«8 Μαρτίου, ημέρα υπενθύμισης...»

Της Θέκλας Παρασκευούδη,
Υπεύθυνης Περιφερειακών ΜΜΕ Δημοκρατικής Συμμαχίας
Πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Περιβάλλοντος
8 Μαρτίου, μια μέρα αφιερωμένη στην γυναίκα! Ένα γεγονός που ξεκίνησε στις Η.Π.Α από μια ομάδα γυναικών που επαναστατήσανε ζητώντας -τα κατά άλλα αυτονόητα- εργατικά στους δικαιώματα. Από το 1820 σιγόβραζε η σπίθα των διεκδικήσεων και κορυφώθηκε στις 8 Μαρτίου 1857. Το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών καθιερώθηκε η Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας. Η ιδιαιτερότητα της ημέρας βασίζεται στο γεγονός πως η κάθε χρονιά κρύβει τις δικές της απαιτήσεις. Δεν είναι μια απλή γιορτή, είναι μια υπενθύμιση για όσα έχουν καταφέρει και όσα ακόμα υπολείπονται. Είναι το ξυπνητήρι που μας αφυπνίζει. Οι κατακτήσεις που δεν έχουν τελειώσει.Η γυναικεία παρουσία έχει κυριαρχήσει σε αρκετούς τομείς, και καθημερινά βλέπουμε γυναίκες που έχουν διαπρέψει στον επιστημονικό, επιχειρηματικό, πολιτιστικό αλλά και πολιτικό χώρο. Είναι αρκετά, όμως, τα παραδείγματα; Η αναβάθμιση του ρόλου της γυναίκας δεν προέρχεται μόνο από το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι ή μέσω της εξίσωσης ορίων συνταξιοδότησης.Ξεκινά από τον σεβασμό προς τον ίδιο της τον εαυτό και επεκτείνεται στους γύρω. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο ακόμη και σήμερα. Σε αρκετές υποανάπτυκτες χώρες οι γυναίκες ακόμη βασανίζονται, κακοποιούνται, βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό. Τιμούμε, σήμερα τον ρόλο της στην διαμόρφωση της ιστορίας αλλά ξανακαταστρώνουμε σχέδιο αναβάθμισης της ξεκινώντας από την σύγχρονη γυναίκα. Έχοντας γεννηθεί σε ένα σχετικά αποδεκτό περιβάλλον για την θέση της θα περίμενε κανείς να συνεχίσει να διεκδικεί τα κεκτημένα, όχι να παλεύει για τα στοιχειώδη. Το πρότυπο της νέας γυναίκας του 21ου αιώνα, χαρακτηρίζεται από ανασφάλεια, από την απουσία τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων και από την παρουσία τους σε χαμηλόβαθμες και χαμηλοαμειβόμενες θέσεις εργασίας.Είναι μια παράμετρος στην οποία πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας. Έλλειψη παιδείας και πολιτισμού, όχι της ίδιας της κοινωνικά αποκλεισμένης γυναίκας, αλλά του κράτους, της πολιτείας, του εργοδότη, του περίγυρου της γενικά. Εκεί πρέπει να στραφούν όλες οι πολιτικές. Η συνεισφορά της άλλωστε, στον δημόσιο και ιδιωτικό βίο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα υπήρξε εξαιρετικά σημαντική. Η πολιτεία οφείλει να αξιοποιήσει την γυναικεία παρουσία. Ο πολυδιάστατος ρόλος της είναι που την κάνει ξεχωριστή...