Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Τα φαγητά των Αρχαίων Ελλήνων

Πόσο έχουν αλλάξει οι διατροφικές συνήθειες των νεοελλήνων σε σχέση με την αρχαιότητα; Υπάρχουν σήμερα κοινά φαγητά με τους αρχαίους Αθηναίους;
Τα παραδοσιακά ελληνικά ποτά και τρόφιμα που είναι γνωστά σε κάθε γωνιά της γης,ήταν εντελώς άγνωστα στην αρχαιότητα. Το ούζο που είναι διάσημο ελληνικό brand name οι αρχαίοι το αγνοούσαν, επειδή δεν γνώριζαν τον τρόπο της απόσταξης.Προϊόντα όπως η ζάχαρη, ο καφές, το ρύζι, οι ντομάτες, οι πιπεριές, οι πατάτες δεν υπήρχαν στο καθημερινό τους τραπέζι.«Οι τροφές των αρχαίων», γράφει ο Σαρλ Πικάρ στο βιβλίο του με θέμα τη ζωή στην κλασική Ελλάδα, «σκοπό είχαν να ερεθίσουν και όχι να βαρύνουν το στομάχι, γι’ αυτό άλλωστε ήταν πλούσιες σε καρυκεύματα και αρωματικά βότανα». Για τους αρχαίους το καλό φαγητό ήταν ιεροτελεστία και εκείνοι το τιμούσαν δεόντως. Στα συμπόσια τους τα τραπέζια ήταν γεμάτα πολλά φαγητά και το κρασί έρρεε άφθονο, νερωμένο με γλυκό ή θαλασσινό νερό και αρωματισμένο με δενδρολίβανο ή μέλι.Στην εποχή του Περικλή (5ος αιώνας π.Χ.), τα φαγητά που έτρωγαν οι καλεσμένοι σε ένα σημαντικό δείπνο ήταν λαγός μαγειρεμένος με μέντα και θυμάρι, ψητές τσίχλες ή σπίνους διατηρημένους σε ευωδιαστό λάδι, αρνάκι ή γουρουνόπουλο σούβλας ποτισμένο με «θυλήματα», δηλαδή χοντροαλεσμένο αλεύρι ραντισμένο με κρασί και λάδι, με το οποίο έσβηναν το κρέας καθώς ψηνόταν, γλυκίσματα από ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι πασπαλισμένα με μελωμένο κρασί και σουσάμι, αλμυρά τσουρέκια, ψητά ορτύκια, τυρί της Αχαΐας, σύκα και μέλι της Αττικής, κρασί από τη Χίο και τη Λέσβο, σταφύλια από τη Μένδη της Παλλήνης, χέλια και ψάρια από τη λίμνη Κωπαΐδα, θαλασσινά από την Εύβοια, κριθαρένιο ψωμί από την Πύλο, βραστούς βολβούς, που ευνοούν τη σεξουαλική διάθεση, ραπανάκια για να περνά η μέθη και, βέβαια, τις πίτες της Αθήνας, καύχημα της πόλης, παραγεμισμένες με τυρί, μέλι και διάφορα καρυκεύματα.Αν και ενίοτε καλοφαγάδες, κατά κανόνα ήταν, όμως, λιτοδίαιτοι. Οι αρχαίοι ήταν «μικροτράπεζοι» και «φυλλοτρώγες», γι’ αυτό και υπήρχε η έκφραση «Αττικηρώς ζην».

Κρήτη: Αρχιμανδρίτης διέκοψε την κηδεία στη μέση!

Όλα έγιναν στον Ιερό Ναό του Αγίου Ελευθερίου στη Θέρισο, κατά τη διάρκεια κηδείας...
Πρωταγωνιστής ο Αρχιμανδρίτης Αμφιλόχιος Σαμοίλης, που σύμφωνα με το flashnews.gr, προκάλεσε με τη συμπεριφορά του μεγάλη αναστάτωση. Τη σχετική καταγγελία έκανε ο πρόεδρος των γραφείων τελετών Ανατ. Κρήτης Κωνσταντίνος Πιτσικάκης.Σύμφωνα με τον κ. Πιτσικάκη το "ποτήρι ξεχείλισε οταν ο Αρχιμανδρίτης έκοψε στη μέση τη νεκρώσιμη ακολουθία και πρόσβαλε τα μέλη της οικογένεια ενός νεκρού, επειδή μετέφεραν το νεκρό στην εκκλησία και οχι στο σπίτι τους''.

