Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

ΤΙ ΕΙΔΕ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ Ο AMSTRONG; ΓΙΑΤΙ ΠΗΡΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ;

Ο Άρμστρονγκ ευχόταν να μπορούσε να μιλήσει, αλλά  αν μιλούσε για το τι πραγματικά συνέβη κατά την προσελήνωση, ο ίδιος, η γυναίκα του και τα παιδιά του, όλοι θα έπρεπε να πεθάνουν. Του το έθεσαν αυτό ξεκάθαρα.
Σε ηλικία 82 ετών, άφησε την τελευταία του πνοή στης 25 Αυγούστου ο Νηλ Άρμστρονγκ, ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στη Σελήνη.Πολλοί έχουν αναρωτηθεί αν ο Armstrong πήρε μαζί του τα μυστικά για το τι πραγματικά συνέβη κατά τη διάρκεια της φημισμένης σεληνιακής προσγείωσης του 1969.;
Πολλοί είπαν ότι πήρε μαζί του όλα όσα είδε εκεί πάνω....
H δήλωση που έκανε ο Δρ. Στήβεν Γκρηρ που εργάζεται με πάθος για το Disclosure Project::
Μιας κ αναφερθήκαμε στο Disclosure Project: ας πούμε λιγα λογια γι το τι είναι :
•Το Disclosure Project (Πρόγραμμα Αποκάλυψης) είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, αφιερωμένος στην αποκάλυψη στοιχείων, τον αποχαρακτηρισμό εγγράφων και τη διεξαγωγή α
κροάσεων σχετικά με τις σκιώδεις κυβερνήσεις, τα ATIA, την εξωγήινη ζωή και τις προηγμένες τεχνολογίες που προς το παρόν χαρακτηρίζονται απόρρητες
•Ο δηλωμένος κορυφαίος στόχος του Προγράμματος Απο­κάλυψης(Disclosure Project)  είναι το αίτημα και η νόμιμη πίεση προς το Κογκρέ­σο και όλους τους κυβερνητικούς αξιωματούχους των ΗΠΑ για την απόλυτη αποκάλυψη στο Αμερικανικό κοινό όλων των γεγονότων σχετικά με τα ΑΤΙΑ και την εξωγήινη νοημοσύνη. Ας ελπίσουμε ότι θα καταφέρουν να τον πετύχουν.
Συνεχίζουμε με την δήλωση του Δρ. Στήβεν Γκρηρ...

Στέβη Σαμέλη:Ευχές για ένα καλύτερο αύριο, με λίγη από την ξεχασμένη παιδική μας αθωότητα...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!
Από την ποιητική συλλογή "Μια βόλτα στα σύννεφα"
Απαγγελία: Στέβη Σαμέλη
 
Δείτε το βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=1mxqdu0cdFM
 
Τώρα που ήρθαν οι γιορτές, θυμάμαι...


Τώρα που ήρθαν οι γιορτές, θυμάμαι...
Θυμάμαι το χρώμα και τις μυρωδιές που είχαν κάποτε
όταν εγώ ήμουν παιδί.

Ίσως να φταίει που οι μεγάλοι βλέπουν πάντα πιο πολλά
και χάνουν έτσι τη μαγεία στις εικόνες.
Αυτή που κρύβεται στην παιδική ματιά,
και κάνει όμορφη την πιο άχαρη απ'όλες!

Θυμάμαι που ξυπνούσαμε αχάραγα ακόμη,
τις γειτονιές να ντύσουμε με παιδικές φωνούλες
που τραγουδούσαν κάλαντα...
Κι όταν στων δρόμων τις γωνιές βρισκόμασταν,
απ'τις φωνές γνωρίζαμε ποιός ήταν,
αφού τα πρόσωπα απ' το σκοτάδι κρύβονταν.
Κι ας ήταν νυσταγμένα... τα 'νιωθες όμως γελαστά!