαιωμάτων τους, όχι μόνο στη θεωρία, αλλά στην πράξη.

Στις 9 Νοεμβρίου 2010 και ώρα 12:00 το μεσημέρι θα πραγματοποιηθεί ειδική εκδήλωση στην Αίθουσα Συνεδρίων και Εκθέσεων του Ζαππείου, με στόχο να διαδώσουμε το μήνυμα του Ανδρέα σε ολόκληρο τον κόσμο: να ανακηρυχτεί η 9η Νοεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα για Το Χαμόγελο του Παιδιού.

Στην εκδήλωση κεντρικό ρόλο θα διαδραματίσουν τα παιδιά. Η ημέρα, άλλωστε, είναι δική τους, αφού το μήνυμα του Ανδρέα αποτέλεσε το εφαλτήριο για να δοθεί το χαμόγελο σε τόσα παιδιά που το είχαν ανάγκη. Στο Ζάππειο θα βρίσκονται μαζί μας και θα μιλήσουν παιδιά από σχολεία της Αττικής, από κοινότητες μεταναστών, παιδιά διπλωματών, αλλά και παιδιά του ίδιου του Συλλόγου «Το Χαμόγελο του Παιδιού».

Κεντρική ομιλήτρια της εκδήλωσης θα είναι η Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Διά Βίου Μάθησης, κ. Άννα Διαμαντοπούλου. Θα συντονίζει ο δημοσιογράφος κ. Σταύρος Θεοδωράκης.


Η εκδήλωση θα σηματοδοτήσει την έναρξη της διαδικασίας υποβολής αίτησης στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών για την ανακήρυξη της 9ης Νοεμβρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας για Το Χαμόγελο του Παιδιού. Για το σκοπό αυτό θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση της ιστοσελίδας συγκέντρωσης υπογραφών www.thesmileofthechildworldday.org.

Ιστορικό : Πέρυσι, το όραμα του Ανδρέα συγκίνησε βαθύτατα την κ. Maria Luisa Chavez, Γενική Διευθύντρια του Γραφείου Διεθνών Σχέσεων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ωθώντας την να υποστηρίξει την εισήγηση της Παγκόσμιας Ημέρας για Το Χαμόγελο του Παιδιού στη συνέλευση του UN Department of Public Information. Τη θετική της αντίδραση ακολούθησε σημαντικός αριθμός μηνυμάτων συμπαράστασης από οργανισμούς με τους οποίους «Το Χαμόγελο του Παιδιού» συνεργάζεται, όπως το International Centre for Missing and Exploited Children, το Missing Children Europe, το Child Helpline International και το Interpol Specialist Group on Crimes κ.α.


Για περισσότερες πληροφορίες:
Γραφείο Τύπου, Σοφία Τσιβιτζή, τηλέφωνο 210-3306140, e-mail: press@hamogelo.gr

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Αλαλούμ με την περαίωση....Στο ΥΠ.ΟΙΚ. "μαθαίνουν" δημοσιονομική πολιτική στου κασίδη(φορολογούμενου) το κεφάλι


