
Της Ντίνας Μπατζιά
Ιστορική αναφορά στο ξυπόλυτο τάγμα, μια σταλιά παιδικές ψυχές, τα παλικαράκια που προσπαθούσαν να επιβιώσουν, ξεγελώντας το θάνατο και μετατρέποντας τον αγώνα για επιβίωση σε παιχνίδι.
Που παίξαν τη ζωή τους κορόνα γράμματα με τα φασιστικά ντουφέκια, για ένα κομμάτι ψωμί. Αυτούς τιμάμε σήμερα, τους σαλταδόρους της Κατοχής.
Ένα μοναδικό φαινόμενο στην κατοχική Ευρώπη, η ιδιότυπη Αντίσταση των παιδιών της Αθήνας, μια σημαντική πλευρά του λαϊκού αγώνα κατά του φασισμού. Μικροί αντάρτες με φαντασία, μια χούφτα πανέξυπνων και παράτολμων πιτσιρικάδων σε κάθε λαϊκή γειτονιά, προσφυγόπουλα τα περισσότερα, στο Βύρωνα η πιο γνωστή ομάδα, αλλά και στη Καισαριανή, στην Αθήνα, στα δυτικά, στον Πειραιά. Μικρο κατεργαραίοι, αλάνια που έκαναν «σάλτο-ρεσάλτο» σαν αίλουροι, σε καμιόνια, σε φορτηγά εν κινήσει, σε αποθήκες και άλλες γερμανικές εγκαταστάσεις και απαλλοτρίωναν ότι έβρισκαν και μπορούσαν: κουραμάνες, μπιτόνια με συνθετική βενζίνη, ρεζέρβες αυτοκινήτων, ακόμη και όπλα. Έπαιρναν για το σπίτι τους ότι θα βοηθούσε την οικογένεια να επιβιώσει στη μεγάλη πείνα, αλλά οι μάγκες τα υπόλοιπα τα μοίραζαν σε περαστικούς και στη γειτονιά. Πρώτα στα ορφανεμένα σπίτια. Η δίκαιη αναδιανομή των τροφίμων.. Κονσέρβες και ψωμί για τους πεινασμένους.