Κατοχή και λειτουργία ραδιοφώνου....στις αρχές του αιώνα

Οι κάτοχοι ραδιοφώνων στην Ελλάδα, στις αρχές του αιώνα ήταν αναγκασμένοι να προμηθευτούν ειδική άδεια για τη λειτουργία του.

Σήμερα το γεγονός φαντάζει παράδοξο, ωστόσο την περίοδο εκείνη το ραδιόφωνο ήταν μια νέα συσκευή και σχεδόν άγνωστη τόσο στους πολίτες όσο και στο κράτος. Επιπλέον ήταν πολύ ακριβό (το 1927 ένα ραδιόφωνο Radiola με συσσωρευτή 4 βολτ και ξηρές στήλες 120 βολτ πουλιόταν 31.000 δρχ όταν ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο κόστιζε μόνο 18.000). Οι κάτοχοι ραδιοφώνων πλήρωναν ετήσια συνδρομή που εξαρτιόταν από το χώρο όπου ήταν εγκατεστημένο (σπίτι, κατάστημα, αυτοκίνητο κ.λπ.) και πάντως ήταν πολύ υψηλή. Κάθε άδεια ίσχυε για ένα ραδιόφωνο και σε περίπτωση κατοχής δεύτερου έπρεπε να εκδοθεί νέα. Οι κάτοχοι ραδιοφώνων έπρεπε να ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές του υπουργείου Συγκοινωνιών για τυχόν αλλαγή ιδιοκτησίας της συσκευής, και για την αλλαγή διεύθυνσης κατοικίας. Το 1936, επί μεταξικής δικτατορίας όλα αυτά κωδικοποιούνται με τον Α.Ν. 95 "περί συστάσεως Υπηρεσίας Ραδιοφωνικών Εκπομπών". Τώρα εκτός των άλλων προβλέπεται και ο έλεγχος των εγκαταστάσεων από υπαλλήλους της υπηρεσίας, αναγράφεται η μάρκα του ραδιοφώνου και καθορίζονται ρητώς οι υποχρεώσεις των κατόχων του.
ΑΡΧΕΙΟ ΕΛΙΑ / ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