Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Ο οδοντογιατρός στην δεκαετία του ΄50.....

Ειμαστε λοιπόν στην δεκαετία 1950 στό Αρκαλοχώρι. Ο κόσμος χρειάζεται οδοντίατρο. Στο Αρκαλοχώρι δεν υπάρχει. Ετσι λοιπόν κάθε Σάββατο με το παζάρι ερχόταν από το Καστέλλι Πεδιάδος ο οδοντίατρος Καρούζος με το όνομα. Ερχόταν πολλές φορές με το άλογο από το Καστέλλι. Το οδοντιατρείο ήταν ένα δωμάτιο στον πρώτο όροφο ακριβώς στο κέντρο του παζαριού δίπλα στου Μαχαιριανάκη το καφενείο. Τα έπιπλα ήταν μιά καρέκλα περισσότερο τύπου κουρείου δίπλα ακριβώς στο παράθυρο για να έχει φως , ένα τραπέζι με ένα ντουλαπάκι με τα εργαλεία του, και πιό πίσω ένας ξύλινος καναπές, οπου καθόντουσαν οι επόμενοι πελάτες. Δίπλα στην καρέκλα βρισκόταν και ο ποδοκίνητος τροχός ο φόβος και ο τρόμος του οδοντιατρείου. Ηταν μια κατασκευή ορθια, βεβαια, με μηχανισμό τύπου ποδοκίνητων ραπτομηχανών SINGER.
Το ενδιαφέρον ήταν, οτι όταν τρόχιζε στεκόταν ο οδοντίατρος στο ένα πόδι του γιατί με το αλλο κινούσε το τροχό και συγχρόνως βέβαια κρατούσε το μαρκούτζι, που ήταν αρκετά ογκώδες, και τρόχιζε.!
Οι εργασίες που έκανε ήταν σφραγίσματα, πολλές εξαγωγές, δεν θυμάμαι να έκανε και τοποθετήσεις δοντιών που τότε ήταν χρυσά μιας και δεν υπήρχαν τα μοντέρνα αδρανή υλικά του σήμερα. Χρησιμοποιούσαν και ασημένια δόντια, αλλα δεν ξέρω από τι υλικό ήταν. Μάλλον θα ήταν φθηνότερα, γιατί τα εβαζαν οι περισσότερο φτωχοί.
Στίς εξαγωγές χρησιμοποιούσε κάποιο αναισθητικό το οποίο μάλλον δεν θα λειτουργούσε πολύ καλά ετσι οι φωνές και τα ουρλιαχτά ακουγόντουσαν από ολο ττο παζάρι! Πολλά ουρλιαχτά πόνου είχε και με τον τροχό, εκεί μάλλον δεν θα χρησιμοποιούσε αναισθητικό.
Είχα περάσει και εγώ από αυτή την καρέκλα οταν δεν μου πέφταν τα βρεφικά δόντια και δεν είχε κατορθώσει η μάνα μου να μου τα βγάλει. Ετσι λοιπόν με πήγε στον οδοντίατρο. Πρίν με πλησιάσει ο ανθρωπος είχα αρχίσει να ουρλιάζω, τελικά βέβαια δεν πόνεσα, αλλά μόνο το περιβάλλον …..
Stelios Bitzarakis' blog

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Οκτώ της 17 Νοέμβρη μένουν στη φυλακή

Ο βενιαμίν της οικογένειας Ξηρού, Βασίλης, αποφυλακίστηκε προχθές έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής του

Ρεπορτάζ: Μίνα Μουστάκα

Εννέα χρόνια πριν, η είδηση για τις συλλήψεις στην υπόθεση της 17Ν ήταν το κυρίαρχο θέμα της επικαιρότητας. Οι φωτογραφίες των κατηγορουμένων με τα λευκά αλεξίσφαιρα γιλέκα και τα τζιπ της Αντιτρομοκρατικής που τους μετέφεραν από τα δικαστήρια στις φυλακές του Κορυδαλλού γέμιζαν τα πρωτοσέλιδα σε όλο τον Τύπο.To διάστημα που μεσολάβησε, ο δικαστικός κύκλος για τους συλληφθέντες έκλεισε οριστικά με την ετυμηγορία του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών που εκδόθηκε τον Μάιο του 2007. Ο τελικός απολογισμός των ποινών κατά συγχώνευση για τους 13 καταδικασθέντες ήταν 44 φορές ισόβια και 264 χρόνια κάθειρξη, έναντι 55 ισοβίων και 301 ετών κάθειρξης που είχε επιβάλει το πρωτόδικο δικαστήριο.