Μετά τα αλλεπάλληλα λάθη που διαπιστώθηκαν στην αποστολή των ειδοποιητηρίων για την περαίωση , αργά χθες
το απόγευμα από το υπουργείο οικονομικών εκδόθηκε διευκρινιστική ανακοίνωση, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα
. Η υπαγωγή στη ρύθμιση είναι προαιρετική.
· Εκκαθαριστικά για την υπαγωγή στη ρύθμιση θα λάβουν
oλοι οι επιτηδευματίες και οι επιχειρήσεις.
· Τα εκκαθαριστικά θα εκδοθούν από την Γ.Γ.Π.Σ και θα αφορούν όλες τις ανέλεγκτες χρήσεις από το 2000 έως και το 2009, εξαιρουμένων όσων έχουν προβεί σε αυτοπεραίωση και δεν έχουν ενταχθεί στο δείγμα ελέγχου.
· Για κάθε χρήση, ανεξαρτήτως ακαθάριστων εσόδων υπάρχει ελάχιστο ποσό καταβολής προκειμένου ο φορολογούμενος να υπαχθεί στη ρύθμιση εάν επιθυμεί και να γίνει κατάργηση της φορολογικής εκκρεμότητας για τις χρήσεις που θα επιλέξει να υπαχθεί.
· Κάθε φορολογούμενος-αποδέκτης εκκαθαριστικού θα πρέπει να ελέγξει προσεκτικά την ορθότητα των στοιχείων του εκκαθαριστικού του, μόλις το παραλάβει.
· Εφόσον συμφωνεί, μπορεί να περαιώσει επιλεκτικά όσες χρήσεις αποφασίσει, με την προϋπόθεση ότι θα είναι συνεχόμενες από την παλαιότερη μέχρι την πιo πρόσφατη.
· Με την καταβολή ποσοστού 20% από το συνολικό ποσό που αφορά στις χρήσεις που επιλέγει να ρυθμίσει ως προκαταβολή, τεκμαίρεται η από μέρους του ανεπιφύλακτη και αμετάκλητη αποδοχή των στοιχείων του εκκαθαριστικού σημειώματος.
· Η αποδοχή των όρων της ρύθμισης δια της καταβολής σύμφωνα με το μηχανογραφικό δελτίο, της πρώτης δόσης ή του συνολικού ποσού θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μέχρι τις 18 Νοεμβρίου 2010 και γίνεται σε οποιαδήποτε τράπεζα.
· Εφόσον το ποσό που απομένει μετά την προκαταβολή εξοφληθεί μέσα στον χρόνο καταβολής της α' δόσης, παρέχεται έκπτωση 10% επ' αυτού.
· Η α' δόση καταβάλλεται μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2010, δηλαδή τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα από την αποδοχή της ρύθμισης που περιλαμβάνεται στο εκκαθαριστικό.
· Εάν ο φορολογούμενος δεν συμφωνεί με τα ποσά του εκκαθαριστικού, απευθύνεται στην αρμόδια Δ.Ο.Υ., πριν να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε καταβολή.
· Εφόσον επέλθουν μεταβολές στο εκκαθαριστικό από την Δ.Ο.Υ. και ο φορολογούμενος συμφωνήσει με τις μεταβολές, η πληρωμή της προκαταβολής πρέπει να γίνει μέχρι τις 29 Νοεμβρίου 2010 και γίνεται στην αρμόδια Δ.Ο.Υ.
· Εφόσον από την επανεξέταση του εκκαθαριστικού στη Δ.Ο.Υ. δεν προκύψουν τροποποιήσεις, η πληρωμή της προκαταβολής γίνεται μέχρι τις 18 Νοεμβρίου 2010 σε τράπεζα.
Επιπλέον, το Υπουργείο Οικονομικών διευκρινίζει ότι η αυτοματοποίηση της διαδικασίας περαίωσης μέσω της αποστολής εκκαθαριστικών από τη Γ.Γ.Π.Σ. και την εξόφλησή τους μέσω τραπεζών έχει ως στόχο τη διευκόλυνση των φορολογούμενων και την ελαχιστοποίηση του κόστους, του χρόνου και των πόρων που θα απαιτούνταν για να κλείσουν οριστικά οι εκκρεμότητες παρελθόντων οικονομικών ετών. Για την ολοκλήρωση της διαδικασίας έχουν καταγραφεί σε εκκαθαριστικά σημειώματα στοιχεία για περισσότερες από 4 εκ. ανέλεγκτες χρήσεις και για το λόγο αυτό υπάρχει πιθανότητα σφαλμάτων στα εκκαθαριστικά σημειώματα, τα οποία μπορούν να επιβεβαιωθούν και να διορθωθούν στις Δ.Ο.Υ. Ωστόσο, έχουν καταγραφεί ειδικές περιπτώσεις που οφείλονται στην απουσία πληροφορίας από το μηχανογραφικό σύστημα. Για παράδειγμα, εάν δεν έχει δηλωθεί ο θάνατος συγγενούς, το μηχανογραφικό σύστημα δεν εξαιρεί και θα εκδοθεί εκκαθαριστικό στο όνομα του θανόντος. Αν έχει γίνει δήλωση του θανάτου, αλλά δεν έχει γίνει αποποίηση, το μηχανογραφικό σύστημα δεν εξαιρεί και θα εκδοθεί εκκαθαριστικό το οποίο αποστέλλεται στους κληρονόμους. Εάν δεν έχει γίνει διακοπή εργασιών και κλείσιμο βιβλίων στην Δ.Ο.Υ., το μηχανογραφικό σύστημα θα εκδώσει εκκαθαριστικό σημείωμα εφόσον η επιχείρηση θεωρείται ότι εξακολουθεί να είναι φορολογικά ενεργή. Τέλος, εάν έχει γίνει διακοπή εργασιών αλλά οι χρήσεις δεν έχουν ελεγχθεί από την Εφορία, το μηχανογραφικό σύστημα θα εκδώσει εκκαθαριστικό σημείωμα για τις μεσολαβούσες χρήσεις μέχρι το έτος της διακοπής. Σε κάθε περίπτωση, η υπαγωγή στη ρύθμιση αφορά στις ανέλεγκτες χρήσεις για τις οποίες θεωρείται φορολογικά ενεργή μια επιχείρηση.
Σε σχέση με την εκούσια ρύθμιση υποθέσεων που εκκρεμούν στα δικαστήρια υπενθυμίζεται ότι:
· Η υπαγωγή στη ρύθμιση είναι προαιρετική.
· Οι φορολογούμενοι που έχουν βεβαιωμένες διαφορές που εκκρεμούν ενώπιον δικαστηρίων, θα πάρουν ενημερωτικό σημείωμα/πρόσκληση από την αρμόδια για την διαφορά Δ.Ο.Υ.
· Ο προσδιορισμός των προς καταβολή ποσών στα πλαίσια της περαίωσης των δικαστηριακών υποθέσεων γίνεται με την μετάβαση του ενδιαφερόμενου στην αρμόδια Δ.Ο.Υ.
· Εφόσον ο φορολογούμενος αποδεχθεί τους όρους υπαγωγής, η πληρωμή της προκαταβολής γίνεται στην Δ.Ο.Υ το αργότερο μέχρι τις 29 Νοεμβρίου 2010 και ισούται με το 20% του προσδιορισθέντος ποσού.
· Η α΄ δόση καταβάλλεται μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2010, τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα από την αποδοχή.
Τέλος, σε σχέση με τη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών υπενθυμίζεται ότι:
· Τo πρόγραμμα εφάπαξ καταβολής με πλήρη απαλλαγή από προσαυξήσεις, έληξε στις 29 Οκτωβρίου 2010. Ειδικά για τους φορολογούμενους που είχαν υποβάλλει αίτηση υπαγωγής σε αυτό μέχρι την ανωτέρω ημερομηνία, παρέχεται εκ του Νόμου δυνατότητα ολοσχερούς εξόφλησης το αργότερο μέχρι τις 5 Νοεμβρίου 2010.
· Ωστόσο, τα προγράμματα ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών με δόσεις είναι δυναμικά.
· Οποιοσδήποτε οφειλέτης δεν εντάχθηκε σε πρόγραμμα ρύθμισης μέχρι τις 29 Οκτωβρίου 2010, έχει δικαίωμα υπαγωγής στο πρόγραμμα ρύθμισης της επιλογής του κατά τον χρόνο που θα επιλέξει. Σε αυτή την περίπτωση η μόνη διαφορά στους όρους ένταξης στη ρύθμιση είναι ότι θα χρειαστεί να καταβάλει όλες τις δόσεις που θα έχουν μεσολαβήσει από την εκ του Νόμου προβλεπόμενη προθεσμία υποβολής της αίτησης (Οκτώβριος 2010) μέχρι την υπαγωγή, καθώς και των επ' αυτών προσαυξήσεων για την μεσολαβούσα περίοδο.
· Επίσης οποιοσδήποτε έχει υπαχθεί σε πρόγραμμα ρύθμισης με δόσεις μπορεί να επιλέξει την υπαγωγή του σε άλλο πρόγραμμα με περισσότερες δόσεις για το υπόλοιπο προς καταβολή ποσό κατά τον χρόνο υποβολής του αιτήματος, με την προϋπόθεση να έχει καταβάλλει εμπρόθεσμα όλες τις μέχρι τότε δόσεις του και να καλύπτεται από την ελάχιστη ανά πρόγραμμα καταβολή.
· Κατ' αντιστοιχία οποιοσδήποτε έχει υπαχθεί σε πρόγραμμα ρύθμισης με πολλές δόσεις, έχει το δικαίωμα να επιλέξει νέα ρύθμιση με λιγότερες δόσεις, οπότε στην περίπτωση αυτή δικαιούται απαλλαγής προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής για το υπόλοιπο ποσό που υπάγεται στη νέα ρύθμιση με το οριζόμενο για το νέο πρόγραμμα αυξημένο ποσοστό.
· Στις ρυθμιζόμενες ληξιπρόθεσμες οφειλές υπάγονται όλες όσες έχουν βεβαιωθεί ταμειακά μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2010.
· Ο οφειλέτης μπορεί επίσης να περιλάβει στη ρύθμιση βεβαιωμένες μη ληξιπρόθεσμες μέχρι 30 Σεπτεμβρίου 2010 οφειλές, καθώς και οφειλές σε αναστολή, διευκόλυνση ή νομοθετική ρύθμιση, αλλά χωρίς επιμήκυνση του χρόνου ρύθμισης.
· Για τις βεβαιωμένες οφειλές έως 30 Σεπτεμβρίου 2010 δεν μπορεί να γίνει άλλη ρύθμιση πέρα από αυτή που προβλέπεται στον Νόμο.
· Οφειλέτης χάνει τα δικαιώματα της ρύθμισης στην περίπτωση μη καταβολής των δόσεων, καθώς και στη περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν υποβάλλει εμπρόθεσμα τις φορολογικές του δηλώσεις ή δεν είναι ενήμερος στις τρέχουσες υποχρεώσεις του για διάστημα μεγαλύτερο των δύο μηνών.
· Για τους οφειλέτες που θα υπαχθούν στην ρύθμιση, προβλέπεται η χορήγηση πιστοποιητικού φορολογικής ενημερότητας μηνιαίας διάρκειας, υπό την προϋπόθεση προηγούμενης καταβολής ελάχιστου αριθμού δόσεων εξαρτώμενου από τον αριθμό δόσεων του προγράμματος ρύθμισης της επιλογής τους.

