ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ ! ΓΙΑ ΝΑ
ΓΥΡΙΣΗ Ο ΗΛΙΟΣ, ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ......
Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114
Privatdozent an der RWTH Aachen D-40885 Ratingen
Tel.+Fax: 02102 32513
Mια αναλυση του Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
Δοκτορος πτυχιουχου μηχανικου
Υφηγητου Πολυτεχνειου Ααχεν Γερμανιας
Το ονομα των «Ελληνων» και «Πανελληνων» χανεται στα βαθη των χιλιετιων.
Αναφερεται στην Ιλιαδα Β 684 και Β 530, απανταται στα Εργα και Ημεραι 528
του Ησιοδου και στον Αρχιλοχο (απ. 52). Ο Αριστοτελης στα Μετεωρολογικα
Ι, 352α ομιλει περι «αρχαιας Ελλαδος» την οποια τοποθετει στην παρα την Δω-
δωνη και τον Αχελωο περιοχην. «Και γαρ ουτος (ο κατακλυσμος) περι τον ελληνικον εγενετο μαλιστα τοπον. Αυτη δ’ εστιν η περι την Δωδωνη και τον
Αχελωον. Ουτος γαρ πολλαχου το ρευμα μεταβεβληκεν. Ωικουν γαρ οι Σελ-
λοι ενταυτα και οι καλουμενοι τοτε μεν Γραικοι νυν δε Ελληνες». Απο τις
παραδοσεις και απο τον Ησιοδο γνωριζομεν, οτι γεναρχης των Ελληνων ηταν
ο Ελλην, γιος του Δευκαλιωνος και της Πυρρας. Εαν επι Δευκαλιωνος συνεβη-
σαν μετεωρολογικα φαινομενα ικανα να αλλαξουν την κοιτη του Αχελωου πο-
ταμου «περι τον ελληνικον τοπον», δεν αποκλειεται λογω των ιδιων σεισμικων
μορφωλογικων διαταραχων να ανοιξε και να εγινε βαθυτερη η κοιτη του Πηνει-
ου ποταμου στην εκβολη του και ο αντικτυπος να φανηκε στην λιμνη, η οποια
πραγματι κατελαμβανε ολο τον «περι τον ελληνικον τοπον» χωρο. Προφανως
η λιμνη αυτη εξαφανισθηκε κατα το Πλειστοκαινο της τεταρτογενους γεωλογι-
κης εποχης. Δηλαδη προ περιπου 10.000 χρονια. Απο τα απολιθωμενα κοκκαλα
μαζι με τα παλαιολιθικα λειψανα που βρεθηκαν στον Πηνειο ποταμο κ.α. στην
ευρυτερη περιοχη, προκυπτει οτι στην Θεσσαλικη λεκανη ειχε εγκαθιδρυθει κα- ποια σχεση συμβιωσης ανθρωπων και ζωων πριν περιπου 100.000 χρονια.
Εαν αρχισει κανεις να περιγραφη την μορφη της ορεινης μορφολογιας απο
την Πινδο, «ενθα Δωδωνη Ελλοπιης», τον ευρυτερο χωρο στον οποιο αρχικα
ξαπλωθηκε η ελληνικη γλωσσα, θα διαπιστωσει οτι οι μεγαλοι και οι μικροι κυματισμοι του φλοιο της γηινης επιφανειας εκλειναν σαν αγκαλιες στα παναρ-
χαια ιστορικως χρονια την μεγαλη λιμνη. Ισως η εξαφανιση της λιμνης αυτης να
οριοθετη και την αρχη της παρακμης του μεγαλου δημιουργου της ελληνικης
γλωσσας και του ανεπαναληπτου προ του Δευκαλιωνος Ελληνικου Πολιτισμου.
Ο πλουτος των λεξεων της ελληνικης γλωσσας οπως αυτος εφθασε δια της Θεο-
γονιας του Ομηρου και του Ησιοδου σ’εμας ειναι αναλογος προς το υψος του
παναρχαιου και μεγαλου αυτου πολιτισμου. Πως ειναι δυνατον ο Δευκαλιων και
η Πυρρα να συλλαμβανουν μετα τον κατακλυσμο την ιδεαν περι απογραφης του
πληθυσμου και να ιδρυουν και να οργανωνουν κοινωνιες και πολεις, εαν δεν υπηρχαν, αρχαιοτερα απο αυτους, προτυπα, δηλαδη οργανωμενες προκατακλυ-
σμιαιες κοινωνιες ανθρωπων στον Ελλαδικο χωρο με υψηλον μαλιστα για την
εποχην εκεινη πολιτισμον. Η μεταγενεστερη απογραφη πληθυσμου εγινεν απο
τον Κεκροπα τον βασιλεα των Αθηναιων και ολης της Αττικης. Η ελληνικη πα-
ραδοση αναφερει τρεις παλαιοτατους κατακλυσμους, ο μεγαλυτερος των οποι-
ων υπηρξε ο επι του Δευκαλιωνος κατακλυσμος. Τα λεγομενα απο την σημερι-
νη παγκοσμια σιωνιστικη προπαγανδα, οτι οι Ελληνες «εκλεψαν» την παραδο-
ση απο αλλον ‘η αλλους λαους ειναι αβασιμα, καθ’ οσον και ο Ησιοδος αναφε-
ρει πεντε γενη ανθρωπων ‘η εποχες και ο Πινδαρος (520 π.Χ.) ο Θηβαιος ανα-
φερει τον κατακλυσμον επι Δευκαλιωνος και Πυρρας, αλλα και ο Σολων (640
π.Χ.) ο Αθηναιος, ωμιλει προς τους ιερεις της Σα’ι’δος της Αιγυπτου περι του
κατακλυσμου επι Δευκαλιωνος και Πυρρας (Πλατων «Τιμαιος»), για τον οποιο
ελεγεν οτι ειναι ο παλαιοτατος.
Τα ψευδη περι Προελληνων, Πρωτοελληνων, Ινδοευρωπαιων, περι φοινικικου γλωσσικου θαυματος και αλλων, εξυπηρετουν τους γνωστους μισελληνικους
σκοπους. Η Ελλας σαν προτυπο, σαν τροπος αντιληψης της Ζωης και του Κοσ-
μου και σαν παγκοσμιο πολιτιστικο μεγεθος μειωνεται, βαλλεται, πληττεται,
αποσιωπαται, διαστρεβλωνεται, καταπατειται, συκοφαντειται και πολιορκειται
απο παντου, ακομη και απο το ιδιο ανθελληνικο κρατιδιο της Ρωμιοσυνης μεχρι
τις ημερες μας, με επιμονη, με μισος, με δολια μεσα. Ειδικα η Ελληνικη Γλωσ-
σα, η μητερα των γλωσσων και η βασικη προ’υ’ποθεση για την επιβιωση της
Ελλαδος κτυπιεται απο τους εξωτερικους και εγχωριους εχθρους μας με ολα τα
μεσα, ακομη και με νομους του αχρηστου και ανθελληνικου κρατιδιου της Ρω-
μιοσυνης. Οσο και εαν εκ πρωτης οψεως δεν φαινεται μακροπροθεσμα η δια-
στρεβλωση της αληθειας περι της Φοινικικης προελευσης του Ελληνικου αλ-
φαβητου, η διαστρεβλωση αυτη θα εχει δυσαρεστες συνεπειες για τον Ελληνι-
σμο, διοτι χτυπιεται η ψυχη και ο συνδετικος κρικος των Ελληνων με καταστρο-
φικες συνεπειες που θα υπερσκιαζουν ολες τις αλλες και περαστικες εθνικες
μας καταστροφες. Το ιδιο συμβαινει και με την Ελληνικη Ιστορια, δηλαδη με το
μονο τμημα, το μεγιστο και το σημαντικωτατο της Παγκοσμιας Ιστοριας. Αυτη
συστηματικα συρρικνωνετα χρονικα, αποκρυπτεται, αγνοειται, υποτιμαται, υπο- βαθμιζεται και διαστρεβλωνεται. Ο Ρωμιος εντος των τοιχων μας ειναι ο μονος
ανθρωπος επι της γης που ιδεολογικα πιεζεται και πλαθεται ετσι απο το παρα- κρατος την ορθοδοξου χριστιανικης θεοκρατιας, ωστε να μιση καθε ελληνικο
και να θαυμαζη καθε χαλδοεβρα’ι’κο, ωστε να μην αποκτηση καμμια ιδεολογι-
κη αυτοπεποιθηση, ιστορικη συνειδηση ‘η εθνικη υπερηφανεια, αλλα για να
επιβαρυνεται απο τα πιο βασανιστικα συμπλεγματα εθνικης μειονεξιας και για να αγνοη εντελως ποιος ηταν σαν Ελληνας και ποιος ειναι σαν Ρωμιος, μολονο-
τι και αυτος ανηκει στον αρχαιοτερο και ιστορικωτερο εθνος της γης.
Η επισημη ελληνοχριστιανικη ιδεολογια του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης,
σαν σχιζοφρενης (οι γνωριζοντες γραφη μετα του διαβολου, οι αγραμματοι μετα του Χριστου !) εχτισε το συγχρονο και θλιβερο κατασκευασμα μεσα στο
οποιο σημερα ζουμε και σαν αντιιστορικη δεν εγγυαται την ιστορικη επιβιωση
του Ελληνισμου. Επιβαλει την αγραμματωσυνη σαν προτερημα και την Ελλη-
νικη Σοφια σαν αμαρτια. Το μεγαλο λαθος που γινεται στο κρατιδιο της Ρωμιο-
συνης απ’ ολους σχεδον τους ιστορικους ερευνητες της Βυζαντινης και Μετα-
βυζαντινης περιοδου, ειναι η αδυναμια τους απο σκοπημοτητα ‘η φοβο ‘η εμ-
παθεια να συνδεσουν διαχρονικα τα εγκληματα σε βαρος του γενους των Ελληνων που συνεχιζονται με την ιδια απανθρωπια, με τον ιδιο αμειωτο ρυθμο,
με την ιδια αποφασιστικοτητα, με μεθοδο, με δολο, με πεισμα.