Βρέθηκε ο ένοχος…27χρόνια μετά

Ένας καταζητούμενος στην Πολιτεία της Λουϊζιάνα, ο οποίος αγνοούταν για 27 χρόνια, βρέθηκε τελικά χθες…σε καμινάδα τράπεζας. Οι εξετάσεις DNA των υπολειμμάτων ενός σκελετού που είχαν βρεθεί τον περασμένο Μάιο σε τράπεζα της πόλης, Άμπεβιλ, διαπιστώθηκε ότι ανήκουν στον Joseph W Schexnider, έναν στρατιώτη ο οποίος το 1984 σε ηλικία 22 ετών είχε στην κατοχή του ένα κλεμμένο όχημα και αναζητούταν από την Αστυνομία της Πολιτείας.
Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Λουϊζιάνα, που εξέτασαν τον σκελετό, πιστεύουν ότι ο νεαρός σχεδίαζε τη διάρρηξη της τράπεζας, ωστόσο φαίνεται ότι κόλλησε μέσα στην καμινάδα, με αποτέλεσμα να πεθάνει από την πείνα. Η καμινάδα είχε σταματήσει να χρησιμοποιείται στα τέλη του 1980.

''Νεκρός'' ξύπνησε στο ψυγείο Νεκροτομείου!!!

Φ
ανταστείτε τι σοκ θα περάσατε αν ξαφνικά ξυπνούσατε και ανακαλύπτατε πως είστε κλεισμένοι μέσα σε ένα ψυγείο στο νεκροτομείο.
Κάτι τέτοιο έπαθε και ένας Νοτιοαφρικανός. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Την Κυριακή το απόγευμα οι συγγενείς ενός άνδρα από το Γιοχάνεσμπουργκ τηλεφώνησαν στο νοσοκομείο για να πούνε ότι ο συγγενείς τους, το όνομα του δεν έγινε γνωστό, έχει πεθάνει μετά από κρίση άσθματος.
Το ασθενοφόρο πήγε, παρέλαβε τον...νεκρό και τον πήγε στο νεκροτομείο όπου τον έβαλαν στο ψυγείο χωρίς καν να ελέγξουν αν ζούσε. Μετά από 21 ώρες αφού δηλώθηκε νεκρός, δηλαδή κάπου το μεσημεράκι της Δευτέρας ο άνδρας ξύπνησε και τι να δει. Ότι βρίσκεται μέσα σε ψυγείο του νεκροτομείου. Με όσες δυνάμεις του είχαν απομείνει χτυπούσε και τελικά οι εργαζόμενοι αφού άνοιξαν την πόρτα έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Ο άνδρας μεταφέρθηκε στην εντατική και οι γιατροί κατάφεραν να σταθεροποιήσουν την κατάσταση της υγείας του.
Ο υπεύθυνος του υπουργείου Υγείας της χώρας δήλωσε πως καλό θα ήταν οι συγγενείς των νεκρών να τηλεφωνούν στις αρχές και να βεβαιώνονται πως σίγουρα έχει...πεθάνει!
Τι να πούμε. Ζωή σε μας και σε αυτούς!
dete

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Έζησε για 118 ολόκληρες ημέρες χωρίς καρδιά!

Μία 14χρονη Αμερικανίδα έζησε επί σχεδόν τέσσερις μήνες χωρίς καρδιά...και στο διάστημα αυτό διατηρήθηκε στη ζωή με μία ειδικά κατασκευασμένη μηχανική αντλία που υποκαθιστούσε την καρδιακή λειτουργία, μέχρι να βρεθεί το κατάλληλο μόσχευμα και να υποβληθεί σε μεταμόσχευση.
Οπως ανακοίνωσαν οι θεράποντες γιατροί της στο Ιατρικό Κέντρο Τζάκσον Μεμόριαλ του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι, πρόκειται για την Τζάνα Σίμονς από τη Νότια Καρολίνα, η οποία έπασχε από διατεταμένη καρδιομυοπάθεια. Στις 2 Ιουλίου η 14χρονη υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση καρδιάς στο παιδιατρικό νοσοκομείο Χολτς του Μαϊάμι, αλλά ο οργανισμός της δεν δέχθηκε το μόσχευμα, με αποτέλεσμα οι γιατροί να αναγκασθούν να το αφαιρέσουν.

