Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

«Βουτιά» θανάτου για την πρώην του Alvaro!

Σοκ έχει προκαλέσει η είδηση ότι η πρώην σύντροφος του Alvaro, του συζύγου της Αθηνάς Ωνάση, αυτοκτόνησε. Η Cibele Dorsa, έβαλε τέλος στη ζωή της προχθές , πέφτοντας από τον έβδομο όροφο του σπιτιού της στο Morumbi, του Sao Paulo."Λυπάμαι, δεν άντεχα να διαχειριστώ το θάνατο...έχω αγωνιστεί όσο θα μπορούσα.", είναι λίγα από τα λόγια που έγραψε η Cibele Dorsa σε επιστολή της στο περιοδικό «Caras» , λίγο πριν πάρει τη μοιραία απόφαση. Η Cibele αποφάσισε να προχωρήσει στην αποτρόπαια πράξη καθώς δεν μπορούσε να αντέξει το χαμό του συντρόφου της, ο οποίος είχε αυτοκτονήσει στις 30 Ιανουαρίου. «Συγχωρήστε τη μαμά, αλλά η μοναξιά είναι μια τρομερή φυλακή, είναι σαν να ήταν κλειδωμένη μέσα μου, είμαι κουρασμένη, λυπάμαι , αλλά η έλλειψη με πονά... ομολογώ ότι με τον Gilberto ήταν όλα πιο εύκολα. Τον αγαπώ πάρα πολύ, δεν ήξερα καν πώς μπορώ να συνεχίσω εδώ στο σπίτι ... ήταν κρύο, έχω την αίσθηση ότι βγαίνω από το σώμα μου μερικές φορές, και αυτό μου δίνει ανακούφιση στον πόνο…» γράφει μεταξύ άλλων στην επιστολή της η 35χρονη γυναίκα. Αναφέρεται επίσης και στον πρώην σύντροφό της, λέγοντας: « Doda, εύχομαι μια μέρα ο Θεός να σας συγχωρέσει για αυτό που κάνατε με την Αθηνά και με τα παιδιά, λυπάμαι ... η Αθηνά δε θα μάθει ποτέ πως είναι η πραγματική αγάπη.».

Τα καταφύγια της Αθήνας για ...καιρό πολέμου

Kαταφύγια και στοές διαφυγής φτιάχνονταν στην Aθήνα ήδη από τα πρώτα χρόνια της ιστορίας της ως πρωτεύουσας του νεοελληνικού κράτους. Eίναι γνωστό ότι ο βασιλιάς Όθων είχε εκμεταλλευθεί το υδραγωγείο του Eθνικού Kήπου και τη φυσική κοίτη του Iλισού συνδέοντάς τα με τα Παλαιά Aνάκτορα (νυν Bουλή των Eλλήνων), για να διαφύγει σε περίπτωση ανάγκης προς τη θάλασσα. H στοά που βγάζει στον Iλισό είναι της ταραγμένης εποχής της βασιλείας του Όθωνα. Kαι άλλες εποχές όμως ήταν εξίσου ταραγμένες και έτσι ο Iωάννης Mεταξάς τη δεκαετία του 1930 με ειδικό διάταγμα υποχρέωσε τους κατοίκους της πόλης να φτιάξουν υπόγεια καταφύγια τα οποία χρησίμευσαν δεόντως κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

«Βρέχει» οστά ηρώων της Κύπρου στην Ελλάδα

Μια απίστευτη ιλαροτραγωδία με τα οστά του ήρωα επισμηναγού Βασίλη Παναγόπουλου που έπεσε με το αεροπλάνο του και σκοτώθηκε στην Κύπρο, κατά την τουρκική εισβολή αποκαλύπτει σήμερα το newsbomb.gr.

Το οστά του επισμηναγού βρέθηκαν πριν τρία χρόνια στην Κύπρο και στάλθηκαν σε δύο άσχετες με αυτόν οικογένειες της Καρδίτσας και του Πύργου (που επίσης είχαν θύματα στην Κύπρο), για να τα θάψουν. Οι άνθρωποι νόμιζαν ότι θάβουν τα οστά των δικών τους παιδιών, ενώ η οικογένεια Παναγόπουλου ζητάει τώρα τα οστά του δικού της Βασίλη, αλλά δεν τους τα δίνουν οι οικογένειες που τα παρέλαβαν σαν δικά τους από την Κύπρο. Μύλος δηλαδή με τα λείψανα ενός Έλληνα ήρωα. Όπως λέει ο αδερφός του ήρωα επισμηναγού, ο Παναγόπουλος ήταν κυβερνήτης του «Νίκη 4», του αεροπλάνου που χάθηκε στην τουρκική εισβολή.