Ειναι αδυνατο Ελληνες και Ρωμιοι να συνεχιζουν να κουβαλουν για παντα μαζι
δυο αλογα. Εαν ο Ελληνισμος θελει να προχωρηση, εαν δεν θελει να μεινη στα-
σιμος, πρεπει καποιο να ξεκαβαληση και να δωση φορα στο αλλο. Αλλοιωτικα
κινδυνευει να βρεθη στο εδαφος. Καλο θα ηταν η ΔΙΣ να βοηθηση και αυτη στην αποσαφηνιση του εθνικου ιδεολογικου μας οριζοντα, παραμεριζοντας βε-
βαια εν τω μεταξυ και καθε ειδους δημαγωγικους πειρασμους..... και να συγκεν-
τρωθη για να λυση τα δικα της προβληματα οπως π.χ. την αγαμια στον κληρο,
το επισκοπικο αξιωμα, την εκλογη των κληρικων, τον δευτερο γαμο και την
ενδυμασια του κληρου. Απο τα εγκατα των αιωνων ο πραγματικος ιδρυτης του
χριστιανισμου Γκαμαλιηλ Σαουλ («Α’ Τιμοθεος» 3,1-12) κραυγαζει :
«Πρεπει ο επισκοπος να ειναι συζυγος μιας γυναικας, να κυβερνα καλα το σπιτι του, γιατι αν δεν ξερη να διευθυνη το σπιτικο του, πως θα μπορη να
φροντιζη την εκκλησια του Θεου ; Μα και οι διακονοι πρεπει να ειναι μιας γυναικος ανδρες». Ο επισκοπος του χριστιανισμου ειναι σημερα περισσοτερο
γνωστος ως δεσποτης παρα ως επισκοπος. Και εδω κραυγαζει ο Γκαμαλιηλ
Σαουλ («Α’Τομοθεον» 3, 1-7) : «Ο επισκοπος πρεπει να ειναι ακατηγορητος,
προσεκτικος, σεμνος, φιλοξενος, διδακτικος, να μην ειναι μεθυσος, να μη
βιαιοπραγη, να μη δερνη, να μην επιζητα κερδη, να ειναι επιεικης, ξενος
στις λογομαχιες, να εχη την εξωθεν καλη φημη και να μην ειναι υπερηφα-
νος». Η νεοσυστατη χριστιανικη εκκλησια κατα τους αποστολικους χρο-
νους («Πραξεις» 1, 15-26 και 6, 1-7) επαιρνε για την εκλογη των αποστολων
ως πρωτυπο το δημοκρατικο συστημα των Αθηνων, το οποιο ομως πολυ γρη- γορα εγκατελειψεν. Ποιος θα τολμησει απο τους ταγους της Ορθοδοξιας στο
κρατιδιο της Ρωμιοσυνης να την εκδημοκρατηση ; Με ποια λογικη η αγα-
μια να αποτελη προσον για τον επισκοπικο θωκο ; Γιατι οι κληρικοι να μην
εκλεγονται απο τους πιστους ; Γιατι μια καστα 82 περιπου αγαμων επισκο-
πων της ΔΙΣ να αυτοψηφιζωνται και να αυτοδιοριζωνται επισκοποι της Ορ-
θοδοξιας ; Και αφου δεν τους εξελεξε το ευσεβες ποιμνιο και ουτε τουλαχι-
στον το συνολο των κληρικων, με ποιο δικαιωμα αυτοκαλουνται εκπροσω-
ποι της Ορθοδοξιας ; Γιατι οι σημερινοι πρεσβυτεροι και διακονοι να απο-
τελουν το «προλεταριατο» της Ορθοδοξιας, κατα το μεγαλυτερο μερος σκο- πημα ολιγογραμματο ; Στην σημερινοι Ορθοδοξια οι αγαμοι νομοθετουν και
αποφασιζουν για τον γαμο των μελλων του ποιμνιου τους. Προκειται ‘η οχι για
μια τραγελαφικη κατασταση ; Κατα τον Γκαμαλιηλ Σαουλ («Α’ Κορινθιους»
7,2) «προς αποφυγην της πορνειας εκαστος την εαυτου γυναικα εχετω».
Παρ’ ολο οτι υπαρχει αποφαση πανορθοδοξης διασκεψης του 1923 στην Κων- σταντινουπολη, που επιτρεπει τον δευτερο γαμο στους κληρικους, εντουτοις
το 2011 μ.Χ. το εκκλησιαστικο κατεστημενο τον απαγορευει ρητα και κατηγο-
ρηματικα. Ο Γκαμαλιηλ Σαουλ («Α’ Κορινιους» 11,14) δεν θεωρει ανδρες εκεινους που τρεφουν μακραν κομη. Το ρασο ως ποδητηρες και μαυρο δεν
ηταν το ενδυμα των κληρικων. Το επεβαλε μαζι με το καλυμμαυχι επι Τουρ- κοκρατιας ο Σουλτανος για να ελεγχη τις κινησεις του κληρου. Ο γραφων χωρις
να ανηκη στο ευσεβες ποιμνιο των Ρωμιων, τους συνιστα να καταργησουν την
αγαμια, να εκδημοκρατησουν το επισκοπικο αξιωμα, να καταργησουν τον δε-
σποτισμο, να επιτρεψουν τον δευτερο γαμο στους κληρικους, να καταργησουν
το ανιστορητο ρασο, να αναθεωρησουν την εκκλησιαστικη δικαιοσυνη, να φτια-
ξουν δημοκρατικο κανονισμο των εφημεριων με συμμετοχη των ιδιων, να απο-
συρουν τα βρωμερα πλοκαμια τους απο τα υπουργεια παιδειας και πολιτισμου που ειναι γεματα με τους γνωστους φοινικιστες που καθοδηγουνται και χρημα- τοδοτουνται απο τα επισης γνωστα ιδρυματα και μη κυβερνητικες οργανωσεις,
να θυσιασουν και να επιστρεψουν την τεραστια και κλεμενη περιουσια στον
ελληνικο λαο, να καταργησουν τα κατηχητικα και να περιορισουν τις βλαβερες
προς τον ελληνικο λαο δραστηριοτητες των παραχριστιανικων τους οργανω-
σεων και ολα αυτα εαν πραγματι θελουν να επιζησουν την λαιλαπα που ειναι
καθ’ οδον. Διοτι οι Ελληνες, και υπαρχουν ακομη τετοιοι σ’αυτον τον τοπο, δεν θα ανεχθουν αλλο το ποδοπατημα της Αρχαιας Ελλαδος. Αλλως τε ειναι τραγι-
κο και ασυγχωρητο, παντου στον μορφωμενο κοσμο απανταχου της γης να αν- τηχη το συνσυνθημα «Επιστροφη στην Ελλαδα» και εδω μεσα στο κρατιδιο
της Ρωμιοσυνης να επιβαλλεται απο τους δωσιλογους πολιτικους και θρησκευ-
τικους εξουσιαστες η απομακρυνση απο την Αρχαια Ελλαδα, απο την κοιτιδα
του πολιτισμου. Σημερα στις σχεσεις του παρακρατους της ορθοδοξου χριστια-
νικης θεοκρατιας και του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης ισχυει το συστημα της
«νομω κρατουσης πολιτειας». Τα μελη της ΔΙΣ του παρακρατους αυτου το
θυμουνται αυτο οταν θελουν να προστατευσουν τα δεσποτικα τους δικαιωματα, το ξεχνουν ομως, οταν θελουν να αυθαιρετησουν, μαλιστα ακομη και σε βαρος των παπαδων.
Η αιμασσουσα δικαιοσυνη του παρακρατους αντικατροπιζεται στον ισχυοντα ακομη νομο 5383/1932 προ’ι’ον μιας νομιπαρασκευαστικης επιτροπης του 1914
και καταδεικνυει οτι η ΔΙΣ εξακολουθει να παραμενη «λογω και εργω» σε ενα
πνευμα μιας εντελως παρωχημενης εποχης. Οταν ενας παπας βλεπη πανω απο τα οικονομικα συμφεροντα της Μητροπολης τα πνευματικα και οικονομικα συμφεροντα της Ενοριας, με την οποια συνδεεται ποιο αμεσα το ποιμνιο, ο
παπας αυτος προκαλει το μισος και τον φθονο του δεσποκρατη Μητροπολιτη.
Ο ως ανω νομος παραβιαζει τα αρθρα 87, 88 και 93 του ισχυοντος ακομη Συν-
ταγματος του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης και κατασκευαζει σκοπημα ενα «τερας», που τιναζει στον αερα καθε αρχη δικαιου. Με τον νομο αυτο καθιστα-
ται καθε Μητροπολιτης ταυτοχρονα κατηγορος, διωκτης και ανακριτης.
Η εξουσια ειναι εκ του θεου Γιαχβε. Γενναται ο δουλος του θεου, νυμφευε-
ται ο δουλος του θεου, πεθαινει ο δουλος του θεου και εκ θεου ειναι ο δου-
λος της γηινης εξουσιας. Να γιατι απαγορευθηκε η καλλιεργεια των τεχνων
απο τον χριστιανισμο. Γιατι η τεχνη ειναι το μεσον ν’ απελευθερωθη η ψυχη, να
συνειδητοποιηση το ατομο την κοινωνικη του θεση και την θεση του στο συμ-
παν. Κατα τον Επικτητο «Νομος βιοτικος το ακολουθον τη φυσει πραττειν»
Γιατι το ατομο συνειδοτοποιει την υπαρξη των συνανθρωπων του και γνωριζει
πολυ καλα, οτι η σωτηρια του εξαρταται απο την αγαστη συνεργασια τους.
Τα Ελληνοπουλα παρα την υποβαθμισμενη κρατικη παιδεια που λαμβανουν
σκοπημα, εχουν οξυτερη κριση απο τους ευσεβεις γονεις τους και των διδασκα-
λων τους αλλα και των ποιμενων τους. Γνωριζουν οτι εδω εχουμε να κανουμε
διαχρονικα με τους ιδιους ιδεολογικα ανθρωπους
1. που πυρπολησαν τις βιβλιοθηκες της Αλεξανδρειας, της Περγαμου και πλη-
θος αλλες μικροτερες.
2. που εστησαν το πρωτο Αουσβιτς της Ιστοριας στην Σκυθοπολη (Μπετσηαμ)
του Ισραηλ και εξοντωσαν 15 εκατομμυρια Ελληνες απ’ ολη την επικρατεια
του Βυζαντιου, γιατι αρνουνταν αυτοι να βαπτισθουν Χριστιανοι
3. που με τον Αλαριχο και την Ιουστιανειο εντολη «...ες εδαφος φερειν» την
Ελληνικη αμαρτια, εξαφανισαν ως δολοφονοι και φωτοσβεστες ενα μεγα-
λειωδες συνολο επιστημης, σοφιας και τεχνης με τονους απο μαρμαρα και
επιγραφες δολοφωνοντας και ολους τους ιεροφαντηδες των αρχαιων μυστη-
ριων. Που απο τα πρωτα χριστιανικα χρονια, εσπαγαν και εκαιαν απο μειο-
νεξια τα ανεπαναληπτα αριστουργηματα, μοναδικα εργα συμπαντικης κατα-
ξιωσης του πλανητη.
4. που κατεστρεψαν τα αρχεια του Αλη Πασα και πυρπολησαν τα αρχεια του
Μαρκου Μποτσαρη για να μεινη ως σπουδαιο πειστηριο της συμβολης στην
πνευματικη αναγεννηση του γενους το περιεχομενο της επιστολης του αγιου
Κοσμα.