Στεφ. Β. Αναγνώστου , << Εφημ.Ελεύθερος >>
Posted by:Γιώργος Δημόπουλος

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Συνέντευξη του Σάββα Καλεντερίδη στο περιοδικό HELLENIC NEXUS


Ας αρχίσουμε με μια υπόθεση που στάθηκε η αφορμή να γίνει το όνομά σας γνωστό στο ευρύ κοινό: την παράδοση Οτσαλάν. Τα γεγονότα του 1999, λίγο-πολύ, είναι γνωστά. Ποια ήταν, κατά τη γνώμη σας, τα σοβαρότερα λάθη της ελληνικής κυβέρνησης στον χειρισμό αυτής της υπόθεσης; Σάββας Καλεντερίδης: Θα προτιμούσα να επεκτείνουμε το ζήτημα των ευθυνών και να μην αναφερθούμε μόνο στην κυβέρνηση. Ας πούμε γενικά στην Ελλάδα...
Το πρώτο λάθος αφορούσε στην ανάλυση των γεγονότων και των εξελίξεων που συνέβαιναν την περίοδο εκείνη γύρω από το Κουρδικό. Δηλαδή, φαινόταν τότε ότι οι Τούρκοι ήταν αποφασισμένοι, για πρώτη φορά, να τραβήξουν το σχοινί με τη Συρία, κάτι που θα οδηγούσε στην έξοδο του Οτσαλάν από τη Δαμασκό ή από την περιοχή επιρροής της Συρίας (δηλαδή, τον Λίβανο). Αν παρακολουθούσαμε σωστά όσα συνέβαιναν στο μέτωπο Συρίας-Τουρκίας, τότε ίσως να ήμασταν πιο κατάλληλα προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε όποια εξέλιξη αφορούσε το Κουρδικό - εννοώ και την έλευση Οτσαλάν στην Ελλάδα.

H.N.: Πιστεύετε, δηλαδή, ότι, αν η Ελλάδα απλώς παρακολουθούσε σωστά τις εξελίξεις, δεν θα είχαμε προχωρήσει στην παράδοση Οτσαλάν;
Σ.Κ.: Κοιτάξτε, αυτός είναι ο ένας παράγοντας. Ένα δεύτερο λάθος ήταν το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν τηρούνταν ενιαία στάση για το Κουρδικό και το ζήτημα της έλευσης Οτσαλάν - και εννοώ το κυβερνόν κόμμα και την κυβέρνηση... Αυτό, σε συνδυασμό με την έλλειψη παράδοσης που υπάρχει γενικά στη διαχείριση κρίσεων στην Ελλάδα, αποτέλεσαν τις βασικές παραμέτρους που οδήγησαν τη χώρα σε ένα τραγικό αδιέξοδο, το οποίο κατέληξε στην παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους.

H.N.: Στο βιβλίο σας «Παράδοση Οτσαλάν: Η ώρα της αλήθειας», αναφέρετε ότι η παράδοση αυτή είχε, μακροπρόθεσμα, αρνητικές συνέπειες για τις ελληνοτουρκικές υποθέσεις: εκεί που η Τουρκία είχε αρχίσει να αποδυναμώνεται, λόγω του Κουρδικού, η Ελλάδα σταμάτησε μια κατάσταση που ίσως εξελισσόταν υπέρ της...
Σ.Κ.: Η παράδοση Οτσαλάν είχε πολλαπλές επιπτώσεις και στην πορεία του Κουρδικού, αλλά και στις εξελίξεις που αφορούσαν την ίδια την Τουρκία. Όσον αφορά το Κουρδικό, η υπόθεση αυτή κατέστησε τις ΗΠΑ αδιαμφισβήτητο και μοναδικό παίκτη στο Κουρδικό, ενώ μέχρι τότε, διά του Οτσαλάν, παράγοντες επιρροής στο Κουρδικό ήταν η Συρία (και δια της Συρίας ο αραβικός παράγοντας), η Ρωσία, η Ε.Ε., η Ελλάδα και, κατά κάποιον τρόπο, το Ισραήλ. Μετά την παράδοση Οτσαλάν στους Τούρκους, σταδιακά βγήκαν από το προσκήνιο όλοι οι άλλοι, και έμειναν να καθορίζουν τις εξελίξεις οι ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Το πράγμα δεν είναι, βέβαια, άσπρο-μαύρο. Αυτό επιδέχεται πολλές ερμηνείες: για παράδειγμα, η ενδυνάμωση του ρόλου των ΗΠΑ φαίνεται ότι οδηγεί τα πράγματα στον περιορισμό του ρόλου των Κεμαλιστών και του Στρατού - στο ίδιο το Κουρδικό και, κατ' επέκταση, και στα πολιτικά πράγματα της Τουρκίας. Το γεγονός αυτό οδηγεί την Τουρκία σε μονοπάτια που δεν είμαστε ακόμα σε θέση να εκτιμήσουμε...

H.N.: Ποιες ήταν, όμως, οι συνέπειες και για την Ελλάδα;
Σ.Κ.: Η εμπλοκή και η ανάμειξη της Ελλάδας σε αυτό το ζήτημα -και εννοώ της φιλοξενίας και, στη συνέχεια, της παράδοσης Οτσαλάν- είχε μια αδιαμφισβήτητα αρνητική επίπτωση στην εικόνα της. Η εικόνα της αμαυρώθηκε και το κύρος της ως χώρας και ως κράτους υπέστη βαρύτατο πλήγμα. Κι αυτό διότι η Ελλάδα εμφανίστηκε να υποχωρεί ατάκτως στα «θέλω» της Τουρκίας. Και, μάλιστα, να υποχωρεί παραβιάζοντας το εσωτερικό και το διεθνές δίκαιο - να ακυρώνει, στην ουσία, την ύπαρξή της ως κράτος και να χάνει, αν θέλετε, αυτό το ηθικό πλεονέκτημα που της εξασφαλίζει η ιστορία των Ελλήνων. Δεχτήκαμε ένα πλήγμα στο κύρος και την αξιοπιστία μας, και αυτά τα δύο είναι ένα ισχυρό όπλο για τους διπλωματικούς αγώνες που δίνει μια χώρα...