Για λίγο στο Κολωνάκι......

Είχα καιρό να ανηφορίσω Κολωνάκι μεριά..... Ξενερώνω είναι η αλήθεια με τους δήθεν και τις έτσι. Τα τραπεζάκια έξω γεμάτα με μοδάτους και μοδάτες με ακριβά ρούχα της καθημερινότητας. Πολλοί από αυτούς θα τα χρωστάνε με τις πιστωτικές τους αλλά είναι εργαλεία δουλειάς. Αλλοδαποί Συνέλληνες πουθενά έως σπάνια σε εμφανή σημεία. Η περιφρούρηση της Πλατείας Μπιντέ καλά κρατεί. Φυσικά στα εσωτερικά των φαγάδικων και των καφεπωλείων πολυτελείας υπάρχουν σε πρώτα ή δεύτερα υπόγεια ως υπεύθυνοι λάτζας με Αφρικανικά μεροκάματα που ισχύουν σήμερα και για ημεδαπούς. Απλά ο Συνέλληνας είναι περισσότερο ανθεκτικός και δεν διστάζει να κοιμάται και εντός του καταστήματος free καταργώντας το νυκτερινό ωράριο του σεκιουριτά συμβάλλοντας στην περικοπή εξόδων της επιχείρησης. Τα ζιγκολό για όλα τα γούστα εξακολουθούν να "εργάζονται" εξυπηρετώντας θηλυκούς και αρσενικούς. Kάνουν μπάμ με τις χρυσές καδένες δίπλα σε σιτεμένους και σιτεμένες που τα κοιτάζουν σαν Χιώτικα λουκούμια. Από τότε που θυμάμαι το Κολωνάκι αυτό το "επάγγελμα" σπάνια να περάσει κρίση. Περπατώντας χαζεύω τις φάτσες αναγνωρίζοντας πολλούς..... Σε κοιτάνε στα μάτια περιμένοντας να τους χαμογελάσεις ή και να τους καλημερίσεις εξυπηρετώντας την ματαιοδοξία τους. Το χαμόγελο δεν τους το στερώ αλλά με ειρωνικό κούνημα του κεφαλιού γνωρίζοντας ότι θα το εκλάβουν ως σύμπτωμα της ασθένειας πάρκινσον....γιατί έτσι τους βολεύει. Τα πολύ επώνυμα στις βιτρίνες με ελκύουν όπως τα εκθέματα στο Μουσείο. Θαυμάζω τις τιμές και προσπαθώ να συσχετίσω μια τσάντα με τις αποδοχές ενός εκ του ενός εκατομμυρίου ανέργων 454,50 ευρώ για ένα μήνα ....με ορίζοντα ενός χρόνου μετά stop.....στη συνέχεια Γιάννης-Αγιάννης κλέβεις ψωμί για να φάς. Η τσάντα έγραφε 750 ευρώ..... Ενάμισυ μήνα στην ανεργία χωρίς φαϊ δηλαδή....για να την αγοράσεις. Κοίταξα δεξιά-αριστερά ασυναίσθητα ψάχνοντας για πέτρα. Κατάλαβα ευτυχώς αμέσως ότι άρχισα να παραλογίζομαι και έστριψα στο πρώτο στενό κατηφορίζοντας στα γνώριμα στέκια μου. Πέρασα τα "σύνορα" και βγήκα στην Πανεπιστημίου προς Ομόνοια. Επί τέλους λαθρομετανάστες.....πρεζόνια....έμποροι ναρκωτικών.... ζητιάνοι όλων των εθνικοτήτων......πεζοδρόμια με την απίθανη μυρουδιά του κάτουρου.....σκουπίδια...σύριγγες.....ιερόδουλες..... Τότε ίσιωσα και το χαμόγελο ξαναφάνηκε στο πρόσωπό μου.......

Υπεγράφη Κινεζο-Πελοποννησιακό Μνημόνιο

Στην υπογραφή μνημονίου συνεργασίας μεταξύ τη Περιφέρειας Πελοποννήσου και της Επαρχίας Σαανσί της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας προχώρησαν το απόγευμα της Δευτέρας 28 Μαρτίου ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Πέτρος Τατούλης και ο Πρόεδρος του Κογκρέσου της Επαρχίας Σαανσί κ. Zhao Leji στην Τρίπολη. "Oι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι είναι έτοιμες να προωθήσουν τη συνεργασία μεταξύ των δύο Περιφερειών ιδίως στους τομείς του πολιτισμού, του τουρισμού, της αγροτικής οικονομίας, του εμπορίου και των εξαγωγών, καθώς και της προστασίας και προβολής της πολιτιστικής κληρονομιάς και ιστορίας" δήλωσε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου μετά την τελετή υπογραφής του Μνημονίου.

