Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Από το 1945 έχουν πέσει 2000 ατομικές βόμβες στο πλανήτη

Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στα πυρηνικά όπλα της Βόρειας Κορέας. Και σ΄ αυτά που πιστεύουν ότι φτιάχνει το Ιράν.

Όμως από το 1945 διάφορες χώρες σ΄ όλο το πλανήτη έχουν πυροδοτήσει 2000 ατομικές βόμβες! Τις περισσότερες τις έχουν αυτοί που τώρα δηλώνουν ανήσυχοι.


Δείτε το βίντεο...

ΤΕΛΗΣ ΣΑΒΑΛΑΣ...ΕΝΑΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ ΣΤO HOLLYWOOD

Ένας αληθινός Έλληνας ευπατρίδης που έκανε υπερήφανους όλους του έλληνες ήταν και ο ηθοποιός, Τέλης Σαβάλας
 Γράφει ο Κώστας Κούτρας
Στις δεκαετίες του '60 και το '70 έκανε τεράστια καριέρα στο Ηollywood.Σπαρτιατικής καταγωγής ,ήταν το τελευταίο από τα τέσσερα αγόρια ενός οικονομικού μετανάστη από την Μάνη ,που σ'ολα του τα παιδιά είχε δώσει αρχαία ελληνικά ονόματα.Ο Αριστοτέλης Σαβάλας γεννήθηκε στις Η.Π.Α το 1933 ,εν τούτοις τα ελληνικά του τα μιλούσε καλύτερα και από.....
γνήσιο Ελλαδίτη.Σ'αυτό βέβαια συντέλεσε και ο γέρο - Σαβάλας που μεγάλωσε τα παιδιά του με αυστηρά ήθη και έθιμα ,και η ελληνική γλώσσα είχε την πρωτοκαθεδρία μέσα στο σπίτι.Το 1962 απο το πουθενά,εμφανίζετα για πρωτή φορά σε κινηματογραφική ταινία ,και είναι υποψήφιος για όσκαρ!Λίγο μετά,με ξυρισμένο κεφάλι θα υποδυθεί τον ποντίο πιλάτο ,σε θρησκευτική ταινία εποχής.

Ο κωφάλαλος και η Ταυτότητα από τσιγαροκούτι…

Οροπέδιο Λασιθίου, ταυτότητα, Καραβαλάκης, Ανδριανάκης,
ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΤΟΥ 1945
Είναι από τις πιο συγκινητικές ιστορίες που έχω ακούσει… Αφηγητής ο εξαίρετος λόγιος, συνταξιούχος κτηνίατρος σήμερα, κ. Γιάννης Καραβαλάκης, γεννημένος και μεγαλωμένος στο Οροπέδιο Λασιθίου.

Κάπου στα 1945, στο Ψυχρό.
Στον αστυνομικό σταθμό υπηρετούσε ως σταθμάρχης ο Ευάγγελος Ζώγας. Δεν ήταν Κρητικός, αλλά είχε υπηρετήσει στο Οροπέδιο για αρκετά χρόνια – εκεί είχε ζήσει και κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής. Δύσκολες εποχές, ο τόπος μόλις βγαλμένος από την περιπέτεια του πολέμου, το Λασίθι θρηνούσε ακόμη θύματα. Το φαινόμενο της αγροτικής εξόδου δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί και το Οροπέδιο κρατούσε καλά· ήταν αληθινό περιβόλι καθώς οι χιλιάδες ανεμόμυλοί του είχαν προσφέρει άφθονο νερό χωρίς ενεργειακό κόστος. Η εικόνα των χωριών ήταν διαφορετική από αυτήν που ξέρομε σήμερα. Η πλειοψηφία των ανθρώπων ήταν νέοι και τα σχολεία έσφυζαν από ζωή.
Ο σταθμάρχης της Αστυνομίας ήξερε να ψάλλει καθώς γνώριζε πολύ καλά τη βυζαντινή μουσική και τη σημειολογία της. Αποφάσισε, λοιπόν, να μαζεύει τα παιδιά του χωριού στο γραφείο του κάθε απόγευμα και να τα διδάσκει. Ανάμεσα στους μαθητές ήταν και ο κ. Καραβαλάκης, παιδί κι εκείνος με έφεση στα γράμματα. 
Σήμερα θυμάται με συγκίνηση και τον σταθμάρχη Ζώγα και τη διδασκαλία της βυζαντινής μουσικής, σημαντικό γεγονός για τους ανθρώπους μιας αγροτικής κοινότητας στην οποία σπάνιζαν τέτοιες ευκαιρίες. Άλλωστε, σε όλη την Κρήτη οι άνθρωποι προσπαθούσαν να μάθουν στα παιδιά τους γράμματα θεωρώντας την εκπαίδευση σαν μοναδικό δίαυλο που θα τους οδηγούσε σε μια καλύτερη ζωή. Ωστόσο, οι ευκαιρίες για σπουδή και μάθηση ήταν αρκετά περιορισμένες. Στα χωριά λειτουργούσαν μόνο δημοτικά σχολεία. Κι αν ήθελε να φοιτήσει κανείς σε γυμνάσιο γνώριζε καλά πως έπρεπε να ξενιτευτεί από τα 12 χρόνια του. Ειδικά τα παιδιά από το Οροπέδιο έπρεπε να περπατούν για πολλές ώρες μέχρι να φτάσουν στο Γυμνάσιο Καστελίου, στην Πεδιάδα, περνώντας ολόκληρο τον ορεινό όγκο της Δίκτης.
Κάποιο βράδυ λοιπόν, την ώρα του μαθήματος της βυζαντινής μουσικής, εμφανίζεται στον αστυνομικό σταθμό ένας νέος άνδρας. Οι περισσότεροι στο Οροπέδιο τον ήξεραν ως πολυτεχνίτη, αφού ήξερε να επισκευάζει ομπρέλες και ποδήλατα, παρά το ότι η φύση του είχε στερήσει τη δυνατότητα της ομιλίας. Ήταν κωφάλαλος.