Στο ψυχιατρείο ο δράστης που πριόνισε τα αυτιά γαϊδάρου στην Σκόπελο

Σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα φέρεται από την ιατρική γνωμάτευση να αντιμετωπίζει ο 44χρονος αγρότης που κακοποίησε τον γάιδαρό του, κόβοντάς του τα αυτιά με πριόνι στην περιοχή Γλώσσα της Σκοπέλου κι έτσι ο εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Βόλου διέταξε τον εγκλεισμό του σε ψυχιατρείο.
Ο δράστης του απάνθρωπου ακρωτηριασμού είχε ιατρικό παρελθόν και είχε νοσηλευτεί παλαιότερα σε ψυχιατρική κλινική. Έτσι, με απόφαση του εισαγγελέα οδηγήθηκε και πάλι στο νοσηλευτικό ίδρυμα για ακούσια νοσηλεία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα αποφύγει τις ποινικές ευθύνες αφού ορίστηκε και τακτική δικάσιμος για την κακοποίηση του άτυχου τετράποδου το περασμένο Σάββατο.
Η ταλαιπωρία του δύστυχου γαϊδαράκου, όμως, δεν τελείωσε καθώς κανένα φιλοζωικό σωματείο δεν μπορούσε να βοηθήσει στη μεταφορά του σε άλλη περιοχή κι έτσι παρέμεινε στις εγκαταστάσεις του δήμου Σκοπέλου. Η απάνθρωπη «χειρουργική» επέμβαση στην οποία τον υπέβαλε ο διαταραγμένος ιδιοκτήτης του, του στοίχισε το ένα αυτί που έχει κοπεί ολοκληρωτικά, ενώ έχασε και μεγάλο μέρος από το δεύτερο!

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Το μήνυμα ενός πατέρα από τον τάφο: "Ετσι να ζείτε την ζωή σας όταν θα έχω φύγει"

Το σπίτι τους είναι γεμάτο με φωτογραφίες του Πωλ. Η χήρα του Μάντι δεν θέλει να σβήσει η εικόνα του και να χαθεί στην λήθη.Το ίδιο όμως ήθελε και ο Πωλ όταν έμαθε οτι πάσχει από καρκίνο. Να μην ξεχαστεί αλλά δεν ήθελε τα 2 τους παιδιά να τον θυμούνται μόνο μέσα από φωτογραφίες.
Ο 45χρονος δάσκαλος, πέθανε από καρκίνο το Νοέμβριο του 2009. “Ο Πωλ ήθελε να είναι ο καλύτερος πατέρας για τα παιδιά μας. Και ενώ γνώριζε οτι το τέλος ήταν κοντά και θα μπορούσε να ασχολείται μόνο με τον εαυτό του, σκέφτηκε να αφήσει μια παρακαταθήκη για τα παιδιά του”, εξηγεί η χήρα του.'Εγραψε στα παιδιά του γράμματα, μαγνητοσκόπησε DVD, τους αγόρασε δώρα για τα επόμενα γενέθλιά τους και γέμισε ένα μπαούλο με τα αγαπημένα του βιβλία για να τα διαβάσουν.

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Οίκος Moody’s: η ιστορική αξιoλόγηση των αξιολογητών

Ποιος ήταν ο John Moody; Τι σημαίνει το όνομά του;
H ιστορία του οίκου Moody’s
γράφει ο Γιώργος Δαμιανός/24 grammata.com