H μεγάλη στροφή στην εξωτερική πολιτική

H.N.: Αν εξειδικεύαμε τις συνέπειες ειδικά στα ελληνοτουρκικά;
Σ.Κ.: Η παράδοση Οτσαλάν άνοιξε την πόρτα για την αλλαγή του δόγματος της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας. Φυσικά, αυτό σχετίζεται και με άλλους παράγοντες. Έτσι, το 1999, στο Ελσίνκι, είδαμε την Ελλάδα να κάνει μια στροφή 180 μοιρών και να εγκαταλείπει την πολιτική του βέτο, στα πλαίσια της Ε.Ε. Αρχίζει, λοιπόν, να ακολουθεί ένα καινούργιο δόγμα, σύμφωνα με το οποίο «η υπό συγκεκριμένους όρους στήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας είναι κάτι που εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα». Ο εξευρωπαϊσμός, δηλαδή, των ελληνοτουρκικών προβλημάτων ήταν ένας ελιγμός του 1999, που κατέστη δυνατό να τον θέσουμε σε εφαρμογή, ακριβώς επειδή έφυγε το Κουρδικό από τη μέση.
Κατ' αρχάς, θέλω να πω ξεκάθαρα ότι δεν συμφωνούσα και συνεχίζω να μη συμφωνώ με την παράδοση του Οτσαλάν. Από εκεί και μετά, στην εξωτερική πολιτική δεν θα πρέπει να προσεγγίζουμε τα πράγματα με τη λογική του άσπρου-μαύρου. Το γεγονός ότι η εγκατάλειψη του δόγματος του βέτο έγινε σύσσωμα αποδεκτή από το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας, δείχνει ότι στη βάση της είναι σωστή. Όμως δεν θα πρέπει να την αφήνουμε στον αυτόματο πιλότο...
Δηλαδή, αν είχε τεθεί ως πρώτος και απαράβατος όρος η άρση του casus belli άνευ όρων, η αναγνώριση της Κύπρου άνευ όρων και η αλλαγή της επιθετικής και απαράδεκτης πολιτικής της Τουρκίας στο Αιγαίο και τη Θράκη, σαφώς η πολιτική της στήριξης της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας θα ήταν μια πολύ μεγάλη επιτυχία.
Όμως, δυστυχώς, δεν έγινε τίποτε από αυτά, μέχρι στιγμής τουλάχιστον!

H.N.: Εκ πρώτης όψεως, αυτό ακούγεται περισσότερο ως ευχολόγιο... Ωστόσο, πιστεύετε ότι θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε κάτι τέτοιο με τους κατάλληλους χειρισμούς;
Σ.Κ.: Βεβαίως και θα μπορούσαμε! Αλλιώς δεν κάνεις ούτε ένα βήμα! Πιστεύω ότι εκεί η Ελλάδα και η Κύπρος έχασαν το μέτρο.
Βρισκόμαστε σε μια τραγελαφική κατάσταση... Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έφτασε να προχωράει η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, ενώ η ίδια συνεχίζει να έχει σε ισχύ το casus belli και δεν αναγνωρίζει -άκουσον-άκουσον!- κράτος που είναι μέλος της Ε.Ε., στην οποία θέλει να γίνει και η ίδια μέλος! Και όχι μόνο αυτό: διατηρεί υπό κατοχή 40% ευρωπαϊκού εδάφους και πάνω σε αυτό έχει 40.000 στρατό. Ενώ, λοιπόν, στη βάση του το νέο δόγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ήταν σωστό, ο τρόπος που το υλοποιήσαμε είχε σοβαρά κενά και λάθη...
Η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας είναι μια πολιτική, την οποία οι ΗΠΑ (αλλά και η Αγγλία και το Ισραήλ) πίεζαν κυρίως αδύναμες χώρες της Ε.Ε., μέχρι πρότινος, να την υιοθετήσουν και να την υποστηρίξουν. Ανάμεσα στις χώρες αυτές ήταν και η Ελλάδα. Η Ελλάδα θα έπρεπε να συγκεράσει τα «θέλω» τής Ουάσιγκτον με τους εθνικούς στόχους της Ελλάδας και της Κύπρου. Μίλησα προηγουμένως για «αυτόματο πιλότο», γιατί η στάση μας μάλλον ικανοποίησε τα «θέλω» της Ουάσιγκτον και άφησε σε δεύτερη μοίρα τα δικά μας συμφέροντα...

Περί Μυστικών Υπηρεσιών...
H.N.: Εργαστήκατε στην Τουρκία για λογαριασμό της ΕΥΠ, σημειώνοντας μάλιστα και ρεκόρ παραμονής στη χώρα, σε σχέση με άλλους συναδέλφους σας. Βάσει της εμπειρίας σας, πώς θα κρίνατε τους τρόπους δράσης των τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών, σε σχέση με τη Ελλάδα;
Σ.Κ.: Πρέπει να σας πω ότι, στην Τουρκία, οι Υπηρεσίες Ασφάλειας και Πληροφοριών έχουν αυξημένο ρόλο από το ίδιο το κράτος - και αναφέρω τη λέξη «κράτος», για να τονίσω τη διαχρονικότητά του και τον μη επηρεασμό του από τις αλλαγές των κυβερνήσεων... Με λίγα λόγια, οι Υπηρεσίες Ασφάλειας και Πληροφοριών στην Τουρκία είναι συστημική δύναμη και «αξία».
Γι' αυτό και υπάρχουν πολλές Υπηρεσίες. Υπάρχει, για παράδειγμα, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών - η ΜΙΤ, η Υπηρεσία Πληροφοριών των Ενόπλων Δυνάμεων, η Υπηρεσία Πληροφοριών του Υπουργείου Εξωτερικών (ούτε να συζητάμε για κάτι τέτοιο στην Ελλάδα...) κ.λπ. Υπάρχουν, φυσικά, και άλλοι μηχανισμοί, παραστρατιωτικοί και παρακρατικοί, όπως η Διεύθυνση Ανορθοδόξου Πολέμου, η οποία είναι πανίσχυρη. Όλοι αυτοί -είτε μέσα από τη συλλογή πληροφοριών, είτε μέσα από την άσκηση προπαγάνδας, είτε μέσα από παρακρατική και παραστρατιωτική δράση- αποτελούν τους βραχίονες άσκησης πολιτικής του τουρκικού κράτους.