5. που λυντσαραν την τελευταια Φιλοσοφο των Ελληνων Υπατια
6. που τεμαχισαν και ερριξαν στον ασβεστη τον Θ. Κα’ι’ρη
7. που εδωσαν εντολη να γινη αποξεση των καθε λογης επιγραφων απο τους
κιονες και τους αρχαιους ναους για λογους αισθητικους.
8. που αφωρισαν για πολλαπλη φορα την επανασταση του 1821
9. που τον περασμενο αιωνα με το «επιστημονικο τους κυρος» εδιδασκαν
στους Ρωμιους, οτι ο Ομηρος ηταν ενα δημιουργημα της φαντασιας
10. που 120 χρονια μετα τις ανακαλυψεις στις Μυκηνες και στην Τροια του
Σλημαν προπαγανδιζαν «...οποιος παρει στα σοβαρα αυτα που λεει ο
Ομηρος κινδυνευει να πεση εξω...».
11. που διδασκαν στους Ρωμιους, οτι η Γραμμικη Γραφη Α και Β δεν ειχε
καμμια σχεση με την Ελληνικη γλωσσα, και επομενως ο Μυκηνα’ι’κος
πολιτισμος δεν ηταν Ελληνικος αλλα Σημιτικος.
12. που εμποδισαν τον περασμενο αιωνα 6 σοβαρες Ελληνικες προσπαθειες
για την αναδιοργανωση των Ολυμπιακων Αγωνων στην Ελλαδα, για να
υποχωρησουν τελικα λιγο πριν απο το 2004
13. που εμποδιζαν επι σειρα ετων να γινουν παραστασεις του Αρχαιου
Δραματος.
14. που αφορισαν τον Σικελιανο, για να αποτρεψουν και να εκφοβισουν
πρωτοβουλιες για παραστασεις του Αρχαιου Δραματος.
15. που με μπροσταρηδες τους φανατικους καλογερους Κυριλλο, Μεθοδιο,
Λουθηρο, Γεωργιο Κριαρα και αλλους, τροποποιουσαν το Ελληνικο
αλφαβητο, την ελληνικη γλωσσα και δημιουργουσαν ανυπαρκτες γρα-
φες, γλωσσες και εθνοτητες, για να τεμαχισουν και να συρρικνωσουν
το εθνος των Ελληνων.
16. που σημερα παρουσιαζομενοι σαν σημαιοφοροι της Ελληνικης γλωσσας
διδασκουν στα Ελληνοπουλα οτι το Ελληνικο αλφαβητο εχει φοινικικη
προελευση. Οι Ελληνες δανειστηκαν δηθεν το φοινικικο αλφαβητο και
επινοησαν τα φωνηεντα, χωρις να εξηγειται πως γινεται να υπαρχη αλφα-
βητο χωρις φωνηεντα. Σε ολους τους σχετικα μορφωμενους ανθρωπους
ειναι γνωστο – μονο στους διαβρωμενους και αγορασμενους γλωσσολο-
γους του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης οχι – οτι το φοινικικο συστημα γρα-
φης απετελειτο μονο απο συμφωνα και οι λεξεις επαιρναν «φωνη» με την
αναποφευκτη παρεμβολη φωνηεντων αναμεσα στα συμφωνα κατα βουληση
‘η κατα συνηθεια των ομιλητων. Το φοινικικο συστημα γραφης εστερειτο
συνεπως της σαφηνειας οχι μονο της αλφαβητικης αλλα ακομη και των
ατελεστερων συλλαβικων γραφων. Οσο για τα φοινικικα συμβουλα ολων
ανεξαιρετως των συμφωνων προ’υ’πηρχαν ως συλλαβικα συμβουλα στις
ελληνικες Γραμμικες Α και Β. Για ποιο φοινικικο αλφαβητο μιλουν συνε-
πως οι αγραμματοι γλωσσολογοι του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης ; Μη-
πως γιατι οι γνωριζοντες γραφη ειναι μετα του διαβολου και οι αγραμ-
ματοι μετα του Χριστου ;
17. που προσφατα κατεστρεψαν το αλσος των Μουσων και επιδιωκουν να
καταστρεψουν τους αρχαιους ταφους στο Κεραμικο Αθηνων με ανεγερ-
ση ενος χαλδοεβρα’ι’κου μνημειου και αλλα πολλα αρχαια.
18. που γενικα ευθυνονται για το πλαστογραφημενο παρελθον, ψευτικο παρον
και νεκρο μελλον, δηλαδη την παραποιημενη μορφη της ιστορικης «σταθε-
ρας» στην συνειδητη ζωη της ανθρωποτητας, που της δινει η επισημη ελλη-
νοχριστιανικη ιδεολογια του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης. Η Ελλας υφισταται
συνεχως και αδιαλειπτως, ειτε το θελουν ειτε οχι οι εβραιοχριστιανοι, ως
ζωσα, υπαρκτη και ανεξαλειπτη πραγματικοτητα, ακομη και μετα την τυπι-
κη της εκλειψη εδω και 1750 χρονια. Η Ελλας απλωνει παντοτε τα φτερα
της ερημην και των «ηρακλεων» της και των «νεκροθαπτων» της. Αυτο
λεγει με τον πιο κατηγορηματικο τροπο η Ιστορια.
Εκ των ως ανω γινεται αξιον αποριας, γιατι οι θρησκευτικοι και πνευματικοι
ταγοι του ελληνικου εθνους εθελοτυφλουν επι 1750 περιπου χρονια και επιμε-
νουν να εμφανιζουν στους Ρωμιους την χριστιανικη θρησκεια σαν την «θρη- σκεια της αγαπης», σαν συνεχεια του ιουδα’ι’κου δογματος και την «Παλαια
Διαθηκη», την ιστορια ενος ξενου, αγνωστου κατα την ελληνικη αρχαιοτητα
λαου, σαν ιερο βιβλιο του Ελληνισμου.
Ειναι αδυνατο σημερα για καθε Ελληνα και ισως αυριο και για καθε Ρωμιο να εννοηση τον λογο, για τον οποιο οι θρησκευτικοι και πνευματικοι ταγοι του
ελληνικου εθνους προσπαθουν να εξιδανικευσουν και να εξωρα’ι’σουν τον
αιμοσταγη Γιαχβε, και μαζι μ’ αυτον και τους μισαλλοδοξους και φανατικους
ζηλωτες του, οι οποιοι υπο μορφην προφητειων μας αποκαλυψαν τα σχεδια του
Εβρα’ι’σμου που ονειρευεται αιωνες τωρα την πανκυριαρχια του στον πλανη-
τη γη. Ειναι αδυνατο να κατανοησουμεν γιατι εμεις οι Ελληνες και Ρωμιοι, με
αναριθμο πληθος ηρωων και σοφων προγονων μας, να τιμουμε υποπτης προε-
λευσης χαλδοεβραιους, που τιποτα απολυτως δεν προσφεραν στην ανθρωποτη-
τα και που σε τιποτα δεν βοηθησαν τον παγκοσμιο πολιτισμο. Γιατι συνεπως
εμεις οι Ελληνες και οι Ρωμιοι να τιμουμε τον χαλδοεβραιο μαγο Αβρααμ
και οχι τον Δευκαλιωνα ; Γιατι να ειναι ανηρτημενος στο χριστιανικο ναο
της χωρας μας ο Ιακωβ και οχι ο εναρετος Σωκρατης ‘η Πλατων ; Γιατι ο
δολοφονος Μω’υ’σης και οχι ο Ιασων ; Γιατι να υμνηται ο Δαυιδ και οχι ο
Θησεας ; Αυτο που ενδιφερει τους Ελληνες και ισως και τους Ρωμιους ειναι
οι δικοι μας προγονοι, η δικη μας κληρονομια, οι αρχαιοελληνικες τοποθετη-
σεις ! Οι αρχαιοι Ελληνες ουδεποτε υπηρξαν ειδωλολατρες. Ποτε δεν εζησαν
τυφλωμενοι, οπως μισθωμενα οργανα της σιωνιστικης λογοκρατιας ανελαβαν
να διαδιδουν, για να καμψουν το ηθικο και να παραλυσουν τις δημιουργικες
συναμεις του ελληνικου εθνους. Δεν ηταν ειδωλολατρης ο Ηρακλειτος, που
διδασκε οτι «εν το σοφον μονον...» ουτε και ο Παρμενιδης, που πρεσβευε
οτι «το θειο αγεννητον εον και ανωλεθρον εστι. Εστι γαρ ουλομελες τε και
ατρεμες ηδ’ ατελεστον». Δεν ηταν πολυθε’ι’στης ο Ξενοφανης, που διαλαλη-
σε οτι «εις θεος, εν τε θεοισι και ανθρωποισι μεγιστος». Δεν ηταν πεπλανη-
μενος ο Εμπεδοκλης και ουτε φαντασθηκε ποτε ανθρωπομορφο το θειο, αυτος
που ωρισε οτι «ουκ εστιν πελασασθαι θεον εν οφθαλμοισι εφικτον ημετε-
ροις». Ζουμε μηπως Ελληνες και Ρωμιοι τυφλομενοι εδω και 1750 χρονια,
ωστε να ανεχωμαστε να καθυβριζονται και να συκοφαντουνται στις εβραιο-
χριστιανικες εκκλησιες μεχρι σημερα, οι προγονοι μας ; ‘Η μηπως οι σκο-
τεινες δυναμεις του παγκοσμιου Σιωνισμου επιβαλλουν στους θρησκευτι-
κους και πνευματικους ηγετες του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης να αφαιρουν τους δικαιους φωτοστεφανους των αρχαιων Ελληνων σοφων και ηρωων
για να τους αποθετουν στα αξεστα και αλαξευτα κρανια των χαλδοεβραιων μαγων της απατης ;
Ομως «εσμεν Ελληνες το γενος, ωσπερ η γλωσσα και η πατριος παιδεια
μαρτυρουν». Η επιβιωση της ελληνικης γλωσσας δεν εξαρταται απο οποιαδη-
ποτε πολιτικη ηγεσια, ειτε ρωμα’ι’κη ειτε τουρκικη ειτε ρωμε’ι’κη ειτε απο καποια αλλη κρυφη σιωνιστικη ‘η φανερη θρησκευτικη. Η ελληνικη γλωσσα
ενεχει εν εαυτη την αθανατη ζωτικοτητα της. Ζη και θα ζη οχι μονο στα στομα-
τα και στις πεννες των κατοικων του ελληνικου τοπου αλλα παραλλαγμενη και
εκβαρβαρισμενη εστω στις γλωσσες ολων των λαων και σ’ ολες τις εποχες. Εαν
εξαλειφθη, θα εξαλειφθη μαζι της ο παγκοσμιος πολιτισμος. Ολοι οι υπουργοι
που περασαν απο την Παιδεια εν ονοματι ειτε των συντηρητικων ειτε των μον-
τερνων ειτε των προοδευτικων υπηρξαν δολιοφθορεις της ελληνικης γλωσσας.