Οι δεινόσαυροι ...ξαναήρθαν στο Ιράν

Ανακαλύφθηκε παράξενο πουλί που μοιάζει με δεινόσαυρο
Το πτώμα ενός παράξενου πουλιού ανακάλυψαν κάτοικοι σε ένα τοπικό οινοποιείο στο Ιράν. Το πουλί μοιάζει με δεινόσαυρο και σύμφωνα με πληροφορίες έχει βρεθεί κοντά στην πόλη της βορειοδυτικής ιρανικής Meshginshahr στην επαρχία του Ardebil.Οι κάτοικοι του χωριού που βρήκαν το πτερωτό πλάσμα νεκρό και φαίνεται πως έχει ξεψύχησε  πριν λίγες μέρες κοντά σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Meshginshahr, IRNA την Κυριακή.Μια ομάδα των υπαλλήλων της Προστασίας του Περιβάλλοντος του Ιράν Οργανισμού (ΕΓΔΕ) έχει φτάσει στην περιοχή για να διερευνήσει περί τίνος επρόκειτο. Η ομάδα έχει βρει κάποια στοιχεία και όπως λένε «Το Πουλί ζούσε σε μια σπηλιά κοντά στο χωριό. Το πλάσμα έχει κρανίο ερπετού με κυνοειδή δόντια και μεγάλα γομφίους. Έχει μικρά φτερά.» Η ορνιθοπανίδα του Ιράν περιλαμβάνει συνολικά 527 είδη και κανένα από αυτά δεν μοιάζει με το πλάσμα που βρέθηκε.Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι δεινόσαυροι και πουλιά μοίραζαν τη ζωή τους και μάλλον έτσι πρόεκυψε ένα τέτοιο πουλί.Ωστόσο χρειάζονται αποδείξεις γι’ αυτό και δεν μπορούν να εξηγήσουν πως αυτό το πουλί ζούσε επί αιώνες αλλά δεν το είχαν δει ποτέ και εν γνώριζαν την ύπαρξη του.

Κρήτη:ένα νεκροταφείο για τις επίλεκτες δυνάμεις του Χίτλερ-ένα νησί που δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι


Ο Κωστής Μανουσιδάκης χάιδεψε το παλιό του όπλο. Τον “Γκρά”. Περίμενε χωμένος μέσα σε θάμνους όλο το βράδυ μαζί με άλλους κρητικούς. Σε λίγο θα ξημέρωνε και τίποτε δεν είχε φανεί ακόμη στον κρητικό ουρανό που εκείνη τη στιγμή, έπαιρνε ένα υπέροχο σκούρο γαλάζιο χρώμα. Ήθελε να σηκωθεί να ξεμουδιάσει και να τινάξει από το μαύρο πουκάμισο του και τη καφετιά κρητική βράκα του τα αγκάθια. Δεν το έκανε. Ίσιωσε στο κεφάλι,το μαντήλι του και κούνησε λίγο τα στιβάνια του, τις μαύρες δερμάτινες μπότες του. Έστριψε ένα τσιγάρο με επιδεξιότητα και το άναψε. Από το βάθος του ουρανού πέρα από τη θάλασσα, ακούστηκε ένας υπόκωφος βόμβος που συνεχώς γινόταν εντονότερος. Εκατοντάδες αεροπλάνα πλησίαζαν... Κοίταξε τριγύρω του. Οι άλλοι κρητικοί του χαμογέλασαν δίχως να πάρουν τα μάτια τους από ψηλά. Ο Μάικ ο Αυστραλός δίπλα του με τα κοντά παντελονάκια και το ανοιχτόχρωμο πουκάμισο του έσφιξε τον ώμο. “Έρχονται” του είπε και όπλισε.