H.N.: Συγκριτικά με την Ελλάδα, δηλαδή, είναι πιο οργανωμένες και, ενδεχομένως, πιο αποτελεσματικές;
Σ.Κ.: Κατ' αρχάς, δεν πρέπει να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Ο ρόλος των Υπηρεσιών Ασφάλειας και Πληροφοριών είναι εξαιρετικά περιορισμένος στην Ελλάδα. Αυτό το γεγονός επηρεάζει τη στελέχωσή τους, τη χρηματοδότησή τους και την αποτελεσματικότητά τους. Εάν ένα σύστημα σου έχει αναθέσει έναν ισχυρό και υψηλό ρόλο, είσαι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένος να αρθείς στο ύψος των περιστάσεων.
Αυτό, λοιπόν, στην Τουρκία γίνεται. Δεν σημαίνει, βέβαια, ότι γίνεται με επιτυχία. Γιατί; Διότι, στην Τουρκία, όλοι αυτοί οι οργανισμοί είναι βουτηγμένοι μέχρι τον λαιμό στην παρανομία και το έγκλημα - είναι αναμεμειγμένοι στο εμπόριο ναρκωτικών, και στην Τουρκία και στην Ευρώπη, σε εκβιασμούς, σε συμμορίες...
Επιπλέον, είναι αναμεμειγμένοι και σε εγκληματική δράση - και εννοώ σε δολοφονίες. Εφόσον το κράτος αναθέτει παράνομα αποστολή δολοφονίας σε έναν υπηρεσιακό παράγοντα, όταν τον πιάσει, σε κάποια στιγμή, με μια σακούλα ηρωίνη, δεν μπορεί να τον οδηγήσει ούτε στον εισαγγελέα, ούτε στη φυλακή. Σε αυτή την παγίδα, λοιπόν, έπεσαν οι τουρκικές Υπηρεσίες Ασφάλειας και Πληροφοριών. Γι' αυτό, ανεξάρτητα από κάποιες επιμέρους επιτυχίες, αν έχουν, αυτές οι Υπηρεσίες δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστούν καλές, ούτε επιτυχημένες, ούτε μπορούν να πετύχουν εθνικό έργο. Ό,τι λερώνεται με ναρκωτικά, μαύρο χρήμα και αίμα, δεν μπορεί να είναι πατριωτικό - είτε αυτό αφορά την Τουρκία, είτε την Ελλάδα.
Αν πάμε να εξειδικεύσουμε, μπορούμε να πούμε ότι οι επιδόσεις τους π.χ. στην αντικατασκοπεία είναι αρκετά καλές. Γενικά μιλώντας, όμως, από τη διεθνή «πιάτσα» των Μυστικών Πληροφοριών, οι Υπηρεσίες της Τουρκίας δεν τυγχάνουν ιδιαίτερης εκτίμησης.

H.N.: Αν σας ζητούσα να κάνετε μια κριτική και στις ελληνικές Υπηρεσίες Πληροφοριών;
Σ.Κ.: Σε γενικές γραμμές, οι Υπηρεσίες Ασφάλειας και Πληροφοριών στην Ελλάδα, σε ό,τι αφορά το ηθικό μέρος, είναι από τις πιο θωρακισμένες Υπηρεσίες απέναντι στη διαφθορά - και εννοώ την εσωτερική διαφθορά. Και όχι επειδή είναι ζήτημα στελέχωσης. Είναι συστημικό: υπάρχουν θεσμοί που προστατεύουν τα στελέχη αυτών των Υπηρεσιών και τα θωρακίζουν απέναντι στη διαφθορά, παρά την καταχρηστική ύπαρξη και δράση παρακυκλωμάτων εξουσίας, όπως είναι οι ομάδες των συνδικαλιστών και των κομματικών παραγόντων.
Τώρα, όσον αφορά τις επιτυχίες των ελληνικών Υπηρεσιών Ασφάλειας και Πληροφοριών, εδώ υπάρχει ένα ζήτημα. Κατ' αρχάς, υπάρχει μια γενικευμένη απαξία από μερίδα της κοινωνίας απέναντί τους, και συγκεκριμένα απέναντι στις Υπηρεσίες Πληροφοριών. Έστω και αν υπάρχουν ορισμένα περιστατικά από το παρελθόν που δικαιολογούν αυτή την άποψη, έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες από τότε που η ΕΥΠ ήταν απασχολημένη αποκλειστικά με το εθνικό της έργο.
Αυτή η απαξία, σε συνδυασμό με τον περιορισμένο ρόλο που έχει αναγνωρίσει το κράτος και η κυβέρνηση στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, σχετίζεται άμεσα με την αποτελεσματικότητά της. Θα πρέπει να αντιληφθεί ο ελληνικός λαός ότι η απαξίωση των Υπηρεσιών του κράτους, και μάλιστα τέτοιων ευαίσθητων Υπηρεσιών, είναι ένας αυτο-ευνουχισμός της ίδιας της χώρας και της πατρίδας μας.
Το ζήτημα, πάντως, είναι το εξής: αυτές οι Υπηρεσίες δεν μπορούν να επικαλεστούν το έργο που κάνουν, για να αλλάξει η στάση της κοινωνίας απέναντί τους. Γιατί, από τη στιγμή που θα αποκαλυφθεί η επιτυχία μιας Μυστικής Υπηρεσίας, γίνεται αποτυχία. Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι, επειδή αυτού του είδους οι δράσεις ταιριάζουν στο ταμπεραμέντο του Έλληνα, υπάρχουν επιτυχίες. Δεν μπορώ να γίνω συγκεκριμένος, αλλά υπάρχουν επιτυχίες - και μάλιστα μεγάλες...

H.N.: Από πού, πιστεύετε, πηγάζει αυτή η συνεχιζόμενη απαξίωση των Μυστικών Υπηρεσιών;
Σ.Κ.: Κοιτάξτε, κυρίως για την Αριστερά, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών αποτελεί παιδί της CIA και, άρα, ασχέτως αν είναι Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, για εκείνους είναι ένα «παραμάγαζο» της CIA. Είναι εγκληματικό λάθος να λέγεται κάτι τέτοιο. Μπορεί, πριν τη Χούντα, να ήταν έτσι - αυτές οι ιστορίες, όμως, έχουν τελειώσει. Η καχυποψία και η δαιμονοποίηση δεν προσφέρει τίποτα στις εθνικές μας υποθέσεις και νομίζω ότι οι ελληνική κοινωνία και κατ' επέκταση η Ελλάδα θα πρέπει επιτέλους να απαλλαγεί από τις προκαταλήψεις και από αυτόν τον ιδιότυπο ιδεολογικό ρατσισμό...