Η Ορθοδοξια απο την πλευρα της δεν ειναι ανιδιοτελης και επομενως υπερανω
υποψιας. Εδεσε την μοιρα της με την Ελληνοσυνη μονο και μονο διοτι η τοτε
διεθνης ελληνικη γλωσσα την εξυπηρετουσε στην προσπαθεια επικοινωνιας και εξαπλωσης της στην Ελληνιζουσα Ανατολη. Δεν σεβεται συνεπως καθ’ ολου
την γλωσσα των «απεχθων Ελληνων ειδωλολατρων» και «εθνικων» μιασμα-
των, αλλα και ουτε αγαπα μια γλωσσα «δωρο των θεων». Απαιτηση των Ελλη-
νων του τοπου αυτου στον νυν προκαθημενο της καστας των ανδρων της απα-
της που φορουν μαυρες φουστες, ειναι η αποκαθηλωση ολων των εβρα’ι’κων προτυπων και μορφων και η αποκαθαρση ολων των χριστιανικων βιβλιων απο
τις εβρα’ι’κες υβρεις κατα των Ελληνων και απο τα εβρα’ι’κα δογματα.
Μακαρι το παρακρατος της ορθοδοξου χριστιανικης θεοκρατιας εντος των
τοιχων μας να κατανοηση εγκαιρα τα σηματα των καιρων, για να αναπτυξη
στο μελλον μια σταση και μια δραστηριοτητα τετοια, διαθετοντας την τεραστια
και κλεμενη απο τον ελληνικο εθνος περιουσια του, για αντιμετωπιση των ση-
μερινων οικονομικων προβληματων της χωρας μας, που θα μπορουσαν να οδη-
γησουν στην αναγνωριση ενος αναντιρητα θετικου ρολου της στην ιστορια του
Ελληνισμου. Η Ελληνικοτητα μονο θα μπορουσε να οδηγηση στην συνυπαρξη
Ελληνισμου και Χριστιανισμου μεσα απο τις ιδιαιτεροτητες και τον σεβασμο
του ενος προς τον αλλον. Το ονομα θεος στη γλωσσα του Ιουδα’ι’σμου και του
Χριστιανισμου εχει διαφορετικη εννοια απ’ αυτην των αρχαιων Ελληνων. Στους πρωτους ο θεος ειναι ο συγκεκριμενος θεος του Μω’υ’ση, ειναι ο Γιαχβε και μονον αυτος ο μοναδικος και αληθινος και κανενας αλλος υπαρχει, ενω στους
αρχαιους Ελληνες ακομα και οταν υποτονισθηκε ο πολυθε’ι’σμος, κουβεντα
γινονταν για ενα υπερτατο «ον» ενω ταυτοχρονα οι θεοι εξανθρωπιζονταν και
οι ανθρωποι θεοποιουνταν. Με τον τροπο αυτον οποιος Ελληνας δεν ησπαζον-
ταν τον πολυθε’ι’σμο δεν κινδυνευε απο κανενα εκκλησιαστικο θεσμο ‘η οργα-
νωση για να τον καθιστουσε «αποσυναγωγο». Δεν υπηρχε στην αρχαια Ελλαδα
καμμια Παλαια και Κοινη Διαθηκη ουτε ενας χαραγμενος «λογος θεου» και
ουτε καμμια ετσι λεγομενη θεοπνευστη «Πατερικη θεολογικη αποψη». Κανε-
νας σοφος εκ των αρχαιων Ελληνων δεν παραλογιστεκαι ουτε στιγμη για να
ονομαση τα εργα του «θεοπνευστα». Οι σοφοι της ελληνικης αρχαιοτητας πασχιζαν να βρουν την αρχη του κοσμου εξω απο τον θεο, και σε αυτη την ερευνα πανω στηριζεται ακομη και θεολογικα το «μετρο παντων ανθρωπος»
και κανενας απο αυτους δεν διωχθηκε αλλα ουτε και ο Ευριπιδης, οταν
«κλινη τον αυχενα» μπροστα στον «Λογο» σαν θεο του.
Ο σοφιστικος διαφωτισμος ειναι αυτος που εθεσε στην αρχαια Ελλαδα το ζητη-
μα ξεπερασματος της πιστης στους θεους, δηλαδη της αθε’ι’ας. Προκειται για
γτο μεγαλυτερο ισως εξελικτικο αλμα μπροστα το οποιο βρεθηκε ποτε η ανθρω-
ποτητα, το οποιο ομως τον 5ον π.Χ. αιωνα δεν πραγματοποιηθηκε λογω της ελλειπους ψυχικης προετοιμασιας και της ανεπαρκειας του διανοητικου εξοπλι-
σμου των πολιτων της εποχης εκεινης. Σε αντιθεση με τους σοφιστες, οι στω’ι’-
κοι απο τον Χρυσιππο και περα διδασκαν, οτι μια απο τις πρωτες αρχες του κοσμου ειναι η θεοτητα. Την αποψη αυτη απερριπτε ο Καρνεαδης (214-129 π.Χ.) και υποστηριζε, οτι ο κοσμος δημιουργηθηκε απο φυσικες δυναμεις,
χωρις την επεμβαση κανενος θεου. Ποιος μπορει να καυχηθη, ελεγε ο Καρ-
νεαδης, πως ξαιρει τοσο καλα τι υπαρχει μεσα στην φυση και ποια ειναι η ουσια της, ωστε να μπορη να αποδειξη, πως δεν θα υπηρχε κοσμος, αν δεν τον εφτιαχνε ο θεος. Ο Καρνεαδης ηταν με τους σοφιστες μια αναλαμπη στην εποχη που η φιλοσοφια αρχισε να καταντα μια φλυαρη μεταφυσικη, ανοιγοντας τον δρομο στην επερχομενη δεισιδαιμονια των Χαλοεβραιοχριστιανων.
Οι Χαλδοεβραιοχριστιανοι μη εχοντες καμμιαν εφεση σε καμμια απολυτως
επιστημη και φιλοσοφια εφευρηκαν την «παραφιλοσοφια», οτι ο θεος τα βλε-
πει ολα και τα τιμωρει εδω και στην «αλλη ζωη», που θα δωση καποτε στον
μελλοντα αγνωστο χρονο, τελικη κριση για την αδικια του κοσμου αυτου. Πα-
ραμενει μεχρι σημερα «αξιον αποριας» γιατι δεν θεωρειτα αδικια η προσμονη
τοσων αδικημενων ανθρωπων να δουν, ποτε αγνωστο, της αποδοση δικαιοσυ-
νης και γιατι γινεται ανεκτη απο την πολιτεια η εγκληματικη τοποθετηση στο
υποσυνειδωτο των ανθρωπων και δη στην παιδικη ηλικια των δυο βασικων τους
στηριγματων, τον Φοβο και την Ελπιδα. Με την εγκληματικη αυτη μεθοδο στι-
βιαζονται στο υποσυνειδητο των Ελληνοπουλων τα ψεματα για το προπατορικο
αμαρτημα, για τον προσωπικο θεο των Εβραιων Γιαχβε, για τους δαιμονες, για
τον διαβολο, για τους αγγελους και αρχαγγελους, για τα πνευματα, για τις αυτα-
πατες, για τον παραδεισο, για την κολαση κ.α. Δια του φοβου παραγεται εγκλη-
ματικα ηδη απο την παιδικη ηλικια ο τρομος και η υποταγη, δηλαδη η χειριστη μορφη σωματικης και πνευματικης παιδικης κακοποιησης που απο μονη της θα
δικαιολογουσε την θανατικη καταδικη και εκτελεση των υπευθυνων. Οι δολο-
φονοι αυτοι της παιδικης ηλικιας των Ελληνοπουλων συνεχιζουν μεχρι τις ημε-
ρες μας χωρις καμμια αντιδραση το εγκληματικο τους εργο. Οι επιδρασεις αυτες
του χριστιανικου κληρου βασιζονται στο πολυπληθες και στο μισθοδοτουμενο.
Η αρχαια Ελληνικη Ιδεολογια και η Ορθοδοξια εχουν τελειως δοαφορετικες
πηγες. Ο χριστιανισμος δεχεται την αποκαλυψη της αληθειας οτι προερχεται
απο τον θεο που επισκεφθηκε τους ανθρωπους και τους την ανακοινωσε, ενω οι
Ελληνες φιλοσοφοι δεχθηκαν, οτι η αληθεια ειναι προσπαθεια αγωνιωδης και
προσωπικη μεσα σ’ ενα μουγκο συμπαν και αρνηθηκαν την εννοια του «δη- μιουργου θεου» (του «ποιητου Ουρανου και Γης») και διδαξαν ολοι, οτι ο
κοσμος υπηρχε ανεκαθεν και επομενως δεν εχει αναγκη δημιουργου. Οι δυο
αυτες αντιληψεις και κοσμοθεωριες δεν εναρμονιζονται. Με ποια ραφη συν-
δεθηκαν απο την Ορθοδοξια τα δυο αυτα υφασματα ; Αφου ποτε δεν υπηρξε
γαμος δεν μπορει να υπαρξη και διαζυγιο μεταξυ Ελληνισμου και Χριστια-
νισμου. Ο καθενας μπορει να ακολουθηση την δικια του τροχια στο συμπαν.
Ο χριστιανισμος επι τοσους αιωνες επιχειρησε να εξαλειψη την ψυχη του Ελλη-
να και κατα ενα μερος το πετυχε, οχι ομως και ολοκληρωτικα. Ειναι αναγκαια
σημερα η αναβιωση του Ελληνικου Πολιτισμου, η επαναφορα του Ελληνικου
Λογου, της αρμονιας αυτης Λογου-Ψυχης, που δεν εχει καμμια σχεση και με
τον μεταχριστιανικο ευρωπα’ι’κο ρασιοναλισμο. Ετσι μονο θα μπορεσουν οι
Ελληνες και οι ακομη Ρωμιοι να ξαναγινουν ευδαιμονες ανθρωποι, ολοκληρω-
μενοι και οχι ακρωτηριασμενοι κατα το μισο στις επιθυμιες και τα συναισθη-
ματα, τα οποια συκοφαντησε και αφωρισε ο δογματικος Εβραιοχριστιανισμος.
Κατα εναν Ελληνα φιλοσοφο «Αν τα ζωα ειχαν και λογο, ειχαν και χερια, για
να μπορουν να καμνουν αγαλματα και ζωγραφιες, σιγουρα οι θεοι των αλο-
γων θα ησαν αλογα και οι ταυροι οι θεοι των ταυρων».
Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
Dimitris N. Adamopoulos
makrinitsa@hotmail.com
Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114
Privatdozent an der RWTH Aachen D-40885 Ratingen
Tel.+Fax: 02102 32513
Mια αναλυση του Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
Δοκτορος πτυχιουχου μηχανικου
Υφηγητου Πολυτεχνειου Ααχεν Γερμανιας
Το ονομα των «Ελληνων» και «Πανελληνων» χανεται στα βαθη των χιλιετιων.
Αναφερεται στην Ιλιαδα Β 684 και Β 530, απανταται στα Εργα και Ημεραι 528
του Ησιοδου και στον Αρχιλοχο (απ. 52). Ο Αριστοτελης στα Μετεωρολογικα
Ι, 352α ομιλει περι «αρχαιας Ελλαδος» την οποια τοποθετει στην παρα την Δω-
δωνη και τον Αχελωο περιοχην. «Και γαρ ουτος (ο κατακλυσμος) περι τον ελληνικον εγενετο μαλιστα τοπον. Αυτη δ’ εστιν η περι την Δωδωνη και τον
Αχελωον. Ουτος γαρ πολλαχου το ρευμα μεταβεβληκεν. Ωικουν γαρ οι Σελ-
λοι ενταυτα και οι καλουμενοι τοτε μεν Γραικοι νυν δε Ελληνες». Απο τις
παραδοσεις και απο τον Ησιοδο γνωριζομεν, οτι γεναρχης των Ελληνων ηταν
ο Ελλην, γιος του Δευκαλιωνος και της Πυρρας. Εαν επι Δευκαλιωνος συνεβη-
σαν μετεωρολογικα φαινομενα ικανα να αλλαξουν την κοιτη του Αχελωου πο-
ταμου «περι τον ελληνικον τοπον», δεν αποκλειεται λογω των ιδιων σεισμικων
μορφωλογικων διαταραχων να ανοιξε και να εγινε βαθυτερη η κοιτη του Πηνει-
ου ποταμου στην εκβολη του και ο αντικτυπος να φανηκε στην λιμνη, η οποια
πραγματι κατελαμβανε ολο τον «περι τον ελληνικον τοπον» χωρο. Προφανως
η λιμνη αυτη εξαφανισθηκε κατα το Πλειστοκαινο της τεταρτογενους γεωλογι-
κης εποχης. Δηλαδη προ περιπου 10.000 χρονια. Απο τα απολιθωμενα κοκκαλα
μαζι με τα παλαιολιθικα λειψανα που βρεθηκαν στον Πηνειο ποταμο κ.α. στην
ευρυτερη περιοχη, προκυπτει οτι στην Θεσσαλικη λεκανη ειχε εγκαθιδρυθει κα- ποια σχεση συμβιωσης ανθρωπων και ζωων πριν περιπου 100.000 χρονια.
Εαν αρχισει κανεις να περιγραφη την μορφη της ορεινης μορφολογιας απο
την Πινδο, «ενθα Δωδωνη Ελλοπιης», τον ευρυτερο χωρο στον οποιο αρχικα
ξαπλωθηκε η ελληνικη γλωσσα, θα διαπιστωσει οτι οι μεγαλοι και οι μικροι κυματισμοι του φλοιο της γηινης επιφανειας εκλειναν σαν αγκαλιες στα παναρ-
χαια ιστορικως χρονια την μεγαλη λιμνη. Ισως η εξαφανιση της λιμνης αυτης να
οριοθετη και την αρχη της παρακμης του μεγαλου δημιουργου της ελληνικης
γλωσσας και του ανεπαναληπτου προ του Δευκαλιωνος Ελληνικου Πολιτισμου.
Ο πλουτος των λεξεων της ελληνικης γλωσσας οπως αυτος εφθασε δια της Θεο-
γονιας του Ομηρου και του Ησιοδου σ’εμας ειναι αναλογος προς το υψος του
παναρχαιου και μεγαλου αυτου πολιτισμου. Πως ειναι δυνατον ο Δευκαλιων και
η Πυρρα να συλλαμβανουν μετα τον κατακλυσμο την ιδεαν περι απογραφης του
πληθυσμου και να ιδρυουν και να οργανωνουν κοινωνιες και πολεις, εαν δεν υπηρχαν, αρχαιοτερα απο αυτους, προτυπα, δηλαδη οργανωμενες προκατακλυ-
σμιαιες κοινωνιες ανθρωπων στον Ελλαδικο χωρο με υψηλον μαλιστα για την
εποχην εκεινη πολιτισμον. Η μεταγενεστερη απογραφη πληθυσμου εγινεν απο
τον Κεκροπα τον βασιλεα των Αθηναιων και ολης της Αττικης. Η ελληνικη πα-
ραδοση αναφερει τρεις παλαιοτατους κατακλυσμους, ο μεγαλυτερος των οποι-
ων υπηρξε ο επι του Δευκαλιωνος κατακλυσμος. Τα λεγομενα απο την σημερι-
νη παγκοσμια σιωνιστικη προπαγανδα, οτι οι Ελληνες «εκλεψαν» την παραδο-
ση απο αλλον ‘η αλλους λαους ειναι αβασιμα, καθ’ οσον και ο Ησιοδος αναφε-
ρει πεντε γενη ανθρωπων ‘η εποχες και ο Πινδαρος (520 π.Χ.) ο Θηβαιος ανα-
φερει τον κατακλυσμον επι Δευκαλιωνος και Πυρρας, αλλα και ο Σολων (640
π.Χ.) ο Αθηναιος, ωμιλει προς τους ιερεις της Σα’ι’δος της Αιγυπτου περι του
κατακλυσμου επι Δευκαλιωνος και Πυρρας (Πλατων «Τιμαιος»), για τον οποιο
ελεγεν οτι ειναι ο παλαιοτατος.
Τα ψευδη περι Προελληνων, Πρωτοελληνων, Ινδοευρωπαιων, περι φοινικικου γλωσσικου θαυματος και αλλων, εξυπηρετουν τους γνωστους μισελληνικους
σκοπους. Η Ελλας σαν προτυπο, σαν τροπος αντιληψης της Ζωης και του Κοσ-
μου και σαν παγκοσμιο πολιτιστικο μεγεθος μειωνεται, βαλλεται, πληττεται,
αποσιωπαται, διαστρεβλωνεται, καταπατειται, συκοφαντειται και πολιορκειται
απο παντου, ακομη και απο το ιδιο ανθελληνικο κρατιδιο της Ρωμιοσυνης μεχρι
τις ημερες μας, με επιμονη, με μισος, με δολια μεσα. Ειδικα η Ελληνικη Γλωσ-
σα, η μητερα των γλωσσων και η βασικη προ’υ’ποθεση για την επιβιωση της
Ελλαδος κτυπιεται απο τους εξωτερικους και εγχωριους εχθρους μας με ολα τα
μεσα, ακομη και με νομους του αχρηστου και ανθελληνικου κρατιδιου της Ρω-
μιοσυνης. Οσο και εαν εκ πρωτης οψεως δεν φαινεται μακροπροθεσμα η δια-
στρεβλωση της αληθειας περι της Φοινικικης προελευσης του Ελληνικου αλ-
φαβητου, η διαστρεβλωση αυτη θα εχει δυσαρεστες συνεπειες για τον Ελληνι-
σμο, διοτι χτυπιεται η ψυχη και ο συνδετικος κρικος των Ελληνων με καταστρο-
φικες συνεπειες που θα υπερσκιαζουν ολες τις αλλες και περαστικες εθνικες
μας καταστροφες. Το ιδιο συμβαινει και με την Ελληνικη Ιστορια, δηλαδη με το
μονο τμημα, το μεγιστο και το σημαντικωτατο της Παγκοσμιας Ιστοριας. Αυτη
συστηματικα συρρικνωνετα χρονικα, αποκρυπτεται, αγνοειται, υποτιμαται, υπο- βαθμιζεται και διαστρεβλωνεται. Ο Ρωμιος εντος των τοιχων μας ειναι ο μονος
ανθρωπος επι της γης που ιδεολογικα πιεζεται και πλαθεται ετσι απο το παρα- κρατος την ορθοδοξου χριστιανικης θεοκρατιας, ωστε να μιση καθε ελληνικο
και να θαυμαζη καθε χαλδοεβρα’ι’κο, ωστε να μην αποκτηση καμμια ιδεολογι-
κη αυτοπεποιθηση, ιστορικη συνειδηση ‘η εθνικη υπερηφανεια, αλλα για να
επιβαρυνεται απο τα πιο βασανιστικα συμπλεγματα εθνικης μειονεξιας και για να αγνοη εντελως ποιος ηταν σαν Ελληνας και ποιος ειναι σαν Ρωμιος, μολονο-
τι και αυτος ανηκει στον αρχαιοτερο και ιστορικωτερο εθνος της γης.
Η επισημη ελληνοχριστιανικη ιδεολογια του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης,
σαν σχιζοφρενης (οι γνωριζοντες γραφη μετα του διαβολου, οι αγραμματοι μετα του Χριστου !) εχτισε το συγχρονο και θλιβερο κατασκευασμα μεσα στο
οποιο σημερα ζουμε και σαν αντιιστορικη δεν εγγυαται την ιστορικη επιβιωση
του Ελληνισμου. Επιβαλει την αγραμματωσυνη σαν προτερημα και την Ελλη-
νικη Σοφια σαν αμαρτια. Το μεγαλο λαθος που γινεται στο κρατιδιο της Ρωμιο-
συνης απ’ ολους σχεδον τους ιστορικους ερευνητες της Βυζαντινης και Μετα-
βυζαντινης περιοδου, ειναι η αδυναμια τους απο σκοπημοτητα ‘η φοβο ‘η εμ-
παθεια να συνδεσουν διαχρονικα τα εγκληματα σε βαρος του γενους των Ελληνων που συνεχιζονται με την ιδια απανθρωπια, με τον ιδιο αμειωτο ρυθμο,
με την ιδια αποφασιστικοτητα, με μεθοδο, με δολο, με πεισμα.
