Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Κυνήγι θησαυρού στη στέγη της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου

Είναι τύχη απλώς ή αποτέλεσμα συστηματικής δουλειάς, επιστημονικής γνώσης και αφοσίωσης αυτό που φέρνει έναν ερευνητή μπροστά σε ένα σπουδαίο εύρημα; Το ερώτημα αποτελεί άλυτο γρίφο για τον αρχιτέκτονα Μίλτο Πολυβίου, ακόμη και σήμερα, περίπου δύο δεκαετίες αφότου ο ίδιος βρέθηκε μπροστά σε μία εκπληκτική αποκάλυψη, φέρνοντας στο φως ένα ιδιαίτερης αξίας αντικείμενο, ηλικίας δυόμισι αιώνων, κλεισμένο μέχρι τότε στη στέγη αγιορείτικης μονής.
Ομως ο κ. Πολυβίου αγαπάει τους γρίφους κι επιπλέον ο ίδιος, διαθέτοντας τεράστια εμπειρία σε θέματα του Αγίου Ορους (εργάστηκε για 35 χρόνια στον τομέα προστασίας μνημείων ως αρχιτέκτονας της 10ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων στο Αγιον Ορος), μπορούσε να «δει» αυτό που λίγοι άλλοι θα κατάφερναν να διακρίνουν.

Η ιστορία ενός μικρού πουλιού…

Αντιγράφουμε από το ePanda newsletter (Μάρτιος 200) της WWF Ελλάς ένα εξαίρετο άρθρο, γεμάτο ευαισθησία και σεβασμό για τις πραγματικές ανθρώπινες αξίες. 
Το Πάντα συνάντησε την Dr. Wangari Maathai... Την Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου η Αθήνα, στο πλαίσιο του κύκλου ομιλιών Megaron Plus, είχε την ξεχωριστή τύχη να φιλοξενήσει την Dr. Wangari Maathai, η οποία βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης το 2004 για την πολύχρονη συμβολή της στην προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης, της δημοκρατίας και της ειρήνης.
 Η επιλογή της Νορβηγικής Επιτροπής να τιμήσει με το Νόμπελ Ειρήνης την Κενυάτισσα ακτιβίστρια Maathai, την πρώτη Αφρικανή γυναικά στην οποία έχει απονεμηθεί αυτή η ύψιστη τιμή, είχε σκοπό να αναδείξει τη διασύνδεση μεταξύ προστασίας του περιβάλλοντος, σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της επίτευξης της ειρήνης. Ξεκινώντας από την παραδοχή ότι οι φυσικοί πόροι είναι πεπερασμένοι, τόνισε την ανάγκη της Dr Wangari Maathaiισότιμης κατανομής τους για την οποία απαιτείται ορθή, συμμετοχική, αντιπροσωπευτική και υπεύθυνη διακυβέρνηση.