Oι εσωτερικές αλλαγές στην Τουρκία

H.N.: Tα τελευταία χρόνια, οι στρατιωτικοί χάνουν έδαφος στην Τουρκία. Η πιο πρόσφατη πρακτική απόδειξη ήταν η επικράτηση του Ερντογάν στο δημοψήφισμα περί τροποποιήσεων του συντάγματος, αναφορικά με το Δικαστικό Σώμα. Πώς βλέπετε εσείς να εξελίσσονται τα πράγματα στο εσωτερικό της χώρας;
Σ.Κ.: Η υπόγεια σύγκρουση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν με τον Στρατό άρχισε να εμφανίζεται από το 2002-2003 και πήρε τον χαρακτήρα ανοικτής σύγκρουσης τα τελευταία δύο χρόνια με την ΕΡΓΚΕΝΕΚΟΝ, με την ανάμειξη του Ερντογάν στα θέματα των προαγωγών στην ιεραρχία των ανώτατων στελεχών των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και εσχάτως, όπως αναφέρατε, με το δημοψήφισμα και τον 'εξορθολογισμό' της λειτουργίας του Δικαστικού Σώματος - γιατί το Δικαστικό Σώμα ήταν ο πιο σκληρός πυρήνας των Κεμαλιστών. Πρόσφατα, μάλιστα, παραιτήθηκαν πολλά μέλη του Ανώτατου Συμβουλίου Δικαστών και Εισαγγελέων - τεράστιας σημασίας εξέλιξη...
Μέχρι τώρα, τους κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού τούς καθόριζαν αδιαφανείς μηχανισμοί. Αυτοί οι μηχανισμοί σε μεγάλο βαθμό έχουν βγει έξω από το παιχνίδι. Οπότε, έχουμε έναν αποδυναμωμένο Στρατό, αποδυναμωμένο Δικαστικό Σώμα και ισχυρά ερείσματα των Κεμαλιστών και εθνικιστών στο εκπαιδευτικό σύστημα - έχετε υπ' όψιν σας ότι το εκπαιδευτικό σύστημα (πρυτάνεις, καθηγητές πανεπιστημίων, δάσκαλοι της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) είναι στελεχωμένο κυρίως από εθνικιστές, όργανα του βαθέως τουρκικού κράτους. Ωστόσο, τα στελέχη του δεν ασκούν εξουσία.
Αυτό σημαίνει ότι πλέον οι πολιτικοί φορείς (τα κόμματα και οι κυβερνήσεις) είναι αυτοί που θα έχουν πλέον βασικό ρόλο στον καθορισμό των κανόνων της πολιτικής εξουσίας.

H.N.: Βάσει της εμπειρίας σας, μετά από τόσα χρόνια στην Τουρκία, πώς θα λέγατε ότι αντιμετωπίζει ο μέσος Τούρκος πολίτης το θέμα «Ελλάδα-Τουρκία»;
Σ.Κ.: Αρχικά, πρέπει να ξέρουμε ότι στην τουρκική κοινωνία υπάρχει ένα εκτεταμένο πρόβλημα συνείδησης. Ο Κεμαλισμός υιοθέτησε μια ιδιότυπη ιστορία της Τουρκίας, η οποία αρχίζει με τη γέννηση του Κεμάλ - και αυτό είναι η λεγόμενη «ιδεολογία του κράτους». Έφτιαξαν μια κρατική ιδεολογία και την πέρασαν στον λαό. Αυτό κατέστησε ιδεολογικά και συνειδησιακά πολύ φτωχό τον τουρκικό λαό - έναν λαό χωρίς ιστορία, χωρίς παράδοση, χωρίς δικό του πολιτισμό. Έτσι, η έννοια του πατριωτισμού είναι πολύ επιφανειακή.
Επιπλέον, επειδή στα μάτια του Τούρκου ο Έλληνας είναι εκείνος που ξεκίνησε την επανάσταση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία άρχισε να ξηλώνεται εξαιτίας του, και επειδή το 1921-22 έφτασε μέχρι την Άγκυρα απειλώντας να καταλύσει μια για πάντα το τουρκικό κράτος, υπάρχει η άποψη σε μεγάλη μερίδα των Τούρκων ότι ο πονηρός, ο γκιαούρης ο Έλληνας είναι ικανός για όλα! Οπότε, κατά κάποιον τρόπο, μας αντιμετωπίζουν και με ένα δέος.
Φυσικά, υπάρχει και η προκατάληψη ότι ο Έλληνας είναι κακός και ψεύτης, όλοι οι Έλληνες είναι ομοφυλόφιλοι και οι Ελληνίδες αμφιβόλου ηθικής. Όλα αυτά, φυσικά, είναι αποτέλεσμα της επίσημης κρατικής προπαγάνδας, για να απαξιώσουν τον γείτονα.
Ωστόσο, ακριβώς επειδή η συλλογική συνείδηση στην Τουρκία είναι ευμετάβλητη, τα τελευταία η στάση των Τούρκων απέναντι στους Έλληνες έχει αλλάξει., κάτι που δεν θα πρέπει να μας παρασύρει ή να μας αποκοιμίσει. Οι λαϊκές μάζες στην Τουρκία είναι, κατά παράδοση, πολύ εύκολα χειραγωγίσιμες από το τουρκικό κράτος και αυτό το κλίμα μπορεί εύκολα να αλλάξει σε μια βραδιά. Γι' αυτό, δεν πρέπει να λησμονούμε τις μαύρες μέρες της Ιστορίας - όχι για να γεμίζουμε τις ψυχές μας με μίσος, αλλά για να θωρακιζόμαστε απέναντι σε ενδεχόμενες αντίστοιχες καταστάσεις, που πιθανόν να προκύψουν στο μέλλον...


Παιχνίδια στρατηγικής

H.N.: Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένας χάρτης του τουρκικού Υπουργείου Παιδείας, ο οποίος παρουσίαζε τα σύνορα της Τουρκίας στην Καβάλα...
Σ.Κ.: Έχω αναφέρει ήδη ότι το Υπουργείο Παιδείας είναι το άντρο των εθνικιστών και των Κεμαλιστών. Εν πάση περιπτώσει, αυτός ο χάρτης δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι η επίσημη κρατική ιδεολογία της Τουρκίας. Εδώ και πολλά χρόνια, αυτή η ιδεολογία περνάει μέσα από την Παιδεία στον τουρκικό λαό. Έτσι, για τη συνείδηση του μέσου Τούρκου πολίτη, η τουρκική επικράτεια φτάνει μέχρι τη Θεσσαλονίκη, περιλαμβάνει όλο το Αιγαίο, την Κύπρο και την Κρήτη. Απλά, αυτή η ιδεολογία εκφράστηκε τώρα μέσα από έναν χάρτη...

H.N.: Σε τι εξυπηρετεί, όμως, η δημοσιοποίηση αυτού του χάρτη, τη δεδομένη στιγμή;
Σ.Κ.: Δεν είμαι σε θέση να απαντήσω τώρα, αυτό θέλει ψάξιμο. Σαφώς, όμως, δεν γίνεται τυχαία...