Η λέξη Moody’s έχει μπει, πλέον στην καθημερινότητα μας. Στο ελληνικό λεξιλόγιο πριν ή μετά τη λ. Moody’s υπάρχει η λέξη υποβάθμιση. Το όνομα είναι βαρύγδουπο και προβάλλεται ως “έγκυρο” από τα ελληνικά και ξένα Μ.Μ.Ε. Οι εκθέσεις το οίκου Moody’s ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις και υποθηκεύουν το σήμερα και το αύριο του πλανήτη, αφού καθορίζουν το αν θα δανειστεί, και με ποιους όρους, μια χώρα. Υποθηκεύει το μέλλον του πλανήτη, γιατί ως γνωστόν, τα δανεικά αυτά θα τα πληρώσουν και οι μελλοντικές γενιές.
Τα πρώτα βήματα του John Moody/ Τζον Μούντι
Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι η επωνυμία Moody’s προέρχεται από το επώνυμο ενός, μάλλον, αποτυχημένου δημοσιογράφου / οικονομικού αναλυτή, που έδρασε στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ου αιώνα. Το πλήρες όνομα του ήταν Τζον Μούντι (John Moody, 1868 – 1958) και στα Ελληνικά θα μπορούσαμε να το αποδώσουμε ως Γιάννης Τσαντίλας.
Ο Γιαννάκης, λοιπόν, ξεκίνησε ως δημοσιογράφος, δίχως πανεπιστημιακές γνώσεις (στα γεράματα θα του δώσουν onoris causa, πτυχίο στη Νομική) και κάπου στο μεσοστράτι της ζωής του (το 1909) αποφάσισε να ασχοληθεί με ένα μεσιτικό/ χρηματοοικονομικό γραφείο στη Νέα Υόρκη. Ήταν έξυπνο παιδί, παιδί της πιάτσας και καθώς το μάτι του έκοβε, όπως κόβει σε όλα τα λαμόγια (τα μυωπικά τους ματάκια βλέπουν τα κοντινά αλλά χάνουν τα μακρινά) αποφάσισε να εισάγει για πρώτη φορά έναν πίνακα αξιολόγησης στις επενδύσεις των σιδηροδρόμων. Ο Τζον Μούντι (ή Γιάννης Τσαντίλας) υπεραπλουστεύοντας κάθε έννοια οικονομίας φτιάχνει έναν κατάλογο (ανάλογο με την αξιολόγηση των κινηματογραφικών ταινιών σε ένα σημερινό έντυπο) και με γράμματα (ΑΑΑ, ΑΑ, Α…) αντί για αστερίσκους βαθμολογεί τις επενδύσεις στους σιδηροδρόμους των Η.Π.Α. Η απλότητα του θέματος άρεσε στους επενδυτές και το όνομα του Γιαννάκη ξεχωρίζει. Πολύ γρήγορα o “Γιαννάκης Τσαντίλας” αυτοαναβαθμίζει το γραφειάκι του και από μεσίτης αυτοανακηρύσσεται πραγματογνώμονας επιχειρήσεων. Βγάζει χρήματα, δηλαδή, πουλώντας πληροφορίες για τη βιωσιμότητα των εταιρειών και αξιολογεί, με τον τρόπο που αξιολογούν τα λαμόγια τη βιωσιμότητα άλλων επιχειρήσεων αλλά και την εμπορευσιμότητα των μετοχών. Η αμοιβή του είναι υψηλή (σήμερα, για κάτι αντίστοιχο παίρνει, περίπου, 150.000 ευρώ καθώς και ποσοστά από τις αγοροπωλησίες των μετοχών) αλλά ας όψεται η ανασφάλεια του κοσμάκη, καθώς ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη και κανένας δεν ξέρει (ούτε και ο ίδιος ο Μούντι, ο Τσαντίλας, πως θα καταλήξει). Η ανασφάλεια του κοσμάκη αυξάνεται όλο και περισσότερο, γιατί μετά τον πόλεμο και τις κοινωνικά άστοχες συμβουλές του Γιαννάκη (που συμπυκνώνονται στο “βαθυστόχαστο” δόγμα “αρπάξτε, ξεσκίστε, τελειώσατε”) η Αμερική θα οδηγηθεί το 1929 στο χρηματιστηριακό κραχ με παγκόσμιες επιπτώσεις. Κατά ορισμένους ο Γιαννάκης, ο Μούντι, δεν είχε πάρει είδηση για το επερχόμενο κραχ και γι αυτό δεν ενημέρωσε τους πελάτες του (είπαμε ότι τα λαμόγια πάσχουν από μυωπία, αλλά ο Γιαννάκης, μάλλον, είχε και πρεσβυωπία). Μάλιστα, οι κακές γλώσσες λένε ότι οι συμβουλές/αρπαχτές του Γιαννάκη είχαν σημαντικό μερίδιο στο να οδηγηθούν οι Η.Π.Α. στο κραχ.