Ειναι αδυνατο Ελληνες και Ρωμιοι να συνεχιζουν να κουβαλουν για παντα μαζι
δυο αλογα. Εαν ο Ελληνισμος θελει να προχωρηση, εαν δεν θελει να μεινη στα-
σιμος, πρεπει καποιο να ξεκαβαληση και να δωση φορα στο αλλο. Αλλοιωτικα
κινδυνευει να βρεθη στο εδαφος. Καλο θα ηταν η ΔΙΣ να βοηθηση και αυτη στην αποσαφηνιση του εθνικου ιδεολογικου μας οριζοντα, παραμεριζοντας βε-
βαια εν τω μεταξυ και καθε ειδους δημαγωγικους πειρασμους..... και να συγκεν-
τρωθη για να λυση τα δικα της προβληματα οπως π.χ. την αγαμια στον κληρο,
το επισκοπικο αξιωμα, την εκλογη των κληρικων, τον δευτερο γαμο και την
ενδυμασια του κληρου. Απο τα εγκατα των αιωνων ο πραγματικος ιδρυτης του
χριστιανισμου Γκαμαλιηλ Σαουλ («Α’ Τιμοθεος» 3,1-12) κραυγαζει :
«Πρεπει ο επισκοπος να ειναι συζυγος μιας γυναικας, να κυβερνα καλα το σπιτι του, γιατι αν δεν ξερη να διευθυνη το σπιτικο του, πως θα μπορη να
φροντιζη την εκκλησια του Θεου ; Μα και οι διακονοι πρεπει να ειναι μιας γυναικος ανδρες». Ο επισκοπος του χριστιανισμου ειναι σημερα περισσοτερο
γνωστος ως δεσποτης παρα ως επισκοπος. Και εδω κραυγαζει ο Γκαμαλιηλ
Σαουλ («Α’Τομοθεον» 3, 1-7) : «Ο επισκοπος πρεπει να ειναι ακατηγορητος,
προσεκτικος, σεμνος, φιλοξενος, διδακτικος, να μην ειναι μεθυσος, να μη
βιαιοπραγη, να μη δερνη, να μην επιζητα κερδη, να ειναι επιεικης, ξενος
στις λογομαχιες, να εχη την εξωθεν καλη φημη και να μην ειναι υπερηφα-
νος». Η νεοσυστατη χριστιανικη εκκλησια κατα τους αποστολικους χρο-
νους («Πραξεις» 1, 15-26 και 6, 1-7) επαιρνε για την εκλογη των αποστολων
ως πρωτυπο το δημοκρατικο συστημα των Αθηνων, το οποιο ομως πολυ γρη- γορα εγκατελειψεν. Ποιος θα τολμησει απο τους ταγους της Ορθοδοξιας στο
κρατιδιο της Ρωμιοσυνης να την εκδημοκρατηση ; Με ποια λογικη η αγα-
μια να αποτελη προσον για τον επισκοπικο θωκο ; Γιατι οι κληρικοι να μην
εκλεγονται απο τους πιστους ; Γιατι μια καστα 82 περιπου αγαμων επισκο-
πων της ΔΙΣ να αυτοψηφιζωνται και να αυτοδιοριζωνται επισκοποι της Ορ-
θοδοξιας ; Και αφου δεν τους εξελεξε το ευσεβες ποιμνιο και ουτε τουλαχι-
στον το συνολο των κληρικων, με ποιο δικαιωμα αυτοκαλουνται εκπροσω-
ποι της Ορθοδοξιας ; Γιατι οι σημερινοι πρεσβυτεροι και διακονοι να απο-
τελουν το «προλεταριατο» της Ορθοδοξιας, κατα το μεγαλυτερο μερος σκο- πημα ολιγογραμματο ; Στην σημερινοι Ορθοδοξια οι αγαμοι νομοθετουν και
αποφασιζουν για τον γαμο των μελλων του ποιμνιου τους. Προκειται ‘η οχι για
μια τραγελαφικη κατασταση ; Κατα τον Γκαμαλιηλ Σαουλ («Α’ Κορινθιους»
7,2) «προς αποφυγην της πορνειας εκαστος την εαυτου γυναικα εχετω».
Παρ’ ολο οτι υπαρχει αποφαση πανορθοδοξης διασκεψης του 1923 στην Κων- σταντινουπολη, που επιτρεπει τον δευτερο γαμο στους κληρικους, εντουτοις
το 2011 μ.Χ. το εκκλησιαστικο κατεστημενο τον απαγορευει ρητα και κατηγο-
ρηματικα. Ο Γκαμαλιηλ Σαουλ («Α’ Κορινιους» 11,14) δεν θεωρει ανδρες εκεινους που τρεφουν μακραν κομη. Το ρασο ως ποδητηρες και μαυρο δεν
ηταν το ενδυμα των κληρικων. Το επεβαλε μαζι με το καλυμμαυχι επι Τουρ- κοκρατιας ο Σουλτανος για να ελεγχη τις κινησεις του κληρου. Ο γραφων χωρις
να ανηκη στο ευσεβες ποιμνιο των Ρωμιων, τους συνιστα να καταργησουν την
αγαμια, να εκδημοκρατησουν το επισκοπικο αξιωμα, να καταργησουν τον δε-
σποτισμο, να επιτρεψουν τον δευτερο γαμο στους κληρικους, να καταργησουν
το ανιστορητο ρασο, να αναθεωρησουν την εκκλησιαστικη δικαιοσυνη, να φτια-
ξουν δημοκρατικο κανονισμο των εφημεριων με συμμετοχη των ιδιων, να απο-
συρουν τα βρωμερα πλοκαμια τους απο τα υπουργεια παιδειας και πολιτισμου που ειναι γεματα με τους γνωστους φοινικιστες που καθοδηγουνται και χρημα- τοδοτουνται απο τα επισης γνωστα ιδρυματα και μη κυβερνητικες οργανωσεις,
να θυσιασουν και να επιστρεψουν την τεραστια και κλεμενη περιουσια στον
ελληνικο λαο, να καταργησουν τα κατηχητικα και να περιορισουν τις βλαβερες
προς τον ελληνικο λαο δραστηριοτητες των παραχριστιανικων τους οργανω-
σεων και ολα αυτα εαν πραγματι θελουν να επιζησουν την λαιλαπα που ειναι
καθ’ οδον. Διοτι οι Ελληνες, και υπαρχουν ακομη τετοιοι σ’αυτον τον τοπο, δεν θα ανεχθουν αλλο το ποδοπατημα της Αρχαιας Ελλαδος. Αλλως τε ειναι τραγι-
κο και ασυγχωρητο, παντου στον μορφωμενο κοσμο απανταχου της γης να αν- τηχη το συνσυνθημα «Επιστροφη στην Ελλαδα» και εδω μεσα στο κρατιδιο
της Ρωμιοσυνης να επιβαλλεται απο τους δωσιλογους πολιτικους και θρησκευ-
τικους εξουσιαστες η απομακρυνση απο την Αρχαια Ελλαδα, απο την κοιτιδα
του πολιτισμου. Σημερα στις σχεσεις του παρακρατους της ορθοδοξου χριστια-
νικης θεοκρατιας και του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης ισχυει το συστημα της
«νομω κρατουσης πολιτειας». Τα μελη της ΔΙΣ του παρακρατους αυτου το
θυμουνται αυτο οταν θελουν να προστατευσουν τα δεσποτικα τους δικαιωματα, το ξεχνουν ομως, οταν θελουν να αυθαιρετησουν, μαλιστα ακομη και σε βαρος των παπαδων.
Η αιμασσουσα δικαιοσυνη του παρακρατους αντικατροπιζεται στον ισχυοντα ακομη νομο 5383/1932 προ’ι’ον μιας νομιπαρασκευαστικης επιτροπης του 1914
και καταδεικνυει οτι η ΔΙΣ εξακολουθει να παραμενη «λογω και εργω» σε ενα
πνευμα μιας εντελως παρωχημενης εποχης. Οταν ενας παπας βλεπη πανω απο τα οικονομικα συμφεροντα της Μητροπολης τα πνευματικα και οικονομικα συμφεροντα της Ενοριας, με την οποια συνδεεται ποιο αμεσα το ποιμνιο, ο
παπας αυτος προκαλει το μισος και τον φθονο του δεσποκρατη Μητροπολιτη.
Ο ως ανω νομος παραβιαζει τα αρθρα 87, 88 και 93 του ισχυοντος ακομη Συν-
ταγματος του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης και κατασκευαζει σκοπημα ενα «τερας», που τιναζει στον αερα καθε αρχη δικαιου. Με τον νομο αυτο καθιστα-
ται καθε Μητροπολιτης ταυτοχρονα κατηγορος, διωκτης και ανακριτης.
Η εξουσια ειναι εκ του θεου Γιαχβε. Γενναται ο δουλος του θεου, νυμφευε-
ται ο δουλος του θεου, πεθαινει ο δουλος του θεου και εκ θεου ειναι ο δου-
λος της γηινης εξουσιας. Να γιατι απαγορευθηκε η καλλιεργεια των τεχνων
απο τον χριστιανισμο. Γιατι η τεχνη ειναι το μεσον ν’ απελευθερωθη η ψυχη, να
συνειδητοποιηση το ατομο την κοινωνικη του θεση και την θεση του στο συμ-
παν. Κατα τον Επικτητο «Νομος βιοτικος το ακολουθον τη φυσει πραττειν»
Γιατι το ατομο συνειδοτοποιει την υπαρξη των συνανθρωπων του και γνωριζει
πολυ καλα, οτι η σωτηρια του εξαρταται απο την αγαστη συνεργασια τους.
Τα Ελληνοπουλα παρα την υποβαθμισμενη κρατικη παιδεια που λαμβανουν
σκοπημα, εχουν οξυτερη κριση απο τους ευσεβεις γονεις τους και των διδασκα-
λων τους αλλα και των ποιμενων τους. Γνωριζουν οτι εδω εχουμε να κανουμε
διαχρονικα με τους ιδιους ιδεολογικα ανθρωπους
1. που πυρπολησαν τις βιβλιοθηκες της Αλεξανδρειας, της Περγαμου και πλη-
θος αλλες μικροτερες.
2. που εστησαν το πρωτο Αουσβιτς της Ιστοριας στην Σκυθοπολη (Μπετσηαμ)
του Ισραηλ και εξοντωσαν 15 εκατομμυρια Ελληνες απ’ ολη την επικρατεια
του Βυζαντιου, γιατι αρνουνταν αυτοι να βαπτισθουν Χριστιανοι
3. που με τον Αλαριχο και την Ιουστιανειο εντολη «...ες εδαφος φερειν» την
Ελληνικη αμαρτια, εξαφανισαν ως δολοφονοι και φωτοσβεστες ενα μεγα-
λειωδες συνολο επιστημης, σοφιας και τεχνης με τονους απο μαρμαρα και
επιγραφες δολοφωνοντας και ολους τους ιεροφαντηδες των αρχαιων μυστη-
ριων. Που απο τα πρωτα χριστιανικα χρονια, εσπαγαν και εκαιαν απο μειο-
νεξια τα ανεπαναληπτα αριστουργηματα, μοναδικα εργα συμπαντικης κατα-
ξιωσης του πλανητη.
4. που κατεστρεψαν τα αρχεια του Αλη Πασα και πυρπολησαν τα αρχεια του
Μαρκου Μποτσαρη για να μεινη ως σπουδαιο πειστηριο της συμβολης στην
πνευματικη αναγεννηση του γενους το περιεχομενο της επιστολης του αγιου
Κοσμα.