«Στο Καστελόριζο φυτεύουμε στις Ρίζες μας... και δίνουμε ανάσα ζωής στο περιβάλλον...»

Με τη συμμετοχή 400 και πλέον ατόμων πραγματοποιήθηκε το πρωί της Δευτέρας, 21 Μαρτίου 2011, Παγκόσμια Ημέρα της Δασοπονίας, η δενδροφύτευση στην Ξάνθη, που συνδιοργάνωσε η «Εταιρία Μελέτης και Καταγραφής Απόδημου Ελληνισμού» με την ηθική και οικονομική συμπαράσταση του κ. Θεόδωρου Γ. Σπυρόπουλου και του Ελληνο-Αμερικανικού Ιδρύματος «Φύτεψε τις Ρίζες σου στην Ελλάδα» με το Δήμο Ξάνθης. Η δενδροφύτευση πραγματοποιήθηκε στη μνήμη του Ξανθιώτη δημοσιογράφου Λάμπρου Παπαντωνίου, ο οποίος διατέλεσε επί σειρά ετών ανταποκριτής διαφόρων ελληνικών Μέσων Ενημέρωσης στην Αμερική και το παρών σε αυτή έδωσαν άτομα από το συγγενικό περιβάλλον του, φορείς και εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας της Ξάνθης καθώς και ο εκπρόσωπος του Ιδρύματος «Φύτεψε τις Ρίζες σου στην Ελλάδα» και πρόεδρος της «Εταιρίας Μελέτης και Καταγραφής Απόδημου Ελληνισμού», Δρ Κώστας Σ. Πασχαλίδης.

Οριστικά η αρμοδιότητα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων στην αιρετή Περιφέρεια Πελοποννήσου

Η κυβέρνηση, δια μέσου του Αντιπροέδρου της, κ. Θεόδωρου Πάγκαλου και της αρμόδιας υφυπουργού Εσωτερικών, κ. Θεοδώρας Τζάκρη, αποφάσισαν την μεταφορά της αρμοδιότητας προσωρινής και οριστικής επίλυσης του ζητήματος των στερεών αποβλήτων της Πελοποννήσου από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση στην αιρετή Περιφέρεια Πελοποννήσου, κατά τη διάρκεια σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 24 Μαρτίου στα γραφεία της αντιπροεδρίας της κυβέρνησης.

Σκύλος του έφαγε το πόδι την ώρα που κοιμόταν!

Ξύπνησε και βρέθηκε μπροστά σε ένα μακάβριο θέαμα...

Δεν πίστευε στα μάτια ένας 61χρονος διαβητικός άντρας από το Όρεγκον όταν ξύπνησε και αντίκρισε το πόδι του με δύο δάχτυλα και αρκετά κομμάτια του να λείπουν. Ο 61χρονος τηλεφώνησε σε σοβαρή κατάσταση στο νοσοκομείο και ενημερώνοντας για την κατάσταση του και μεταφέρθηκε εσπευσμένα για νοσηλεία. Σύμφωνα με τον κτηνίατρο το σκυλί πιθανότατα ήθελε να απαλλάξει τον ιδιοκτήτη του από τους νεκρούς ιστούς του διαβητικού ποδιού του, ενώ πιθανό είναι και το ενδεχόμενο το πόδι να τράβηξε την προσοχή του σκύλου εάν ήταν μολυσμένο ή με γάγγραινα. Το τετράποδο δεν ενεργούσε με κακία, είπε ο κτηνίατρος.

Παραδοσιακά επαγγέλματα που χάθηκαν


Τον καιρό εκείνο οι οικονομικές συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες, τα αγαθά λιγοστά και τα επαγγέλματα διαφορετικά από σήμερα. Τα ψυγεία δεν ήταν ηλεκτρικά, αλλά ξύλινα, και λειτουργούσαν με πάγο. Κάθε μέρα λοιπόν περνούσε ο παγοπώλης που εφοδίαζε με πάγο όλα τα σπίτια. Ο γαλατάς μοίραζε το γάλα, κατευθείαν από τις αγελάδες ,κι ο νερουλάς το νερό, που φυλασσόταν προσεκτικά στα αιγινίτικα κανάτια. Όλοι αυτοί οι πλανόδιοι επαγγελματίες γύριζαν τις γειτονιές τα δύσκολα εκείνα χρόνια μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τότε που ο κόσμος ήταν πολύ λιγότερος από σήμερα και πιο φτωχός, για να μπορέσουν να ζήσουν. Όμως, καθώς περνούσε ο καιρός και ο τόπος μας προόδευε, τα επαγγέλματα αυτά άρχισαν σιγά σιγά να χάνονται.