H.N.: Στις περιοχές που παρουσιάζει ως τουρκικές ο συγκεκριμένος χάρτης (όλη τη Θράκη), δρα ανεξέλεγκτα το Τουρκικό Προξενείο. Πώς εξηγείτε την τόση αδράνεια της ελληνικής πλευράς απέναντι σε μια τόσο επικίνδυνη συμπεριφορά;
Σ.Κ.: Υπάρχουν πολλοί παράγοντες γι' αυτή τη συμπεριφορά. Ένας παράγοντας είναι ο φόβος των αντιποίνων. Εκτιμώ ότι το ελληνικό ΥΠΕΞ δεν αντιδρά στις απαράδεκτες, τρομοκρατικές και φασιστικές πρακτικές του Τούρκου Προξένου στην Κομοτηνή, επειδή φοβάται τα αντίποινα στον Έλληνα Πρόξενο στην Κωνσταντινούπολη και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ένας δεύτερος λόγος που ο Τούρκος Πρόξενος δρα, στην ουσία, ως κράτος εν κράτει και ως 'κυβερνήτης' της Θράκης, είναι το γεγονός ότι την ευθύνη για την παρακολούθηση της δράσης του την έχουν αρκετές ελληνικές υπηρεσίες και υπηρεσιακοί παράγοντες. Ωστόσο, δεν υπάρχει κάποιο συντονιστικό όργανο για να τις συντονίσει και να εξουδετερώσει την έκνομη δράση του - και κανένας υπηρεσιακός παράγοντας δεν θα έπαιρνε πρωτοβουλία για κάτι τέτοιο...
Δεν έχω διαβάσει τις αρμοδιότητές του, αλλά ελπίζω ότι ο νέος θεσμός του εκλεγμένου περιφερειάρχη να είναι σε θέση να παίξει έναν συντονιστικό ρόλο σε αυτό το ζήτημα. Σε περίπτωση που γίνει αυτό, αυτό που ζητούμε είναι έναν περιφερειάρχη με «κάκκαλα», που λέμε στα Ποντιακά, πιστεύω ότι είναι σχετικά απλό και εύκολο να μπει μια για πάντα στη θέση του ο Τούρκος Πρόξενος!
Η δράση του Προξένου καταλύει και ακυρώνει την ύπαρξη του ελληνικού κράτους στη Θράκη. Εκεί το κράτος και η ισχύς είναι πλέον το Τουρκικό Προξενείο και όχι το ελληνικό κράτος... Θα έλεγα λοιπόν ότι πρόξενος όλων των κακών στη Θράκη είναι ο... Τούρκος Πρόξενος!

H.N.: Εσείς αποκλείετε ένας από τους λόγους που «αφήνεται ανενόχλητος» ο Τούρκος Πρόξενος να είναι και η όλη πολιτική περί εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τουρκία;
Σ.Κ.: Κανείς δεν θέλει να υπάρχει ένταση ανάμεσα στις δύο χώρες. Το θέμα είναι ότι οι καλές σχέσεις δεν μπορούν να έχουν ως θεμέλιο άθλιες πρακτικές της Τουρκίας στην Αλβανία, στα Σκόπια, στη Ρόδο, στην κατεχόμενη Κύπρο και, τώρα, στη Θράκη. Σαφώς πρέπει να έχουμε καλές σχέσεις και συνθήκες καλής γειτονίας, πάνω όμως σε υγιείς βάσεις!
Ξέρετε ποιο θα ήταν το σωστό; Να έχει προηγηθεί ένα σκληρό διάβημα (από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης) για τη δράση του Τούρκου Προξένου στη Θράκη, λίγες μέρες πριν έρθει ο Τούρκος Πρωθυπουργός στην Ελλάδα. Εάν είχε προηγηθεί κάτι τέτοιο, θα «καθόταν» η επίσκεψη του Ερντογάν πάνω σε αυτό, και τα επόμενα βήματα θα γίνονταν πάνω στις σχέσεις που θα οικοδομούνταν, με αφορμή το διάβημα. Όταν, όμως, δείχνουμε ακατανόητη ανοχή, τότε θεμέλιο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι, στην ουσία, η προσβολή και οι μονομερείς προκλήσεις της Τουρκίας. Η Ελλάδα δεν προκαλεί πουθενά και κανέναν.

Η «εισβολή των μητέρων-πατρίδων» στην Κύπρο...
H.N.: Παραμένοντας στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών, θέλω το σχόλιό σας για τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου Χριστόφια περί «εισβολής των δύο μητέρων-πατρίδων» στην Κύπρο, το 1974...
Σ.Κ.: Για μένα, όταν καλείται ο οποιοσδήποτε Έλληνας αξιωματούχος -είτε Ελλαδίτης είτε Κύπριος- να κάνει δήλωση για την Κύπρο, πρέπει να κάνει την εξής δήλωση:
στην Κύπρο, το πραξικόπημα και την εισβολή δεν το διέπραξε ούτε η ελληνική κυβέρνηση, ούτε η Ελλάδα. Το διέπραξαν πράκτορες της CIA, που κατέλυσαν το πολίτευμα στην Ελλάδα και λειτουργούσαν κατ' εντολή της Ουάσινγκτον και του Κίσινγκερ. Εάν, λοιπόν, είναι να μιλήσει κάποιος για εισβολή, να μιλήσει για εισβολή ενεργούμενων της Ουάσινγκτον, της CIA και του Κίσινγκερ, από την πλευρά της Αθήνας, και στη συνέχεια για εισβολή και κατοχή, από την πλευρά της Τουρκίας, κατοχή που συνεχίζεται μέχρι σήμερα!
Αυτοί που έκαναν το πραξικόπημα στην Κύπρο δεν ήταν η Ελλάδα, δεν ήταν κυβέρνηση που είχε ψηφίσει ο ελληνικός λαός. Οποιαδήποτε άλλη δήλωση, που ρίχνει ευθύνες στην Ελλάδα και στον ελληνικό λαό, είναι τουλάχιστον ακατανόητη και, εξ αντικειμένου, αποκρύπτει τον προδοτικό ρόλο των ΗΠΑ στο πραξικόπημα και στην εισβολή των Τούρκων στο νησί.

H.N.: Πάντως, προκαλεί τουλάχιστον εντύπωση το γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία έντονη αντίδραση από ελλαδικής πλευράς...
Σ.Κ.: Κοιτάξτε, ο κ. Χριστόφιας είναι πρόεδρος ενός ανεξάρτητου κράτους, και εκεί η ελλαδική πλευρά θα πρέπει να δείξει σεβασμό, ακόμα και σε περίπτωση τέτοιων δηλώσεων. Βέβαια, η δήλωση καταδικάστηκε από τον κ. Σαμαρά, ο κ. Παπανδρέου έκανε μια επαμφοτερίζουσα προσέγγιση στο θέμα... Το δε ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ... δεν θα ήθελα να χαρακτηρίσω τη στάση τους...


Το μεγάλο θέμα της Παιδείας

H.N.: Έχετε δημοσιοποιήσει μια επιστολή σας προς την Υπουργό Παιδείας, κα Διαμαντοπούλου, σχετικά με την επιλογή του «Σπιτιού του Κεμάλ» ως θέματος στις εξετάσεις της Γ' Λυκείου και, μάλιστα, την ημέρα της επετείου της Γενοκτονίας των Ποντίων...
Σ.Κ.: Ζούμε το θέατρο του παραλόγου. Ένα από αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα, είναι ο βιασμός των λέξεων και των εννοιών... Μια τέτοια λέξη που έχει βιαστεί είναι και το «προοδευτικός». Κανείς δεν έχει την παραμικρή αντίρρηση ή ένσταση σε αυτά που γράφει ο μακαρίτης ο Ιωάννου, στο σχετικό βιβλίο. Είναι ένα καλό μυθιστόρημα και... μέχρι εκεί. Από εκεί και μετά, το να μπει ένα τέτοιο θέμα την ημέρα της 19ης Μαΐου, με τον τρόπο που μπήκε, σε παιδιά που δεν έχουν διαμορφώσει ακόμα συνείδηση, ισοδυναμεί με ένα θέμα που θα έμπαινε στο Ισραήλ και θα είχε τίτλο «Στο σπίτι του Χίτλερ»! Αυτός που θα το είχε κάνει -είτε ήταν υπουργός, είτε γενικός γραμματέας, είτε υπηρεσιακός παράγοντας- θα είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης! Βγάλτε τα συμπεράσματά σας λοιπόν για το ποιοι είναι οι πραγματικοί προοδευτικοί και ποιοι οι σκοταδιστές στην Ελλάδα...