5. που λυντσαραν την τελευταια Φιλοσοφο των Ελληνων Υπατια
6. που τεμαχισαν και ερριξαν στον ασβεστη τον Θ. Κα’ι’ρη
7. που εδωσαν εντολη να γινη αποξεση των καθε λογης επιγραφων απο τους
κιονες και τους αρχαιους ναους για λογους αισθητικους.
8. που αφωρισαν για πολλαπλη φορα την επανασταση του 1821
9. που τον περασμενο αιωνα με το «επιστημονικο τους κυρος» εδιδασκαν
στους Ρωμιους, οτι ο Ομηρος ηταν ενα δημιουργημα της φαντασιας
10. που 120 χρονια μετα τις ανακαλυψεις στις Μυκηνες και στην Τροια του
Σλημαν προπαγανδιζαν «...οποιος παρει στα σοβαρα αυτα που λεει ο
Ομηρος κινδυνευει να πεση εξω...».
11. που διδασκαν στους Ρωμιους, οτι η Γραμμικη Γραφη Α και Β δεν ειχε
καμμια σχεση με την Ελληνικη γλωσσα, και επομενως ο Μυκηνα’ι’κος
πολιτισμος δεν ηταν Ελληνικος αλλα Σημιτικος.
12. που εμποδισαν τον περασμενο αιωνα 6 σοβαρες Ελληνικες προσπαθειες
για την αναδιοργανωση των Ολυμπιακων Αγωνων στην Ελλαδα, για να
υποχωρησουν τελικα λιγο πριν απο το 2004
13. που εμποδιζαν επι σειρα ετων να γινουν παραστασεις του Αρχαιου
Δραματος.
14. που αφορισαν τον Σικελιανο, για να αποτρεψουν και να εκφοβισουν
πρωτοβουλιες για παραστασεις του Αρχαιου Δραματος.
15. που με μπροσταρηδες τους φανατικους καλογερους Κυριλλο, Μεθοδιο,
Λουθηρο, Γεωργιο Κριαρα και αλλους, τροποποιουσαν το Ελληνικο
αλφαβητο, την ελληνικη γλωσσα και δημιουργουσαν ανυπαρκτες γρα-
φες, γλωσσες και εθνοτητες, για να τεμαχισουν και να συρρικνωσουν
το εθνος των Ελληνων.
16. που σημερα παρουσιαζομενοι σαν σημαιοφοροι της Ελληνικης γλωσσας
διδασκουν στα Ελληνοπουλα οτι το Ελληνικο αλφαβητο εχει φοινικικη
προελευση. Οι Ελληνες δανειστηκαν δηθεν το φοινικικο αλφαβητο και
επινοησαν τα φωνηεντα, χωρις να εξηγειται πως γινεται να υπαρχη αλφα-
βητο χωρις φωνηεντα. Σε ολους τους σχετικα μορφωμενους ανθρωπους
ειναι γνωστο – μονο στους διαβρωμενους και αγορασμενους γλωσσολο-
γους του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης οχι – οτι το φοινικικο συστημα γρα-
φης απετελειτο μονο απο συμφωνα και οι λεξεις επαιρναν «φωνη» με την
αναποφευκτη παρεμβολη φωνηεντων αναμεσα στα συμφωνα κατα βουληση
‘η κατα συνηθεια των ομιλητων. Το φοινικικο συστημα γραφης εστερειτο
συνεπως της σαφηνειας οχι μονο της αλφαβητικης αλλα ακομη και των
ατελεστερων συλλαβικων γραφων. Οσο για τα φοινικικα συμβουλα ολων
ανεξαιρετως των συμφωνων προ’υ’πηρχαν ως συλλαβικα συμβουλα στις
ελληνικες Γραμμικες Α και Β. Για ποιο φοινικικο αλφαβητο μιλουν συνε-
πως οι αγραμματοι γλωσσολογοι του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης ; Μη-
πως γιατι οι γνωριζοντες γραφη ειναι μετα του διαβολου και οι αγραμ-
ματοι μετα του Χριστου ;
17. που προσφατα κατεστρεψαν το αλσος των Μουσων και επιδιωκουν να
καταστρεψουν τους αρχαιους ταφους στο Κεραμικο Αθηνων με ανεγερ-
ση ενος χαλδοεβρα’ι’κου μνημειου και αλλα πολλα αρχαια.
18. που γενικα ευθυνονται για το πλαστογραφημενο παρελθον, ψευτικο παρον
και νεκρο μελλον, δηλαδη την παραποιημενη μορφη της ιστορικης «σταθε-
ρας» στην συνειδητη ζωη της ανθρωποτητας, που της δινει η επισημη ελλη-
νοχριστιανικη ιδεολογια του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης. Η Ελλας υφισταται
συνεχως και αδιαλειπτως, ειτε το θελουν ειτε οχι οι εβραιοχριστιανοι, ως
ζωσα, υπαρκτη και ανεξαλειπτη πραγματικοτητα, ακομη και μετα την τυπι-
κη της εκλειψη εδω και 1750 χρονια. Η Ελλας απλωνει παντοτε τα φτερα
της ερημην και των «ηρακλεων» της και των «νεκροθαπτων» της. Αυτο
λεγει με τον πιο κατηγορηματικο τροπο η Ιστορια.
Εκ των ως ανω γινεται αξιον αποριας, γιατι οι θρησκευτικοι και πνευματικοι
ταγοι του ελληνικου εθνους εθελοτυφλουν επι 1750 περιπου χρονια και επιμε-
νουν να εμφανιζουν στους Ρωμιους την χριστιανικη θρησκεια σαν την «θρη- σκεια της αγαπης», σαν συνεχεια του ιουδα’ι’κου δογματος και την «Παλαια
Διαθηκη», την ιστορια ενος ξενου, αγνωστου κατα την ελληνικη αρχαιοτητα
λαου, σαν ιερο βιβλιο του Ελληνισμου.
Ειναι αδυνατο σημερα για καθε Ελληνα και ισως αυριο και για καθε Ρωμιο να εννοηση τον λογο, για τον οποιο οι θρησκευτικοι και πνευματικοι ταγοι του
ελληνικου εθνους προσπαθουν να εξιδανικευσουν και να εξωρα’ι’σουν τον
αιμοσταγη Γιαχβε, και μαζι μ’ αυτον και τους μισαλλοδοξους και φανατικους
ζηλωτες του, οι οποιοι υπο μορφην προφητειων μας αποκαλυψαν τα σχεδια του
Εβρα’ι’σμου που ονειρευεται αιωνες τωρα την πανκυριαρχια του στον πλανη-
τη γη. Ειναι αδυνατο να κατανοησουμεν γιατι εμεις οι Ελληνες και Ρωμιοι, με
αναριθμο πληθος ηρωων και σοφων προγονων μας, να τιμουμε υποπτης προε-
λευσης χαλδοεβραιους, που τιποτα απολυτως δεν προσφεραν στην ανθρωποτη-
τα και που σε τιποτα δεν βοηθησαν τον παγκοσμιο πολιτισμο. Γιατι συνεπως
εμεις οι Ελληνες και οι Ρωμιοι να τιμουμε τον χαλδοεβραιο μαγο Αβρααμ
και οχι τον Δευκαλιωνα ; Γιατι να ειναι ανηρτημενος στο χριστιανικο ναο
της χωρας μας ο Ιακωβ και οχι ο εναρετος Σωκρατης ‘η Πλατων ; Γιατι ο
δολοφονος Μω’υ’σης και οχι ο Ιασων ; Γιατι να υμνηται ο Δαυιδ και οχι ο
Θησεας ; Αυτο που ενδιφερει τους Ελληνες και ισως και τους Ρωμιους ειναι
οι δικοι μας προγονοι, η δικη μας κληρονομια, οι αρχαιοελληνικες τοποθετη-
σεις ! Οι αρχαιοι Ελληνες ουδεποτε υπηρξαν ειδωλολατρες. Ποτε δεν εζησαν
τυφλωμενοι, οπως μισθωμενα οργανα της σιωνιστικης λογοκρατιας ανελαβαν
να διαδιδουν, για να καμψουν το ηθικο και να παραλυσουν τις δημιουργικες
συναμεις του ελληνικου εθνους. Δεν ηταν ειδωλολατρης ο Ηρακλειτος, που
διδασκε οτι «εν το σοφον μονον...» ουτε και ο Παρμενιδης, που πρεσβευε
οτι «το θειο αγεννητον εον και ανωλεθρον εστι. Εστι γαρ ουλομελες τε και
ατρεμες ηδ’ ατελεστον». Δεν ηταν πολυθε’ι’στης ο Ξενοφανης, που διαλαλη-
σε οτι «εις θεος, εν τε θεοισι και ανθρωποισι μεγιστος». Δεν ηταν πεπλανη-
μενος ο Εμπεδοκλης και ουτε φαντασθηκε ποτε ανθρωπομορφο το θειο, αυτος
που ωρισε οτι «ουκ εστιν πελασασθαι θεον εν οφθαλμοισι εφικτον ημετε-
ροις». Ζουμε μηπως Ελληνες και Ρωμιοι τυφλομενοι εδω και 1750 χρονια,
ωστε να ανεχωμαστε να καθυβριζονται και να συκοφαντουνται στις εβραιο-
χριστιανικες εκκλησιες μεχρι σημερα, οι προγονοι μας ; ‘Η μηπως οι σκο-
τεινες δυναμεις του παγκοσμιου Σιωνισμου επιβαλλουν στους θρησκευτι-
κους και πνευματικους ηγετες του κρατιδιου της Ρωμιοσυνης να αφαιρουν τους δικαιους φωτοστεφανους των αρχαιων Ελληνων σοφων και ηρωων
για να τους αποθετουν στα αξεστα και αλαξευτα κρανια των χαλδοεβραιων μαγων της απατης ;
Ομως «εσμεν Ελληνες το γενος, ωσπερ η γλωσσα και η πατριος παιδεια
μαρτυρουν». Η επιβιωση της ελληνικης γλωσσας δεν εξαρταται απο οποιαδη-
ποτε πολιτικη ηγεσια, ειτε ρωμα’ι’κη ειτε τουρκικη ειτε ρωμε’ι’κη ειτε απο καποια αλλη κρυφη σιωνιστικη ‘η φανερη θρησκευτικη. Η ελληνικη γλωσσα
ενεχει εν εαυτη την αθανατη ζωτικοτητα της. Ζη και θα ζη οχι μονο στα στομα-
τα και στις πεννες των κατοικων του ελληνικου τοπου αλλα παραλλαγμενη και
εκβαρβαρισμενη εστω στις γλωσσες ολων των λαων και σ’ ολες τις εποχες. Εαν
εξαλειφθη, θα εξαλειφθη μαζι της ο παγκοσμιος πολιτισμος. Ολοι οι υπουργοι
που περασαν απο την Παιδεια εν ονοματι ειτε των συντηρητικων ειτε των μον-
τερνων ειτε των προοδευτικων υπηρξαν δολιοφθορεις της ελληνικης γλωσσας.