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Η δράση των Σαρακατσάνων στον αγώνα του έθνους

Το μεγάλο μερτικό των Σαρακατσάνων στον αγώνα του Έθνους ήταν η καθολικότερη ανώνυμη δράση τους.Ολα τ’ αρματολίκια και όλοι οι ηρωικοί οπλαρχηγοί,πολύ πριν από την μεγάλη επανάσταση,εξουσίασαν τα βουνά και μεγαλούργησαν γιατί είχαν τους Σαρακατσάνους, όχι μονάχα αποκούμπι και οδηγούς στα λημέρια τους, αλλά και άγρυπνη οπισθοφυλακή ή πλαγιοφυλακή , που προάσπιζε πάντα τις επιχειρήσεις τους.Αναμφισβήτητο είναι ότι όλοι οι αρματολοί και κλέφτες είχαν πάντα πολλούς Σαρακατσάνους στη δύναμή τους και όταν μάχονταν με τους Τούρκους ,ένοπλοι οι Σαρακατσάνοι συμπολεμούσαν ενάντια στον κοινό εχθρό.Στα καλύβια τωνΣαρακατσάνων όλη η κλεφτουριά ένοιωθε μεγαλύτερη ασφάλεια, παρά στα χωριά. Οι περισσότεροι γέροι τσοπάνοι του κάθε τσελιγκάτου,κοντά στη δουλειά τους φυλάγανε κει όλα τα γύρω περάσματα των βουνών, πραγματικοί καπεταναραίοι στα μετερίζια. Ατάραχοι,γενναίοι και οξυδερκέστατοι,πάντα έτοιμοι στο καραούλι να εiδοποιήσουν αρματολού και κλέφτες μην τύχει και εμφανιστεί ο εχθρός.
Στα καλύβια και στα μαντριά των Σαρακατσάνων φύλαγαν τα ντουφέκια, τα κουμπούρια, τα μπαρούτια, τα βόλια, όλη την αρμάθα τους οι αρματολοί και οι κλέφτες στάνες είναι εκείνες που τους προμήθευαν ευκολότερα τροφές και τα κονάκια τους για να κάνουν τις συνεδριάσεις τους ,άλλες φορές μόνοι τους και άλλες φορές με τους τσελιγκάδες , για να συντονίσουν την δράση τους.
Κουκουράβας Αθ.Δημήτρης

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

Γιώργος Νταλάρας:«Κάποιοι την απογοήτευση την έχουν για μεροκάματο»

Της Χάρης Ποντίδα/tanea
Το 2011 πέρασε χωρίς να ακούσουμε κάτι για τον Γιώργο Νταλάρα. Απλώς, δεν συμμετείχε πουθενά. Σε αντίθεση με την Αννα Νταλάρα, που πήρε το βάπτισμα του πυρός σαν υπουργός, εκείνος προτίμησε να δράσει εκτός συνόρων (περιοδεία στο εξωτερικό), αφήνοντας αυτή τη φορά τη συμμετοχή και τη δημοσιότητα στο έτερόν του ήμισυ.Αρνητική ή θετική η δημοσιότητα που εισέπραξε, ειδικά τελευταία - ήταν και η σύζυγός του Αννα Νταλάρα ανάμεσα στα μέλη της κυβέρνησης που προπηλακίστηκαν -, ο Γιώργος Νταλάρας φαίνεται να κρατάει την ψυχραιμία του και να συνεχίζει τη «δουλειά που ξέρει να κάνει καλά». Στις 12 Ιουλίου θα τον δούμε στο Βεάκειο (με τους Μιχάλη Τζουγανάκη και Μελίνα Ασλανίδου) σε μια συναυλία για τους σκοπούς του ΚΕΘΕΑ - Νόστος.
Δεν είναι πιο εύθραυστες τώρα οι ισορροπίες με το κοινό; «Δεν έχω τέτοια δείγματα», λέει. «Μια φορά στη Σύρο, μας πλησίασαν κι άρχισαν να φωνάζουν "να φύγετε, δεν σας θέλουμε". "Ελα δω, ρε φιλαράκι", λέω σε κάποιον. "Γιατί να φύγουμε;". Κι άρχισε να μου λέει για το σκάφος. Κατάλαβες; Σκάφος το φουσκωτό. "Ναι, αλλά έχει δύο τεράστιες μηχανές", μου απαντάει. Αυτά όμως είναι αστεία πράγματα. Είναι ακραίος λαϊκισμός, για τα μεσημεριανάδικα της τηλεόρασης».