H.N.: Βέβαια, παρατηρούνται και άλλα «ανεξήγητα» στον χώρο της Παιδείας: είναι και η τροποποίηση της ύλης της Ιστορίας, με κάτι παραλείψεις, κάτι αναδιατυπώσεις... Θεωρείτε ότι αυτά γίνονται από άγνοια ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο;
Σ.Κ.: Κοιτάξτε να δείτε. Δεν υπάρχει καμιά συνωμοσιολογία. Πρώτον, το πιο χειροπιαστό είναι η απάλειψη του χαρακτηρισμού «Εθνικής» από το Υπουργείο Παιδείας. Αν υπάρχει κάποιος λόγος να έχουμε Υπουργείο «Παιδείας» και όχι «Εθνικής Παιδείας» -κάτι που είχαμε από τότε που ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος-, πρέπει να τον μάθουμε κι εμείς! Είμαστε πολίτες αυτής της χώρας. Χωρίς να ρωτήσουν κανέναν και χωρίς να εξηγήσουν σε κανέναν το πώς και το γιατί, απάλειψαν το «Εθνικής». Όταν γίνονται τέτοιες ενέργειες, από εκεί και μετά ο λαός δικαιούται να σκεφτεί και να φανταστεί οτιδήποτε... Ίσως και να συμφωνούσε μια μερίδα του ελληνικού λαού με αυτή την κίνηση. Κανείς δεν ξέρει, όμως, γιατί έγινε. Το έκαναν κρυφά, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν. Άραγε ποιανού εντολές εκτελούν εκείνοι που αφαίρεσαν τη λέξη «Εθνικής»;
Έβαλαν στη θέση του Γενικού Γραμματέα ένα άτομο, το οποίο κατέχει τίτλο σπουδών που θεωρείται ότι νομιμοποιήθηκε παράτυπα. Ένα άτομο που φαίνεται ότι είχε προσβάσεις σε κέντρα εξουσίας που δεν ξέρουμε ποια είναι και ότι διαχειρίστηκε πολλά εκατομμύρια ευρώ, με τρόπο που επίσης δεν ξέρουμε. Ήρθαν, λοιπόν, τα αγράμματα αυτά άτομα να μας διδάξουν αν είμαστε Έλληνες ή όχι! Τα οποία άτομα χρηματοδοτήθηκαν τόσα χρόνια με τρόπους που πρέπει να ερευνηθούν, και από την Ελλάδα και από το εξωτερικό, και εννοώ το Ίδρυμα Σόρος! Και αυτά δεν είναι συνωμοσιολογίες. Απλά χαρακτηρίζονται έτσι από σκοτεινά κέντρα, για να μη μάθει ο ελληνικός λαός ποτέ την πλήρη αλήθεια.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι οι καινούργιες πρακτικές που εφαρμόζονται σε θέματα Ιστορίας, ιστορικής και εθνικής συνείδησης των Ελλήνων, συνείδηση που δημιουργείται και μέσα από τις εκπαιδευτικές διαδικασίες, είναι πρακτικές που δεν εξηγήθηκαν προεκλογικά στον ελληνικό λαό, έτσι ώστε να εγκριθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα. Νομίζω ότι, στο ζήτημα της Παιδείας, κάποιοι παίζουν με σημαδεμένη τράπουλα... ΗΝ

H.N.: Πώς βλέπετε να επηρεάζουν οι εσωτερικές αλλαγές στην Τουρκία τα ελληνοτουρκικά;
Σ.Κ.: Θα πρέπει πρώτα να εξετάσουμε ένα τεράστιο ερωτηματικό: στην Τουρκία, η πολιτική δεν ασκείται βάσει ιδεολογίας. Η πολιτική ασκείται κυρίως βάσει του θρησκευτικού δόγματος και της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής. Στην Τουρκία, όπου οι Σουνίτες Μουσουλμάνοι αποτελούν το 75-80% του πληθυσμού, παρότι το AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) αυτοχαρακτηρίζεται ως κεντροδεξιό, στην ουσία ασκεί την εξουσία βάσει του πολιτικού Ισλάμ. Αυτό σημαίνει ότι στην Τουρκία σταδιακά εδραιώνεται η λεγόμενη «Σεριάτ», η Σαρία, δηλαδή ο ισλαμικός νόμος. Αν συμβεί αυτό, τότε θα μιλάμε πλέον για μια ισλαμική Τουρκία, στην οποία το Ισλάμ θα μια διαφορετική χροιά από το Σιιτικό Ισλάμ ή το σουνιτικό Ισλάμ των Αράβων. Πρόκειται στο τουρκο-ισλάμ, τη λεγόμενη τουρκιϊσλαμική σύνθεση, ένα μείγμα τουρκικού φυλετικού εθνικισμού και Ισλάμ, που θα δρα ανταγωνιστικά του ιρανικού και αραβικού Ισλάμ στην περιοχή των Βαλκανίων, του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας, όπου θα λειτουργεί και ως εξισορροπητικός παράγοντας στη ρωσική επιρροή, επ' ωφελεία των αμερικανικών συμφερόντων.
Αν γίνει αυτό, αν επικρατήσει τελικά το πολιτικό Ισλάμ στην Τουρκία, θα πρέπει να περιμένουμε οι Αλεβίτες, που αποτελούν το 20-25% του πληθυσμού, για να προστατέψουν τα συμφέροντά τους, να οργανωθούν και να δράσουν πολιτικά, με βάση το δικό τους θρησκευτικό δόγμα. Και, φυσικά, υπάρχουν και οι Κούρδοι, οι οποίοι επίσης ασκούν πολιτική με βάση την εθνική τους καταγωγή.
Μπορούμε να πούμε, λοιπόν, ότι μια τέτοια εξέλιξη, η οποία θα οδηγήσει σε μια Τουρκία με σοβαρές εσωτερικές αντιθέσεις όπου η πολιτική θα ασκείται με βάση το θρησκευτικό δόγμα και την εθνική καταγωγή των πολιτών της, και με τον λαό να αρχίσει να συνειδητοποιείται γύρω από αυτά τα ζητήματα, είναι ένα ζήτημα που αξίζει να μελετηθεί και -κατά την άποψή μου- αποτελεί εξέλιξη που δεν είναι αντίθετη με τα συμφέροντα της Ελλάδος και του Ελληνισμού...