Η Ορθοδοξια απο την πλευρα της δεν ειναι ανιδιοτελης και επομενως υπερανω
υποψιας. Εδεσε την μοιρα της με την Ελληνοσυνη μονο και μονο διοτι η τοτε
διεθνης ελληνικη γλωσσα την εξυπηρετουσε στην προσπαθεια επικοινωνιας και εξαπλωσης της στην Ελληνιζουσα Ανατολη. Δεν σεβεται συνεπως καθ’ ολου
την γλωσσα των «απεχθων Ελληνων ειδωλολατρων» και «εθνικων» μιασμα-
των, αλλα και ουτε αγαπα μια γλωσσα «δωρο των θεων». Απαιτηση των Ελλη-
νων του τοπου αυτου στον νυν προκαθημενο της καστας των ανδρων της απα-
της που φορουν μαυρες φουστες, ειναι η αποκαθηλωση ολων των εβρα’ι’κων προτυπων και μορφων και η αποκαθαρση ολων των χριστιανικων βιβλιων απο
τις εβρα’ι’κες υβρεις κατα των Ελληνων και απο τα εβρα’ι’κα δογματα.
Μακαρι το παρακρατος της ορθοδοξου χριστιανικης θεοκρατιας εντος των
τοιχων μας να κατανοηση εγκαιρα τα σηματα των καιρων, για να αναπτυξη
στο μελλον μια σταση και μια δραστηριοτητα τετοια, διαθετοντας την τεραστια
και κλεμενη απο τον ελληνικο εθνος περιουσια του, για αντιμετωπιση των ση-
μερινων οικονομικων προβληματων της χωρας μας, που θα μπορουσαν να οδη-
γησουν στην αναγνωριση ενος αναντιρητα θετικου ρολου της στην ιστορια του
Ελληνισμου. Η Ελληνικοτητα μονο θα μπορουσε να οδηγηση στην συνυπαρξη
Ελληνισμου και Χριστιανισμου μεσα απο τις ιδιαιτεροτητες και τον σεβασμο
του ενος προς τον αλλον. Το ονομα θεος στη γλωσσα του Ιουδα’ι’σμου και του
Χριστιανισμου εχει διαφορετικη εννοια απ’ αυτην των αρχαιων Ελληνων. Στους πρωτους ο θεος ειναι ο συγκεκριμενος θεος του Μω’υ’ση, ειναι ο Γιαχβε και μονον αυτος ο μοναδικος και αληθινος και κανενας αλλος υπαρχει, ενω στους
αρχαιους Ελληνες ακομα και οταν υποτονισθηκε ο πολυθε’ι’σμος, κουβεντα
γινονταν για ενα υπερτατο «ον» ενω ταυτοχρονα οι θεοι εξανθρωπιζονταν και
οι ανθρωποι θεοποιουνταν. Με τον τροπο αυτον οποιος Ελληνας δεν ησπαζον-
ταν τον πολυθε’ι’σμο δεν κινδυνευε απο κανενα εκκλησιαστικο θεσμο ‘η οργα-
νωση για να τον καθιστουσε «αποσυναγωγο». Δεν υπηρχε στην αρχαια Ελλαδα
καμμια Παλαια και Κοινη Διαθηκη ουτε ενας χαραγμενος «λογος θεου» και
ουτε καμμια ετσι λεγομενη θεοπνευστη «Πατερικη θεολογικη αποψη». Κανε-
νας σοφος εκ των αρχαιων Ελληνων δεν παραλογιστεκαι ουτε στιγμη για να
ονομαση τα εργα του «θεοπνευστα». Οι σοφοι της ελληνικης αρχαιοτητας πασχιζαν να βρουν την αρχη του κοσμου εξω απο τον θεο, και σε αυτη την ερευνα πανω στηριζεται ακομη και θεολογικα το «μετρο παντων ανθρωπος»
και κανενας απο αυτους δεν διωχθηκε αλλα ουτε και ο Ευριπιδης, οταν
«κλινη τον αυχενα» μπροστα στον «Λογο» σαν θεο του.
Ο σοφιστικος διαφωτισμος ειναι αυτος που εθεσε στην αρχαια Ελλαδα το ζητη-
μα ξεπερασματος της πιστης στους θεους, δηλαδη της αθε’ι’ας. Προκειται για
γτο μεγαλυτερο ισως εξελικτικο αλμα μπροστα το οποιο βρεθηκε ποτε η ανθρω-
ποτητα, το οποιο ομως τον 5ον π.Χ. αιωνα δεν πραγματοποιηθηκε λογω της ελλειπους ψυχικης προετοιμασιας και της ανεπαρκειας του διανοητικου εξοπλι-
σμου των πολιτων της εποχης εκεινης. Σε αντιθεση με τους σοφιστες, οι στω’ι’-
κοι απο τον Χρυσιππο και περα διδασκαν, οτι μια απο τις πρωτες αρχες του κοσμου ειναι η θεοτητα. Την αποψη αυτη απερριπτε ο Καρνεαδης (214-129 π.Χ.) και υποστηριζε, οτι ο κοσμος δημιουργηθηκε απο φυσικες δυναμεις,
χωρις την επεμβαση κανενος θεου. Ποιος μπορει να καυχηθη, ελεγε ο Καρ-
νεαδης, πως ξαιρει τοσο καλα τι υπαρχει μεσα στην φυση και ποια ειναι η ουσια της, ωστε να μπορη να αποδειξη, πως δεν θα υπηρχε κοσμος, αν δεν τον εφτιαχνε ο θεος. Ο Καρνεαδης ηταν με τους σοφιστες μια αναλαμπη στην εποχη που η φιλοσοφια αρχισε να καταντα μια φλυαρη μεταφυσικη, ανοιγοντας τον δρομο στην επερχομενη δεισιδαιμονια των Χαλοεβραιοχριστιανων.
Οι Χαλδοεβραιοχριστιανοι μη εχοντες καμμιαν εφεση σε καμμια απολυτως
επιστημη και φιλοσοφια εφευρηκαν την «παραφιλοσοφια», οτι ο θεος τα βλε-
πει ολα και τα τιμωρει εδω και στην «αλλη ζωη», που θα δωση καποτε στον
μελλοντα αγνωστο χρονο, τελικη κριση για την αδικια του κοσμου αυτου. Πα-
ραμενει μεχρι σημερα «αξιον αποριας» γιατι δεν θεωρειτα αδικια η προσμονη
τοσων αδικημενων ανθρωπων να δουν, ποτε αγνωστο, της αποδοση δικαιοσυ-
νης και γιατι γινεται ανεκτη απο την πολιτεια η εγκληματικη τοποθετηση στο
υποσυνειδωτο των ανθρωπων και δη στην παιδικη ηλικια των δυο βασικων τους
στηριγματων, τον Φοβο και την Ελπιδα. Με την εγκληματικη αυτη μεθοδο στι-
βιαζονται στο υποσυνειδητο των Ελληνοπουλων τα ψεματα για το προπατορικο
αμαρτημα, για τον προσωπικο θεο των Εβραιων Γιαχβε, για τους δαιμονες, για
τον διαβολο, για τους αγγελους και αρχαγγελους, για τα πνευματα, για τις αυτα-
πατες, για τον παραδεισο, για την κολαση κ.α. Δια του φοβου παραγεται εγκλη-
ματικα ηδη απο την παιδικη ηλικια ο τρομος και η υποταγη, δηλαδη η χειριστη μορφη σωματικης και πνευματικης παιδικης κακοποιησης που απο μονη της θα
δικαιολογουσε την θανατικη καταδικη και εκτελεση των υπευθυνων. Οι δολο-
φονοι αυτοι της παιδικης ηλικιας των Ελληνοπουλων συνεχιζουν μεχρι τις ημε-
ρες μας χωρις καμμια αντιδραση το εγκληματικο τους εργο. Οι επιδρασεις αυτες
του χριστιανικου κληρου βασιζονται στο πολυπληθες και στο μισθοδοτουμενο.
Η αρχαια Ελληνικη Ιδεολογια και η Ορθοδοξια εχουν τελειως δοαφορετικες
πηγες. Ο χριστιανισμος δεχεται την αποκαλυψη της αληθειας οτι προερχεται
απο τον θεο που επισκεφθηκε τους ανθρωπους και τους την ανακοινωσε, ενω οι
Ελληνες φιλοσοφοι δεχθηκαν, οτι η αληθεια ειναι προσπαθεια αγωνιωδης και
προσωπικη μεσα σ’ ενα μουγκο συμπαν και αρνηθηκαν την εννοια του «δη- μιουργου θεου» (του «ποιητου Ουρανου και Γης») και διδαξαν ολοι, οτι ο
κοσμος υπηρχε ανεκαθεν και επομενως δεν εχει αναγκη δημιουργου. Οι δυο
αυτες αντιληψεις και κοσμοθεωριες δεν εναρμονιζονται. Με ποια ραφη συν-
δεθηκαν απο την Ορθοδοξια τα δυο αυτα υφασματα ; Αφου ποτε δεν υπηρξε
γαμος δεν μπορει να υπαρξη και διαζυγιο μεταξυ Ελληνισμου και Χριστια-
νισμου. Ο καθενας μπορει να ακολουθηση την δικια του τροχια στο συμπαν.
Ο χριστιανισμος επι τοσους αιωνες επιχειρησε να εξαλειψη την ψυχη του Ελλη-
να και κατα ενα μερος το πετυχε, οχι ομως και ολοκληρωτικα. Ειναι αναγκαια
σημερα η αναβιωση του Ελληνικου Πολιτισμου, η επαναφορα του Ελληνικου
Λογου, της αρμονιας αυτης Λογου-Ψυχης, που δεν εχει καμμια σχεση και με
τον μεταχριστιανικο ευρωπα’ι’κο ρασιοναλισμο. Ετσι μονο θα μπορεσουν οι
Ελληνες και οι ακομη Ρωμιοι να ξαναγινουν ευδαιμονες ανθρωποι, ολοκληρω-
μενοι και οχι ακρωτηριασμενοι κατα το μισο στις επιθυμιες και τα συναισθη-
ματα, τα οποια συκοφαντησε και αφωρισε ο δογματικος Εβραιοχριστιανισμος.
Κατα εναν Ελληνα φιλοσοφο «Αν τα ζωα ειχαν και λογο, ειχαν και χερια, για
να μπορουν να καμνουν αγαλματα και ζωγραφιες, σιγουρα οι θεοι των αλο-
γων θα ησαν αλογα και οι ταυροι οι θεοι των ταυρων».
Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
Dimitris N. Adamopoulos
makrinitsa@hotmail.com
Αναρτήσεις
Valira Time.JPG)