Η Σελήνη «βοήθησε» στη βύθιση του Τιτανικού

Μια νέα μελέτη Αμερικανών επιστημόνων υποδεικνύει ότι η βύθιση του Τιτανικού, πέρα από το ανθρώπινο λάθος του καπετάνιου, οφείλεται και στη Σελήνη. Οι ερευνητές του πολιτειακού Πανεπιστημίου του Τέξας, με επικεφαλής τον καθηγητή Φυσικής Ντόναλντ Ολσον, ρίχνουν νέο φως στη μοιραία νύχτα της 14ης Απριλίου 1912, όταν περίπου 1.500 επιβάτες έχασαν τη ζωή τους στα παγωμένα νερά του Βόρειου Ατλαντικού.

Οι Τεξανοί αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι ένα τρομερά σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο εξηγεί γιατί ένας μεγάλος αριθμός παγόβουνων είχαν φύγει από την αρχική θέση τους και βρέθηκαν στο δρόμο του υπερωκεάνιου. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι στις 4 Ιανουαρίου 1912 η Σελήνη και ο Ηλιος ευθυγραμμίστηκαν με τέτοιο τρόπο που η συνδυασμένη βαρυτική έλξη τους πάνω στη Γη προκάλεσε μια πολύ ισχυρή παλιρροϊκή επίδραση.

Επίσης, η Σελήνη βρέθηκε στο περίγειό της, δηλαδή στο κοντινότερο σημείο της προς τη Γη των τελευταίων 1.400 ετών και μάλιστα μόλις έξι λεπτά πριν γίνει πανσέληνος. Όταν η πανσέληνος συμπίπτει με το σεληνιακό περίγειο, τότε μιλάμε για ύπαρξη «σούπερ-Σελήνης» και αυτή με τη σειρά της ενίσχυσε την παλίρροια.

Παράλληλα, το περιήλιο, δηλαδή η κοντινότερη προσέγγιση της Γης στον Ηλιο, είχε συμβεί ακριβώς την προηγούμενη μέρα του ναυαγίου, με συνέπεια η ελκτική δύναμη του Ηλιου πάνω στη Γη να είναι ιδιαίτερα αυξημένη, να ενταθεί η παλίρροια και να διευκολυνθεί η απόσπαση των παγόβουνων της Γροιλανδίας, που πλέον άρχισαν να ταξιδεύουν προς το νότο.

Ο έμπειρος καπετάνιος Εντουαρντ Σμιθ του Τιτανικού, ο οποίος γνώριζε πολύ καλά τα νερά του Βόρειου Ατλαντικού, αγνόησε τις προειδοποιήσεις ότι θα βρει παγόβουνα στη διαδρομή, γιατί ποτέ δεν περίμενε ότι θα συναντούσε τόσα πολλά και μεγάλα βουνά πάγου, καθώς δεν μπορούσε να ξέρει ότι η παλίρροια ήταν ασυνήθιστα ισχυρή και τα είχε ξεκολλήσει.

polispress